Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zo was het in Utrecht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zo was het in Utrecht

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Verslag van de 22e jaarvergadering van cle Bond van Meisjes-en Vrouwenverenigingen der Gercf. Gemeenten, gehouden op woensdag 4 juni 1969.

De 22e jaarvergadering van de Bond van Meisjes-en Vrouwenverenigingen ligt weer achter ons.

J.l. woensdag 4 juni kwam, uit alle delen van. ons land, een groot aantal dames in het kerkgebouw aan de Catharijnekade te Utrech'; bijeen.

Ds. H. Rijksen de ere-voorzitter van de Bond opent de vergadering. Hij laat daartoe zingen Ps. 68 : 10 en 17, leest 1 Sarn. 1 : 1—20, gaat voor in gebed en spreekt vervolgens een openingswoord aan de hand van het voorgelezen schriftgedeelte. We citeren, daaruit het volgende:

„Allen hartelijk welkom op onze Bondsdag. Het verblijdt ons dat we u in zo grote getale op deze onze Bondsdag mogen welkom heten. Ieder jaar komen er weer meer en we zijn er hartelijk verblijd over. In het bijzonder heel hartelijk welkom de verenigingen die zich dit laatste jaar hebben aangesloten bij de Bond.

Ook de afgevaardigde van de Herv. Geref. Vrouwenbond, die zich ook deze clag laten vertegenwoordigen; daar zijn we zeer erkentelijk voor.

Ik heb u een gedeelte voorgelezen uit 1 Sam. 1, de geschiedenis van Hanna. Elkana was een godsdienstig man. Hij ging jaarlijks met heel zijn gezin op naar de tabernakel, naar Silo. Waarschijnlijk is het zo geweest dat Elkana eerst met Planna getrouwd geweest was, maar omdat Hanna hem geen kinderen schonk, dat hij daarom een 2e vrouw, Peninna, er bij genomen heeft. Het was voor Hanna een groot verdriet dat zij kinderloos was. In Israël was dat dubbel erg. Immers straks zou de Messias komen en dan moet er een nagehet in Utrecht slacht zijn om Hem te begroeten. Hanna was een godvrezende vrouw. Als zij kinderloos bleef, dan was zij uitgesloten, want uit haar zal er straks niemand zijn om de Messias in te huldigen.

Ik hoop dat er hier vanmorgen ook zitten die iets van Hanna kunnen begrijpen vanuit hun eigen leven. Wier ogen geopend zijn voor het geluk waarin Gods kinderen mogen delen, maar net als Hanna zult ge u zelf er buiten zetten, en dat om eigen schuld en zonden. Wel een verleden in Adam, maar niet durven zeggen een toekomst te hebben in Christus.

Elkana heeft wel geprobeerd Hanna te troosten, maar zij zocht de liefde Gods en clat was door niets te vervangen. Hanna ging bidden. Bitterlijk bedroefd zijnde bad zij tot de Heere.

Nemen wij nog wel eens tijd voor het gebed? Het is nodig, hoor! Laten wij toch niet vergeten cm met onze noden tot de Heere te komen, met de tijdelijke, zowel als met de noden voor de eeuwigheid.

En de Heere gedacht aan Hanna. De Heere wil nog aan een mens denken. Wat bij de mens onmogelijk is, is mogelijk bij God. Het ging Hanna om een bewijs van Gods liefde, om een teken van Gods Geest. Als Samuël nog een heel klein kind is, brengt zij hem naar de tabernakel, naar Silo.

Opvoeden is loslaten. Hanna liet haar jongen achter in die goddeloze omgeving. Hanna wist dat opvoeden loslaten is, maar tegelijker lijd vasthouden. Vasthouden in cle weg van het gebed. Dat is recht opvoeden. Wat liggen er in die Hanna voor ons een leerzame zaken. Om een gebedsleven te hebben net als Hanna. De Heere hoort het gebed. En dan wordt de kracht ervaren van het gebedsleven. Als we onze noden mogen kwijtraken in het gebed, dan is het niet meer onze zaak en dan komt er vertrouwen in ons hart dat Hij, Die trouw is, onze voet zal voeren uit der bozen netten.

Ik hoop dat we er iets van mogen verstaan, van dat geloofsleven. Ook in ons drukke gezinsleven. En dan ook te mogen ervaren: „Gij hoort het gebed. Tot U zal alle vlees komen".

Na dit gevoelvolle openingswoord wordt er een telegram verzonden aan H.M. Kon. Juliana en het antwoord voorgelezen, dat in 19GB van Haar werd ontvangen.

Staande wordt daarna gezongen het le en Ge couplet van het Wilhelmus.

Ook aan mevr. Hardon wordt een telegram van meeleven verzonden, aangezien onze secretaresse al geruime tijd ziek is.

Ook aan mevr. v. Vliet die eveneens wegens ziekte afwezig is.

