Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

HET ORANJEHUIS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HET ORANJEHUIS

„DANIËL" BIJLAGE TER GELEGENHEID VAN HET VIJFENTWINTIGJARIG REGERINGSJUBILEUM VAN H.M. KONINGIN JULIANA

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

„DANIËL" BIJLAGE TER GELEGENHEID VAN HET VIJFENTWINTIGJARIG REGERINGSJUBILEUM VAN H.M. KONINGIN JULIANA

1948

1973

25 jaar lang koningin.

Op 5 september hoopt de koningin — en het gehele land met haar — te herdenken dat ze 25 jaar geleden koningin werd. Dit bijzondere feit mag je niet aan je voorbij laten gaan. Immers God de Heere is het die onze koningin als staatshoofd 25 jaar lang gelegenheid gaf haar niet geringe taak met vreugde te volbrengen. Aan Hem komt dan ook de eer toe, want het is God Die het leven van koningen en prinsen in Zijn hand heeft.

Een vrouw die hard werkt.

Kleine meisjes hoor je nog wel eens zeggen: „Ik zou ook best koningin willen zijn." Ze denken dat een koningin een heel plezierig en onbezorgd leventje leidt. Dat ze altijd kan doen waar ze zin in heeft.

Maar zo is het niet. Een koningin is geen vrouw die steeds bevelen uitdeelt en zich van 's ochtends tot 's avonds lekker laat verwennen. Voor onze koningin, die haar taak serieus opneemt, betekent het hard werken.

Bijna de hele dag in touw.

Zij moet belangrijke bijeenkomsten bijwonen, redevoeringen aanhoren — en soms zelf houden — mensen ontvangen en bezoeken afleggen. Tijdens die bezoeken toont de koningin veel belangstelling voor de onderwerpen waarmee ze te maken krijgt. Van te voren leest ze

erover. Dit gebeurt meestal 's avonds. Overdag is daar geen tijd voor.

Ook de z.g. staatsbezoeken ontbreken niet. Sinds ze in 1948 koningin werd, heeft ze er tientallen afgewerkt. Ze bezoekt niet alleen landen in de buurt zoals Duitsland, Frankrijk, Engeland, maar ook Thailand, Ethiopië, Ferzië, de Verenigde Staten en Indonesië.

Aantrekkelijke reizen? Dat is niet het geval. Die bezoeken duren maar kort en in die tijd moet ze een uitgebreid programma afwerken. Er wordt — net als bij de bezoeken in Nederland een tijdschema opgesteld en in dit geval moet de koningin zich daar streng aan houden.

Daarnaast moet ze staatsstukken doorlezen, gesprekken voeren met ministers, staatssekretarissen (onderministers en andere mensen). Eens per week komt de minister-president naar paleis Soestdijk, waar een uitvoerig gesprek plaatsvindt. Bij die wekelijkse ontmoeting blijft het meestal niet. Er is een rechtstreekse telefoonlijn tussen de werkkamer van de koningin en de kamer van de minister-president. Daar wordt vaak gebruik van gemaakt.

Alle wetsontwerpen en besluiten van de regering moeten door haar worden bekrachtigd (van handtekening voorzien). Pas dan kan een wet of besluit in werking treden.

De koningin zal nooit een stuk ondertekenen vóór ze het goed heeft gelezen. Daar gaat veel tijd in zitten. Dat werk is er elke dag. Dagelijks worden tientallen brieven, uit binnen-en buitenland, door het sekretariaat gelezen en dan met de koningin besproken.

Vaak, zeker als het een persoonlijke zaak betreft, schrijft de koningin zelf een antwoord. Ondanks de hulp van haar sekretaris en sekretaresse heeft de koningin het zelf druk met schrijven. Er is veel dat ze niet aan anderen wil overlaten.

Een werkdag van de koningin.

Op Soestdijk begint de dag half acht. omstreeks

Om acht uur gebruikt de koningin het ontbijt, samen met prins Bernhard. Ze neemt dan de belangrijkste ochtendkranten door.

— Na het ontbijt is er een bespreking met de sekretaris over de post en de uitnodigingen.

— Daarna gaat ze naar haar werkkamer waar ze een groot deel van de ochtend en soms ook van de middag achter haar bureau bezig is.

— De lunch gebruikt de koningin vaak alleen. Prins Bernhard komt tussen de middag lang niet altijd thuis.

— 's Middags voert ze weer besprekingen en ontvangt ze allerlei mensen. Van een rustig thee-uurtje komt daardoor niet veel terecht. Een enkele keer lukt dat wel, maar het gebeurt zelden dat ze 's middags op visite kan gaan bij prinses Beatrix op Drakensteyn of prinses Margriet op Het Loo.

— Om vijf uur 's middags is de dagtaak van de koningin nog niet geëindigd, vooral niet als ze op pad is. Vaak is ze niet voor zeven uur thuis.

— De avondmaaltijd wordt als er verder niets bijzonders te doen is, om acht uur gebruikt, zoveel mogelijk samen met de prins.

— Na de maaltijd breken dan eindelijk nog wat rustige ogenblikken aan om samen in de huiskamer met elkaar over de gebeurtenissen van die dag te praten. Al met al een druk bezet leven.

Tegen de monarchie.

Uit deze drukke bezigheden, die als waardevolle bijdragen ten goede aan ons volk komen, blijkt dat ook zij een van de Oranjes is, die zich steeds de regel van Beza, volgeling van Calvijn, tot richtsnoer voor hun politiek stelde: „Het volk is er niet voor de vorst, maar de vorst is er voor het volk."

Ondanks dat zijn er velen die zich kanten tegen de monarchie. Mede n.a.v. de huwelijken van prinses Irene en prinses Beatrix is vnl. in de linkse kringen het grondwettelijk koningschap aangevallen. Het zijn vooral de leden van de C.P.N., P.P.R. en P.S.P., die tegen het koningschap • zijn, terwijl d.e P.v.d.A. zich in sommige gevallen aan hun kant schaart.

De rechtse partijen en de V.V.D. daartegenover laten duidelijk blijken dat zij achter het grondwettelijk Koningschap van het Huis van Oranje staan, al is er niet bij alle partijen een uitgesproken erkenning van de leiding van God met Nederland en Oranje.

Het grondwettelijk koningschap, opgedragen aan het Huis van Oranje, de van God gegevene.

In de kringen van dé gereformeerde gezindte vinden we een oude blijvende sympathie voor het koningshuis. In onze gezinnen is het niet moeilijk om fotomateriaal over het Oranjehuis te vinden. Doorgaans zijn we niet republikeins ingesteld, maar willen zeker ook geen absolute monarchie, zoals b.v. ten tijde van Calvijn. Hij kende uitsluitend het absolute koningschap. Zo'n absoluut vorst kende aan zijn volk geen invloed toe. Hij bond zich ook niet aan een grondwet, die hem verplichtte de vrijheden en rechten van zijn volk te handhaven en te verdedigen. Zo'n koning was in de volle zin van het woord alleenheerser, absoluut vorst. Iedereen was afhankelijk van de willekeur van de monarch en iedereen moest voor zijn persoonlijke wil en wens buigen. Philips de Tweede en Lodewijk de Veertiende waren hier voorbeelden van.

In de verklaring van Psalm 81 : 1 noemt Calvijn de absolute vorsten tirannen, omdat ze „geen enkel plichtsbesef kennen" en er redenen te over zijn hen te betichten van „vadsigheid". In dit licht gezien is het begrijpelijk dat Calvijn een republiek prefereerde boven het absoluut koningschap.

We begeven ons in Calvinistische lijn als we een konstitutioneel koningschap voorstaan, waarbij elke gedachte aan de absolute monarchie wordt afgewezen. Een grondwettelijk koningschap, waarbij de koningin de eed aflegt op de grondwet. Zij is daarbij gebonden aan de rechten, plichten en vrijheden van het volk, daarin genoemd.

De gereformeerde leer kan geen verheerlijking van het absolute koningschap dulden. De Heere alleen is soeverein. Overheden zijn dienaren, regeren bij Zijn gratie.

Oranjehuis en Nederland.

Als we een grondwettelijk koningschap voorstaan, is er dan reden dit toe te wijzen aan het huis van Oranje-Nassau? Hier moeten we letten op de eeuwenlange band tussen vorstenhuis en volk. Reeds meer dan vierhonderd jaar strekt de verbondenheid tussen Oranje en Nederland zich uit. Je moet de geschiedenis laten spreken, wil je je laten overtuigen dat het grondwettelijk koningschap, opgedragen aan het Huis van Oranje als de van God gegevene is.

Prins Willem verbond zich onvoorwaardelijk aan een volk in verdrukking, dat hem riep. In 1568 trokken verschillende legers de Nederlanden binnen, die door de Prins zelf voor het grootste gedeelte waren gefinancierd.

Het Wilhelmus zingt er van:

„Lijf en goet alte samen, heb ick u niet verschoont."

En hij wist waarvoor hij streed: om „Godts Woord en 's Lands rechten". Als een instrument in Gods hand gelukt het de Oranjes het Spaanse regiem te breken, waardoor de verkondiging van het zuivere Evangelie weer mogelijk werd en het volk zijn vrijheid herkreeg.

Van prins Maurits weten we dat hij in 1617 zeer beslist voor de gereformeerde religie koos. , , Welnu", zei Maurits, „die godsdienst zal ik handhaven, zolang ik leef".

Meer voorbeelden zou in dit kort bestek te ver voeren, om aan te tonen dat de betekenis van het Oranjehuis voor Gods Kerk in de Nederlanden bijzonder groot is geweest. En hoewel tot viermaal toe de band tussen Oranje en Nederland gebroken werd, volgde toch steeds weer herstel.

De ouderen onder de lezers zullen' zich nog heel goed herinneren dat koningin Wilhelmina in de periode '40-'45 met de regering noodgedwongen naar Engeland moest, nee niet vluchten, maar uitwijken. De hofprediker Weiter schreef ervan:

„Neen, 't was geen vlucht, die u deed maar volgen, waar God riep." gaan,

In het prachtige boek „Eenzaam, maar niet alleen", blz. 278 kun-je lezen hoe Wilhelmina bij de hoop op terugkeer haar vertrouwen op de Heere stelde: „Nederland zal zijn gehele Europese grondgebied eenmaal met Gods hulp herwinnen."

Al gauw na de oorlog, om precies te zijn op 4 september 1948, doet Koningin Wilhelmina troonsafstand en wordt koningin Juliana de zware taak op de schouders gelegd het land te regeren. En nog „staat de troon van Oranje gevestigd" lezen we in de preek van Ds. C. Hegeman, geschreven ter gelegenheid van het 25-jarig regeringsjubileum.

Hoezeer de ontkerstening voortgaat bij vorstenhuis én volk, de Heere blijft be-

moeienis houden met het Oranjehuis én met het Nederlandse volk. Dreigde het koningshuis een kleine eeuw geleden uit te sterven, de Heere bracht vreugde toen prinses Wilhelmina geboren werd. En de laatste jaren zien we op Drakensteyn en Het Loo verscheidene prinsen. De lijn van het geslacht wordt voortgetrokken.

Gebed voor het Oranjehuis

Wij weten niet hoe lang de Heere de leden van het koningshuis zal roepen tot het dragen van de kroon als koning of koningin van Nederland. Wel weten we dat God in Zijn Woord in het tweede hoofdstuk van de eerste brief, die Paulus aan Timotheüs schrijft, ons zegt: „Ik vermaan u dan voor alle dingen dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen voor alle mensen; voor koningen en voor allen die in hoogheid gezeten zijn."

Dit woord geldt niet alleen voor de tijd waarin Paulus leefde: het geldt ook nu. Het geldt voor alle overheden. Het geldt dus ook voor ons land. Alle machthebbers zijn door God zelf aangesteld. God staat achter hen. Door hen wil God ons regeren. De meditatie in dit nummer moet je er nog maar eens op na lezen.

Zouden we dan niet bidden voor allen die over ons gesteld zijn? Het gebed voor de overheid is een zaak, die door de Heere in Zijn Woord met nadruk en herhaalde malen bevolen wordt. Om wille van het ambt dienen we „allen, die in hoogheid zijn" te waarderen en te eren. De zonden onder vorstenhuis, volk en regering mogen nooit aanleiding geven om het gebed, óns gebed maar na te laten.

Laten we echter wel blijven beseffen, dat alleen in onderworpenheid aan God en Zijn Woord zegen te verwachten is voor vorstenhuis, regering en volk.

LITERATUUR.

1. A. en H. Algra: „Dispereert niet". T. Wever, Franeker. 2. O. K. - Katern nr. 2. M. Golverdingen: „Koninkrijk of Republiek? " 40 blz. Informatie: O.K., Postbus 21, Benthuizen. 3. Prinses Wilhelmina: „Eenzaam, maar niet alleen", 451 blz., Amsterdam. 4. Allerlei tijdschriften, zoals „Libelle" en „Prinses" hebben in het afgelopen jaar voldoende informatie gegeven over het koningshuis.

Nog meer informatie over het onderwerp:

a. Mivo - schets.

Bij het bondsbureau is verkrijgbaar de Mivo-schets „Rondom het Oranjehuis", die een schat aan informatie geeft over het Huis van Oranje. Met name Juliana van Stolberg, Koningin Wilhelmina en Koningin Juliana krijgen hier ruime aandacht.

Prijs:

Leden van aangesloten verenigingen via hun sekretaris: ƒ 1, 25 Partikulieren ƒ 1, 75

b. Klankbeeld

Als illustratieve ondersteuning van het geheel is bij deze schets een klankbeeld gemaakt „Van Dillenburg tot Soestdijk". Dit klankbeeld belicht het Oranjehuis door de eeuwen heen en is bij het bondsbureau te huur voor de prijs van ƒ 7, 50 + 100 dia's. Verenigingen die ter gelegenheid van het 25-jarig regeringsjubileum op 5 september a.s. (of op Koninginnedag) de leden een aantrekkelijk en toch zinvol programma willen bieden kunnen met de hierboven staande kernschets, de Mivo - schets „Rondom het Oranjehuis" en' de reeds bestaande Mivo - schets: „Het Wilhelmus" goed terecht. (De kernschets en de Mivo - schets „Rondom het Oranjehuis" zijn vnl. gericht op de —16 verenigingen en de jongere leden van de jeugdverenigingen, terwijl „het Wilhelmus" meer geschikt is voor de „oudere" leden).

Maak er een gezellige, zinvolle gemeente-avond van!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 augustus 1973

Daniel | 20 Pagina's

HET ORANJEHUIS

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 augustus 1973

Daniel | 20 Pagina's