Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Bileams Wens

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Bileams Wens

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Mijn ziel sterve de dood des oprechten en mijn uiterste zij gelijk het zijne". (Numeri 23; 10b)

Bileam stond op de hoogte van Baal. Vandaar zag hij Israël gelegerd in de vlakke velden van Moab. Overweldigd door Gods Geest ziet hij dat volk in haar opkomst, uitbreiding en einde. Hij ziet het als een door God gezegend volk en inplaats van vervloekingen vloeien zegeningen hem van de lippen. Ook die wens; Mijn ziel sterve de dood des oprechten. Op zichzelf een voortreffelijke wens, maar nader beschouwd getuigt zij toch van zorgeloosheid en onbedachtzaamheid. Hoe kan Bileam wensen met dat volk te sterven terwijl hij het loon der ongerechtigheid liefheeft en voor Balaks geschenken bereid was Israël te vloeken. Hoe kan hij aan zijn zondig leven zulk een einde verbinden. Wil hij zo sterven als de oprechten, die stervende Gods lof verkondigen? Immers neen, hij is een vijand van God en van Israël. Daarom is het slechts een opwelling, en geen heilige jaloersheid. Het is een voorbijgaande indruk, welke niet voortkomt uit een vernieuwd hart.

Veel indrukken zijn als het opschietende zaad, dat snel verdort. En dat is gevaarlijk, want het is de mens gezet eenmaal te sterven. Wie zal zijn ziel bevrijden van het graf.?

Oude mensen moeten sterven, jonge mensen kunnen sterven.

Niemand is één dag zeker, de dood wenkt ieder uur. Staan we er wel eens bij stil? En hoe zal het einde zijn? Hef einde van alle mensen is niet gelijk. Hoe anders is de dood der rechtvaardigen, dan die der goddelozen.

Voor Gods kinderen is de prikkel uit de dood weggenomen, de dood is voor hen een doorgang tot het eeuwige leven. Christus heeft voor hen de dood overwonnen. De laatste vijand zal Hij te niet doen.

Maar voor een goddeloos en onbekeerd mens is de dood verschrikkelijk. Vreselijk zal het zijn te vallen in de handen van de levende God.

Hoe leven wij? Er is zo'n nauw verband tussen leven en sterven. Is ons hart recht voor God? Hebben wij reeds leren sterven? Gods volk leert bekennen de dood. te hebben verdiend. Paulus zegt: als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven. De zonde is hem de dood geworden, maar door genade mocht hij uitroepen; hetzij dat wij leven, hetzij dat wij sterven, wij zijn des Heeren.

Wie de dood der oprechten wil sterven, moet eerst het leven der oprechten leven. En dat is een leven des geloofs, een leven bij de Heere en uit de Heere.

Men zegt wel eens; een nauw leven geeft een ruim sterven. Er zijn mensen die nauw leven, zo denken zij tenminste. Gebod op gebod, regel op regel, hier een weinig, daar een weinig. Maar dat is geen nauw leven, doch een benauwd leven. Allemaal wettische werkheiligheid. Daarin heeft God geen behagen en ook daarmee kan men God niet ontmoeten. Christus' gerechtigheid redt alleen van de dood. Hij stierf de dood des oprechten voor al de Zijnen.

Welzalig die dicht bij de Heere leven, in kinderlijke vreze en afhankelijkheid. Een nauw leven is leven uit Christus' volheid, Zijn bediening en. Zijn bloed. Dan is het sterven gewin. Wie zo leeft, gaat bij het sterven naar de hemel. Wie dit leven mist en onbekeerd sterft; de toorn. Gods blijft op hem.

Paulus wist wat zijn einde zou zijn. Hoe hij dat wist verklaart hij zelf als hij zegt; het leven is mij Christus.

Daar kende Bileam niets van. Begeerde het ook niet. Had liever het loon der ongeï'echtigheid dan het loon der genade.

Zo begeren wij van nature alles wat de wereld biedt. Dan verachten wij Christus en de rijkdom Zijner genade. Laat ons bedenken dat clan Bileams wens in vervulling zal gaan. Waarachtige bekering is noodzakelijk. Onbekeerd voortleven is goddeloos en zeer gevaarlijk. Dat is een leven op de rand van de afgrond. Zoek toch de Heere en leef. Nog is er genade voor de grootste der zondaren.

Onderzoek uzelf nauw. Wat zal het ontzettend zijn te menen in te gaan en niet te

meditatie

kunnen. Te hopen zonder genoegzame gronden is roekeloos. Dit is het eeuwige leven dat zij U kennen de enige en waarachtige God en Jezus Christus Die Gij gezonden hebt.

Gods volk ziet menigmaal tegen de dood op. Hoe zal het echter voor hen meevallen. De Heere voert zijn Kerk door Mesech naar het beloofde Land.

Hij is de Getrouwe en Hij zal bevestigen waar hier van gezongen wordt:

Hij kan en wil en zal in nood Zelfs bij het naad'ren van de dood. Volkomen uitkomst geven.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 februari 1970

Daniel | 16 Pagina's

Bileams Wens

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 februari 1970

Daniel | 16 Pagina's