Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

JEUGD IN AMERIKA

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

JEUGD IN AMERIKA

14 minuten leestijd Arcering uitzetten

Enige tijd geleden was ds. C. Harinck, predikant van de Gereformeerde Gemeente te Franklin Lakes (U.S.A.), voor een bezoek van enkele weken met zijn gezin in ons land.

Tijdens dit verblijf was ik in de gelegenheid ds. Harinck enkele vragen voor te leggen over zijn ervaringen en kontakten met de Amerikaanse jeugd. Vanzelfsprekend kwamen in dit gesprek ook het maatschappelijk en kerkelijk leven in dit land aan de orde.

MAATSCHAPPELIJK LEVEN

Hoe lang kent U al in Amerika?

Wij wonen sinds april 1971 in Amerika. Ik ben bevestigd als predikant van de Ger. Gemeente te Franklin Lakes op 14 april 1971.

Onze woonplaats is Wyckoff, een plaats in de nabije omgeving van Franklin Lakes.

Heeft U tijdens uw verblijf in Amerika veel verschil opgemerkt met de situatie in ons land?

Er zijn vele verschillen tussen Amerika en Nederland. Wat echter het leven betreft in cle kleinere steden en de dorpen, daar is weinig verschil merkbaar met de situatie in Holland.

In Wyckoff tref je een zelfde sfeer als in een soortgelijke plaats in Nederland. Ook hier zijn de mensen druk met hun alledaagse bezigheden, b.v. het bijhouden van hun tuin, onderhoud van cle auto, enz. Ik ben het dan ook op een aantal punten geheel niet eens met het artikel van dhr. Mateboer dat enkele maanden geleden in , , Daniël" werd geplaatst.

Hier wordt cle indruk gewekt dat Amerika in zijn geheel aan het verworden is. Dat is beslist niet waar. Veel wat dhr. Mateboer schrijft komt in de grote steden voor zoals New York en Chicago. Het kan zijn dat dhr. Mateboer hier deze ervaringen heeft opgedaan, ik heb echter de indruk dat hij niet in de vele dorpen en steden is geweest waar het leven totaal anders is dan in de grote stad.

Kunt U iets vertellen over uw kontakten met cle Amerikaanse bevolking. Zijn U hierbij bepaalde dingen opgevallen?

Uiteraard verloopt het meeste kontakt via de gemeenteleden. Wat mij wel is opgevallen is de belangrijke plaats die het maatschappelijk niveau en de status van de bewoners ook in de dorpen inneemt. De Cadillac is erg belangrijk! Zo zijn er nog wel enkele statussymbolen te noemen. Veel wordt via cle banken gefinancierd en maandelijks afgelost. Over het algemeen doet de Amerikaan dit veel gemakkelijker dan de Hollander. Ook als er over het werk gesproken wordt dan is d.e belangrijkste vraag: Wat verdien je? In Holland loopt men daar niet zo gemakkelijk mee te koop. In Amerika is dat een volstrekt normale vraag. In de grote steden heb ik geen kontakt gehad met de bevolking. Je leest er wel veel over in de krant. Wij zitten hier 40 mijl van New York zodat ik ook van de gemeenteleden over deze stad weieens het een en ander hoor. Toch meen ik dat dhr. Mateboer ook hierover te negatief is geweest. Er gebeuren inderdaad vooral in de enorme negerwijk Harlem vreselijke dingen. Geen nacht gaat er voorbij zonder een aantal moorden.

In New York wonen 8 miljoen mensen en je hebt hier oen giote verzameling van misdadigers en onderwereld figuren.

In bepaalde wijken' van de stad kun je zonder begeleiding dan ook beter niet komen. Om echter te'zeggen dat je zonder machinegeweer en boksbeugel niet de stad in kunt gaan en moorden evenzeer bij het Amerikaanse leven behoren als een duur jacht bij een miljonair lijkt mij bezijden de waarheid.

Het komt inderdaad voor dat als je bij een stoplicht moet wachten, er iemand op de achterruit tikt rnet de vraag om geld; om eten te kopen voor d.e baby (dat niet zelden voor andere doeleinden wordt gebruikt).

Het zijn echter wel mensen uit bepaalde milieu's die dat doen. De heer Mateboer schrijft ook over de afstanden en de reklameborden aan d.e interstate ways. De afstanden zijn enorm maar ook 60 mijl buiten New York tref je natuurschoon aan en als je meer naar het zuiden rijdt met de auto dan kom je honderden kilometers autoweg tegen die door prachtig natuurschoon voert. De reklameborden en lichtreklames vind je met name in de nabijheid van de grote steden en aan de verbindingswegen tussen deze steden.

Dominee, U zei zojuist dat de status erg belangrijk is. Kun je stellen dat cle Amerikaan over het algemeen materialistisch ingesteld is?

Enerzijds wel, ze laten het althans duidelijker blijken dan b.v. de mensen hier in Holland. Anderzijds zijn ze begaan met de mensen die het minder hebben. Er worden veel akties gehouden voor de arme landen. Zelfs de politici werken hiermee in de verkiezingstijd omdat ze weten dat dit de bevolking aanspreekt.

Bij ons in Wyckoff wilde cle Chr. Ref. Church een Christian Children Retrait School bouwen. De regering zegt dan: , , Dat is best als je het zelf maar betaalt". De overheid financieert alleen public schools. Omdat deze instelling bestemd was voor lichamelijk en geestelijk gehandicapte kinderen werd er gekollekteerd in alle plaatselijke kerken en een aktie gehouden in cle winkels. Het gebouw en de uitrusting kostte maar liefst 3 miljoen dollar dat geheel door de mensen' bijeen werd gebracht. Rond de kerstdagen doen allerlei instellingen dan ook d.m.v. een brief een beroep op de mensen, en meestal met een gunstig resultaat.

Kunt U ook iets vertellen over de jeugd, met name het verzet van de jeugd tegen de maatschappelijke orde.

Over alles wat dhr. Mateboer schreef merk ik in mijn omgeving weinig. Wel bemerk je dat jongelui meer inspraak willen hebben en ze ondergaan natuurlijk d.e invloeden vanuit de grote steden. Dat zijn echter faktoren die je ook in Holland tegenkomt. Dat alle Amerikaanse jeugd aan de drugs is en geen eerbied rneer heeft voor ouders en onderwijzers is niet waar. Op de highschool hier is nog een zeker gezag. Er zijn zelfs nog een aantal privéscholen waar de jongelui uit de betere milieu's naar toe gaan. Hier is strakkere lijn dan op vele scholen elders. Iedereen wordt zomaar niet toegelaten en kan bij wangedrag van school verwijderd worden'. Op sommige scholen dragen de leerlingen zelfs nog bepaalde uniforme kleding.

In de steden is de situatie wel ernstiger. Met name aan de universiteiten en de

highschools. In Harvard bijvoorbeeld waren onlangs vechtpartijen tussen pro-en anticommunistische jongeren. Veel studerenden bepalen hun eigen normen. Helaas is dit vaak een gevolg van de gebrekkige leiding die gegeven wordt door ouders, gezagsdragers en hoogleraren.

In deze steden kom je ook de groepen langharigen tegen. Jongelui die niet werken, niet studeren, in meerdere of mindere mate aan de drugs verslaafd zijn.

Heeft deze ontwikkeling van de jonge mensen te maken met de opvoeding en houding van de ouders of óók met de begeleiding vanuit de school?

Ik dacht van beide. Qua vorm is er nog veel godsdienst in Amerika. De senaats-en gemeentevergaderingen beginnen met gebed, bij officiële gelegenheden op school wordt een predikant gevraagd om een gebed te doen en de bijbellezing te verzorgen. Inhoudelijk gaat het echter steeds verder achteruit. De ouders zijn vaak veel weg, en geven de kinderen een vrije opvoeding. De scholen stimuleren dit door de kinderen al op jonge leeftijd zelfstandigheid te leren en te stimuleren zelf hun normen te vinden. Door middel van films en allerlei andere aktiviteiten zowel tijdens de lesuren als in de pauzes wordt hieraan gewerkt. Sensivity training speelt hier ook mee. Be ouders zijn echter vrij om hun kinderen aan bepaalde aktiviteiten wel of niet te laten deelnemen. Uiteraard levert clit wel ec-n's problemen op.

Als een leerling vertelt aan een onderwijzer of docent dat hij van zijn ouders aan bepaalde aktiviteiten niet mag deelnemen is de eerste vraag: „Wat vind je er zelf van? Je bent toch zelfstandig. Je moet toch eens volwassen worden!"

Vooral voor jonge kinderen is het erg moeilijk zich hier tegen te verweren. De normen die de jongelui geleerd worden zijn in vele gevallen niet meer de norm van Gods Woord. Veelal is de norm: wat vind jij of de ander, (je meisje) ervan! Ben je het samen eens dan is dat de norm waaruit je handelt. Ben je het niet met elkaar eens dan moet je die norm hanteren waarin je wel samen je weg vindt.

Overbodig om te zeggen' dat wij dan ook dringende behoefte gevoelen aan een eigen

school. In Grand Rapids hebben we een eigen 8-mans school. In samenwerking met de Free Presbyterian Church waar thans ds. v. d. Belt predikant is en de Geref. Gemeente te Clifton proberen we in Franklin een eigen school te stichten.

Alle kosten (ook salarissen volgens cle normen van de public school) komen voor eigen rekening. Sommige speciale aktiviteiten in hei educatieve vlak vergoedt cle staat. Er moeten grote offers gebracht worden maar als je merkt dat op cle public school cle bijbel vaak tot een mythe wordt verklaard, de evolutietheorie de jongelui als het ware ingedragen wordt, dan kun je niet anders meer. Gelukkig gaan steeds meer ouders dit inzien en heeft cle Heere onze pogingen tot dusver voorspoedig gemaakt. Het grote probleem is echter dat vanuit onze Gemeenten bijna geen jongeren peadogogisch onderwijs hebben gevolgd. Dit is de laatste jaren iets veranderd, zodat binnenkort enkele jonge mensen klaar komen die aan de eigen school les kunnen geven.

KERKELIJK LEVEN

Dominee, U hebt al het een en ander verteild over het maatschappelijk leven. Kunt U ook iets meer vertellen over het kerkelijk leven. Een van de eerste vragen die bij mij opkomt is of cle jeugd in Amerika nog kerkelijk meeleeft?

Om in onze eigen gemeente te beginnen. In d.e achterliggende jaren zijn er veel jongeren vervreemd van de Gemeenten. Je moet niet vergeten dat onze gemeenten een kleine vrij geïsoleerde groep vormen. Daarnaast was er cle grote handicap van weinig predikanten en de andere taal. Op vele plaatsen werd in het Nederlands gepreekt en werden ook preken in het Hollands gelezen. Gelukkig is ook hierin cle laatste jaren verandering gekomen. De kerkeraden hebben ingezien dat men de jeugcl moet aanspreken in hun eigen taal. Vandaar dat er steeds meer Engelse diensten worden gehouden. De predikantennood is ook hier erg groot. Vooral voor die jonge mensen die trouwden met een jongen of een meisje van buiten de kerk was het blijven in cle gereformeerde gemeente moeilijk. Het is voorgekomen dat men mij schreef om banden te willen sturen met Engelse preken om die thuis eens te beluisteren. Want waar het Woord van God eerlijk en' verstaanbaar gebracht wordt geeft de Heere ook onder de jeugcl nog een geopende deur. Dan kan het gebeuren dat er jongens bij je komen die vragen:

„Dominee is het voor mij dan ook nog mogelijk om zalig te worden? " Maar nogmaals de predikantennood is groot. Nog nooit werd hier iemand aangenomen om de kerk als predikant te dienen. Nimmer beklom een geboren Amerikaan de preekstoel. En toch hoe nodig is dit, want al kunnen' we ons goed redden in het Engels, het blijft voor ons moeilijk je hart in een vreemde taal te leggen'.

Kunt U ook vertellen hoe het buiten onze gemeenten is? Ik denk dan met name aan de jongeren in de grote steden die zich ook ten opzichte van de maatschappij kritisch opstellen.

Helaas wordt in vele Amerikaanse kerken niet meer het zuivere Evangelie verkondigd. In Nederland heb je nog kerken waar dat wel het geval is. Hier is bijna geen schriftgetrouwe kerk meer. De prediking staat in het teken van de schriftkritiek, en' cle dienst aan de naaste. De vertikale verhouding wordt naar de achtergrond gedrongen. Dit werkt er aan mee dat vele jongeren in deze kerken van het Woord vervreemd raken. In het zuiden zijn nog vele Strict Baptist kerken en in onze omgeving een afsplitsing van de Presbyterian Church (de fundamentalisten) die bewust leerstukken als bekering, wedergeboorte en geloof preken. De aanpak is meestal anders dan onder ons maar er klinkt toch een oproep tot bekering door.

In cle steden is er vooral onder de jongeren een kentering merkbaar. Keerden velen zich af van de kerk en Gods Woord, nu kun je groepen jongeren tegenkomen' die je tegemoet treden met de vraag: „Ken je God, ken je Christus"?

Meestal zijn ze min of meer excentriek gekleed, maar toch hebben ze weer een doel om voor te leven en een boodschap te brengen. Je merkt dat er grote invloed van cle Jesus-people uitgaat. Vooral bij die jongeren die tot een dieptepunt zijn gekomen, geen idealen meer hebben en hun ouders en de leiders van het volk beschuldigen. Wat de kerken niet hebben kunnen bereiken, is deze jongeren wel gelukt:

Verslaafden, ontspoorde jeugcl weer met het Evangelie in aanraking te brengen. Ze hebben kans gezien hen iets te geven wat de moeite waard is om uit te leven en voor

te lijden. Ze moeten er ook heel wat voor over hebben! Jammer dat er weinig nadruk wordt gelegd op het werk Gods door de ware bekering in het persoonlijk leven. Meestal wordt er aangedrongen op een keus en het volgen van Jezus. Christus is hun ideaal geworden. In hoeverre dat zaligmakend is kan ik op een afstand niet beoordelen. Belangrijk is dat ze weer met Gods Woord in aanraking komen.

Dat Woord kan ook in die situatie zijn kracht doen! Gelukkig dat ook dat in Amerika nog mogelijk is.

Jazeker, je merkt dat ook als je in de ziekenhuizen komt. Er is nog een zekere eerbied voor dat Woord, en ook voor de mensen die daar naar leven. Als ik een gebed doe of een gedeelte uit de Schrift lees bedanken ze me altijd!

Doen de Gereformeerde Gemeenten in Amerika ook iets om de buitenkerkelijken met het Evangelie in aanraking te brengen?

Daar is in het verleden weinig oog voor geweest. De laatste jaren is de noodzaak van het Evangelisatiewerk ook onder ons aan de orde gekomen. Er is sinds enige tijd een Tract-kommissie die allerlei folders samenstelt. Ik heb er zelf ook een geschreven: „Heil or Heaven". Deze folders worden in verscheidene gemeenten gebruikt. Het initiatief tot dit werk is uitgegaan van de gemeente Kalamazoo. Wij hebben inmiddels een aantal jeugdgroepen die deze folders verspreidt. In verband met de grote afstanden is het moeizaam werken, maar toch gebeurt er iels. We hopen dat dit eenvoudige werk ook in dit land gezegend mag worden.

Een 'laatste vraag dominee. U vertelde zojuist al dat met name in de prediking ook de jongeren aandacht krijgen. Wordt er daarnaast nog toerk verricht onder de jeugd?

Er wordt bedroevend weinig voor de jeugd gedaan. Ds. Elshout en later ds. Verhoef hebben het werk onder de jeugd ter hand genomen. Typerend is het dat juist het werk dat gedaan werd t.b.v. de zending op vrouwenverenigingen e.d. een stimulans is geweest tot het oprichten van jeugdverenigingen. Er leefden hier vele bezwaren tegen georganiseerd jeugdwerk. Men had daarvan minder goede voorbeelden gezien in andere kerken. Ik heb echter altijd gezegd dat het een opdracht is, die de kerken (d.m.v. de ambten) dienen te begeleiden. Nu zijn er in de meeste gemeenten jeugdverenigingen.

Enkele malen worden er youth-days gehouden. Vorig jaar één in St. Catharins, en dit jaar in Chiliwack. Op zo'n dag spreken enkeie predikanten en komen allerlei vragen aan de orde.

Ook hier spelen de afstanden echter een grote rol. De laatste keer zijn uit onze Gemeente een aantal jongeren met vier auto's naar deze bijeenkomst geweest. Dat is dan 1 dag heen, 1 dag verblijf en 1 dag terug! Deze bijeenkomsten worden in de kerk altijd bekend gemaakt. In Franklin heb ik zelf een jeugdvereniging (bible study group) opgericht waarvan ik in opdracht van de kerkeraad de leiding heb.

Ds. Harinck U hebt ons heel wat informatie verschaft over samenleving, kerk en jeugd in Amerika. We hopen dat U in dit grote land voor velen tot zegen' rnag zijn. Namens de lezers van ons jeugdblad wens ik U met uw gezin een veilige terugreis toe en hartelijk dank voor uw bijdrage.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 oktober 1973

Daniel | 20 Pagina's

JEUGD IN AMERIKA

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 oktober 1973

Daniel | 20 Pagina's