Uit de antwoorden op de vragen over de bestuursverkiezing, op de vragenlijsten gesteld, is gebleken dat het overgrote deel van de leden de verkiezingen willen laten zoals het is. Dus geen periodieke aftreding, maar dat de aftredenden gelijk weer herkiesbaar zijn.

Uit de gehouden stemming blijkt dat mej. de Feyter en mevr. Hardon, de aftredende bestuursleden met vrijwel alle stemmen zijn herkozen en mevr. v. Malkenhorst met 39 stemmen aan het bestuur toegevoegd.

Aangezien mevr. Hardon, zoals het zich op heden laat aanzien, niet meer zal terugkeren als Bondssecretaresse en deze taak voor mevr. v. Malkenhorst alleen, naast haar vele werkzaamheden, eveneens een te grote belasting zou betekenen, wordt mej. Hulsman, die 24 stemmen op zich heeft verenigd, bij acclematie eveneens als nieuw bestuurslid aangesteld.

Hierna krijgt de heer M. Golverdingen uit Amersfoort gelegenheid om zijn referaat te houden, getiteld: „Plaats en taak van de vrouw in de schrift". Een belangrijk onderwerp waar met veel belangstelling naar geluisterd wordt. (Het is de bedoeling dat het in zijn geheel geplaatst wordt in ons blad, zodat we er hier niet verder op ingaan).

De morgenvergadering wordt gesloten door ds. Rijksen met gebed, nadat gezongen is Ps. 89 : 3 en 7.

Tijdens dit zingen wordt gecollecteerd ter dekking van de onkosten. Opbrengst het prachtige bedrag van f 1.138, 36.

De middagvergadering wordt om half twee geopend met het zingen van Ps. 103 : 4 en 9 en gebed.

De heer Golverdingen, die hierna gelegenheid krijgt de vele vragen te beantwoorden, doet dit op vaardige en bekwame wijze. Een woord van dank is dan ook zeer op z'n plaats.

Ter afsluiting laat ds. zingen Ps. 25 : 2.

„Gezag" is de titel van het referaat dat de heer J. A. Segers uit Lisse hierna voor ons houdt. Jammer dat het om des tijds wil wat bekort moet worden. In dit zeer aktuele onderwerp (wat wij eveneens volledig hopen te plaatsen) kunnen we beluisteren, dat ook de gezagscrisis veroorzaakt is door de zonde; en wederkeren tot God, die we verlaten hebben, het enige middel om die crisis te beëindigen.

Tijdens het zingen van Ps. 138 : 1 en 3 wordt er gekollekteerd voor het Blindentehuis „Sonneheerd" te Ermelo. Opbrengst f 849, 54. Inmiddels is er gelegenheid schriftelijk vragen in te dienen over het onderwerp van de heer Segers, welke door hem worden beantwoord.

Na een woord van dank aan de inleider geeft ds. Rijksen het woord aan onze presidente mej. den Hertog, die een slotwoord spreekt.

We ontlenen daaraan het volgende:

„Laten we er toch veel gebruik van maken aan de voeten van de Heere Jezus te komen (zoals Hanna). Wij zijn niet beter dan andere mensen, maar het is alleen maar de liefde en goedheid des Heeren, dat Hij ons nog roept en nog nodigt. We mochten er maar meer mee op de knieën gaai'. We reizen toch naar het allesbeslissende ogenblik dat we rekenschap af moeten leggen van al onze daden.

Dat de Heere ons Zijn woord nog bekend maakt is een groot voorrecht, maar het geeft ook een grote verantwoordelijkheid. Ds. Ledeboer stelt in zijn vragenboekje de volgende vraag: Wat moet er dan met ons gebeuren, zullen we in de hemel komen? En hij antwoordt daarop: De Heere Jezus moet woning in onze harten komen maken. Laten wij er toch de tijd voor nemen in ons leven, dit met onze kinderen te bespreken. Laten we toch niet onvoorbereid het sterven tegemoet gaan.

Ik wens u allen van harte toe, dat dit maarvaak een punt van bespreking mag zijn. De Heere is zo goed dat Hij gebruik wil maken, van de eenvoudigste middelen. Laten we er toch de tijd voor nemen om meer over de eeuwigheid te spreken."

Spreekster brengt vervolgens dank uit aan de afgevaardigde van de Bond van Herv. Geref. Vrouwenverenigingen voor haar aanwezigheid en aan allen die aan het. welslagen van deze dag hebben meegewerkt. Tenslotte laat mej. den Hertog nog zingen Ps. 19 : 6: us krijg ik van mijn plicht O God, een klaar bericht.

Ds. Rijksen sluit daarop deze leerzame en prettige vergadering. Laat zingen Ps. 122 : 3 en gaat voor in dankgebed.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 juli 1969

Daniel | 11 Pagina's

Zo was het in Utrecht

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 juli 1969

Daniel | 11 Pagina's