BIDDENDE MOEDERS

Over biddende vrouwen en biddende moeders is al veel gedacht en geschreven. Uit de Bijbel is voor ons Hanna wel het meest bekende voorbeeld van een biddende vrouw (toen zij in Silo haar hart voor de Heere uitstortte was zij nog geen moeder). In de kerkgeschiedenis spreekt Monica, Augustinus' moeder, het meest tot de verbeelding als de moeder die bidt voor het behoud van haar kind. Er zijn in de loop van d.e eeuwen echter veel biddende vrouwen en moeders geweest die geworsteld hebben om het behoud van hun kinderen en om het behoud van de Kerk. Hun namen zijn niet bekend, maar hun gebeden zijn door God verhoord.

In 2 Kronieken 20 : 13 wordt gesproken over zulke naamloze moeders die gebeden hebben toen het voortbestaan van Jucla in het geding was. De legers van de Eclomieten, Moabieten en Ammonieten maakten zich op om Juda uit zijn bezittingen te verdrijven. Dit was in wezen weer een aanval van de satan op het Bondsvolk, een aanval van de draak op de Vrouw en haar Kind (Openbaringen 12). De godvrezende koning Josafat werd zeer bevreesd, maar hij stelde zijn vertrouwen op de Heere. Hij riep een vasten uit waarbij het gehele volk betrokken werd en vergaderde heel Juda te Jeruzalem. „Zij kwamen uit alle steden om de Heere te zoeken". Toen ging de koning zelf voor in gebed. Dit gebed was voorbede en bede namens allen. Hij pleitte op Gods belofte aan Abraham, waarbij de Heere Zijn knecht dit land tot een eeuwige bezitting gegeven had en herinnerde aan het gebed van Salomo bij de inwijding van de tempel. Hij eindigde met de woorden: O onze God, zult Gij geen recht tegen hen oefenen? Want in ons is geen kracht tegen deze g; rote menigte, die tegen ons komt, en wij weten niet wat wij doen' zullen; maar onze ogen zijn op U." En dan staat er heel opmerkelijk in het volgende vers: En gans Juda stond voor het aangezicht des HEEREN, ook hun kinderkens, hun vrou w e n en hun zonen". Uit deze aparte vermelding kunnen we opmaken dat juist ook de vrouwen die mèt hun kinderen gekomen waren intens meegebeden hebben met hun koning. De nood waarin zij verkeerden was hen op het hart gebonden. De Heere heeft dit gebed wonderlijk verhoord. „Toen kwam de Geest des HEEREN in het midden der gemeente, op Jahaziël". En hij mocht profeteren: fVreest gijlieden niet, en wordt niet ontzet vanwegle deze grote menigte, want de strijd is niet uwe, maar Godes". Dit woord werd al spoedig bewaardheid. De vijanden' werden tegen elkaar verdeeld en hebben elkaar gedood (2 Kron. 20 : 23 en 24). Het volk van Juda had niet anders te doen dan drie dagen lang de buit binnen te halen. De Heere had het gebed, ook van die vele moeders verhoord.

Juist in onze tijd hebben we zoveel behoefte aan biddende moeders. De Kerk wordt in haar bestaan bedreigd, en ook nu is er geen kracht tegen de vele vijanden. Er zijn misschien oude godvrezende moeders die zich wel eens afvragen wat hun taak op deze aarde nog is. Zou het niet kunnen zijn te bidden voor hun kinderen en voor de Kerk? En ook een eenzame kan een biddende moeder in Israël zijn!

Bondsnieuws

Tot onze spijt kon het jubileumboekje met de Kontaktdag niet gereed zijn. De voorbereidende werkzaamheden vragen meer tijd dan was voorzien. We hopen dat u nog een poosje geduld wilt hebben. Er wordt aan gewerkt!

Mevrouw M. F. Hardon-Kieviet, algemeen adjunkte in ons hoofdbestuur, is verhuisd van Wijnkoperstraat 155, Gorinchem, naar Zuiderkruis 126, Veenendaal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen