Taak en plaats van de vrouw in de Schrift (6)

De vrouw in de Christel ij ke gemeente

Over de plaats van de vrouw in de gemeente is de laatste jaren een uitvoerige discussie op gang gekomen. Daarin stonden de zgn. „zwijgteksten" centraal. De voorstanders van de vrouw in het ambt hebben zich beijverd om aan te tonen, dat déze teksten „tijdgebonden" waren, met andere woorden: die Schriftplaatsen zouden voor het heden hun bindende kracht hebben verloren. Het aanvaarden van vrouwelijke ambtsdragers is dan ook terug te brengen tot een veranderde Schriftbeschouwing, die niet langer zonder voorbehoud de gehele bijbel als Woord van God erkent. Zoals u weet is het uiteindelijke resultaat dat zowel de Hervormde als de Gereformeerde Kerk de vrouw in het ambt heeft aanvaard. Daarmee heeft men de bijbelse visie op man en vrouw losgelaten. De gelijkwaardigheid van beiden wordt door Gods Woord herhaaldelijk beklemtoond, maar tegelijkertijd worden we er op attent gemaakt dat dit géén gelijkheid inhoudt.

Overigens moeten we niet denken, dat het streven naar vrouwelijke ambtsdragers iets is wat alleen in onze tijd voorkomt. De gemeente van Corinthe, waaraan Paulus twee vermanende brieven heeft gericht, biedt een beeld dat in véél opzichten in onze tijd zou passen. Er moet in die gemeente een sterke emancipatiegeest hebben. geheerst: vrouw en man zijn. totaal gelijk. Vrouwelijke ambtsdragers zouden het bij veel van de leden van de gemeente van Corinthe goed hebben gedaan.

Een bekende „zwijgtekst"

Het een en ander kunnen we afleiden uit de krasse taal, die Paulus in zijn brieven gebruikt. Zo lezen we in 1 Cor. 14 : 33b, 34 en 35 — vers 35b behoort eigenlijk bij vers 34 — de bekende woorden: Gelijk in al de gemeenten der heiligen, dat uw vrouwen in de gemeente zwijgen, want het is haar niet toegelaten te spreken, maar bevolen. onderworpen te zijn, gelijk ook de wet zegt. En zo zij iets willen leren, laat haar te huis haar eigen mannen vragen, want het staat lelijk voor de vrouwen, dat zij in de gemeente spreken".

De oudchristelijke ge meetesamen komst

Voor het goede verstaan van deze tekst dienen we wel te bedenken, dat het in de samenkomst van de oud-christelijke gemeente heel anders toeging dan in onze kerkdiensten. Men had de gewoonte vragen te stellen, die dan gezamenlijk, beantwoord werden, ') Welnu aan deze besprekingen, aar. deze discussies mag de vrouw niet deelnemen. Het is haar niet toegelaten in de samenkomst van de gemeente te spreken, zegt Paulus. Waarop grondt de apostel dit verbod om aktief aan de bespreking deel te nemen? Dat wordt ons in deze zwijgtekst duidelijk gemaakt door de woorden: gelijk de wet zegt.

Een scheppingsinstelling!

Nu moeten, we bij het woord, niet denken aan. de Wet van de Tien. geboden, maar aan de vijf boeken van Mozes als geheel. Deze boeken, werden door de Joden, samen, de Thora, de wet genoemd. Paulus wijst de gemeente erop, dat het niet mogen spreken van de vrouw berust op Gods instelling, die te vinden is in de boeken van Mozes. Ongetwijfeld zullen we hier moeten denken aan. Genesis 3 : 16 en Gen. 2 : 18, teksten die reeds uitvoerig ter sprake kwamen. Met name in Gen. 2 : 18 zien. we clat het onderscheid, tussen, man. en. vrouw voortkomt uit de wil en de schepping van God. Iemand stelde me eens de vraag: Waarom bent u nu tegen de vrouw in het ambt? Ik zie er helemaal geen kwaad in". Maar het gaat er niet om wat wij ervan vinden! Het is eveneens van geen enkele betekenis dat u er geen kwaad in ziet.

Wat zegt de Heere in Zijn Woord? Dat is het kernpunt. Daarna moeten we ons kerkelijk leren inrichten. Daarom stellen we in. onze gemeenten het ambt niet open voor d.e vrouw. De gegevens uit Genesis en. de uitspraken, van Paulus laten er geen twijfel over bestaan, dat het onderscheid tussen man en vrouw een scheppingsinstelling is, waaraan wij niet mogen wrikken. Vandaar ook clat Paulus in 1 Tim. 2 : 12 en 13 — een andere zwijgtekst — zo nadrukkelijk

uitspreekt — dat Adam eerst is gemaakt, daarna Eva.

De Schrift kan niet worden gebroken

Soms hoor je wel eens de opmerking: „Als het nu om het niet deelnemen aan het gesprek in de gemeentelijke samenkomst ging, dan is dat toch niet meer van toepassing, want wij kennen die vorm niet? " Deze vraag is gemakkelijk te beantwoorden. Als de vrouw naar het voorschrift van de apostel niet eens deel mocht nemen aan de bespreking, hoe kan zij dan ooit aanspraak maken op het ambt? De zwijgteksten zijn duidelijk. „Ze vragen aan een ieder die deze van hun kracht zoekt te beroven, vanwaar hij zulk een vrijmoedigheid haalt tegenover Christus, die zegt, dat cle Schrift niet kan worden gebroken". (Severijn).

(G.)

1) Voor een uitvoerige uitleg van de zwijgteksten wil ik gaarne verwijzen naar het reds eerder vermelde boek van Dr. H. Goedhart: Een vrouw op de kansel?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen