De waardering van het lijden van Christus

Wanneer de ziel gewaar wordt de verberging van Gods aangezicht, het toesluiten' van de weg om tot Hem te naderen, de toorn van God, de schrik der consciëntie, moet de ziel vooral niet toegeven aan die nare gestalte, want dat zou haar alleen maar schade doen. Begeef u tot de overdenking van het lijden van Christus!

Overweeg opzettelijk de waarheid van de voldoening van Christus in de plaats van de zondaar, de volmaaktheid van die voldoening voor grote, voor kleine, voor vele zonden, voor alle erfzonde en zonden-met-de-daad, die begaan zijn van onze geboorte af tot aan de dood. Blijf daarbij zo lang stilstaan, totdat u uit het Woord van God ziet dat het waarheid is, dat de waarheid in Gods Woord ook in uw hart waarheid wordt en u ten volle verzekerd wordt, dat Christus als Borg volkomen heeft voldaan. Een mens vcor wie Christus heeft betaald is onvoorstelbaar gelukkig. In hem is geen zonde die niet voldaan is. Vcor zo een is God een verzoend Vader. Hij is zeker een erfgenaam van het eeuwige leven en zal dat ook daadwerkelijk deelachtig worden, hos hij momenteel ook op duistere en onaangename wegen wordt geleid.

Wanneer u dit in het algemeen als de onfeilbare waarheid van het Woord van God hebt vastgesteld, kom clan tot uzelf en zie of de Heere in u geen ware genade, hoe klem ook, in u heeft gewerkt. Heeft de ziel zich niet gevonden en vindt ze zich nog steeds in de overtuiging van verdoemelijkheid, van onmacht? Heeft de Heere u niet een ander hart gegeven, zodat u nu haat wat u te voren beminde en nu bemint wat u tevoren haatte? Dan is de wereld u niet tot vreugde maar tot droefheid, en het ver van God leven is u nu een bittere smart. Is het niet al uw lust om in het licht van Gods aangezicht te wandelen in waarheid, oprechtheid, gehoorzaamheid en eenzaamheid? Kent u Jezus als Borg niet? Ziet u niet naar Hem uit? Verlang, bidt en schreit u niet tot Hem? Hebt u uzelf niet dikwijls aan Hem aangeboden, uzelf aan Hem overgegeven om gerechtvaardigd en geheiligd te worden? Hebt u Hem niet dikwijls als Borg aangenomen om door Zijn lijden en sterven — als betaling — met God verzoend te worden? Ga na of uw doel nu is niet voor de zonde, niet voor de wereld, maar voor God welbehagelijk te leven; of de Heere op uw veelvuldig zoeken, bidden, schreien, aannemen en overgeven wel eens rust, vrede, ' stilte, hoop in uw ziel gegeven heeft en ook wel eens verzekering en blijdschap.

Wanneer u dit nu alles bij elkaar neemt, zo moet het u niet alleen' tot het besluit brengen dat Christus uw Borg is, omdat die genaden in niemand gewerkt worden dan alleen in hen, die deel hebben aan het lijden en sterven van Christus. Het moet u ook doen gaan tot het lijden van Christus om dat als waarheid, als voldoening, als in uw plaats geleden op uw ziel toe te passen. Daardoor zijn uw zonden nu volkomen betaald, is God met u bevredigd en bent u gesteld tot een kind en erfgenaam van God. Hier gaat het om de worsteling van het geloof, om de daadwerkelijke aanneming, om het dadelijk geloven totdat de ziel in geloof kan zeggen: Die mij liefgehad heeft en Zichzelf voor mij overgegeven heeft. Dan waardeert men het lijden van Christus. Dan verheerlijkt men de Vader en de Zoon. Daarom, wees hierin bezig en rust niet totdat u zich erin verblijden kunt.

W. a Brakel (1635 — 1711)

Uit: De redelijke godsdienst, I, XXII, 38

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen