DAAR GA JE DAN.... OP 'WEG NAAR FABRIEK, KANTOOR OF BEDRIJF

DAAR GA JE DAN....

Weet je 't nog? Hoe lang is het ook alweer geleden dat de schooldeur voor de laatste keer achter je dicht viel? Dat betekende: afscheid nemen van de meester of de leraar, afscheid nemen van de kleine bekende schoolwereld. Op weg naar het — voor velen — nog onbekende, naar het werk dat je wilde gaan doen! Voor sommigen was deze toekomst minder onbekend omdat ze gingen werken in het bedrijf van hun vader. Voor verreweg de meeste jongens en meisjes was het echter een spannend moment. Binnenkort zullen weer vele jongeren een fabriek, een bedrijf of een groot kantoor binnenstappen voor de eerste baan. Ik kan me zo voorstellen dat je tegen die toekomst opziet. De eerste keer dat je met je nieuwe omgeving kennismaakt is meestal tijdens je sollicitatie. De kennismaking is dan nog van korte duutf, maar cp de dag dat je eerste werkdag begint wordt het anders. Je kijkt met andere ogen naar de mensen, de gebouwen, de machines om je heen. Vanaf die dag hoor je erbij! Je maakt deel uit van wat met een moeilijk woord weieens het arbeidsproces wordt genoemd. Voordat we bepaalde aspecten van dat gebeuren en onze plaats daarin aan de orde laten komen, eerst nog iets over het begrip arbeid.

Wat is arbeid ?

Over „arbeid" is door heel veel mensen al veel gezegd en geschreven. Teveel om allemaal te noemen. We gaan daarom maar meteen luisteren naar wat de bijbel over „arbeid" zegt. In het begin van de bijbel wordt er al over gesproken. God gaf na de schepping immers de mens de opdracht tot arbeiden: om het paradijs te bebouwen en te bewaren.

God heeft cle mens tot deze arbeid geroepen en zo is hij op deze wereld werkzaam in de dienst van zijn Schepper. Arbeid behoort dus bij het mens-zijn. Zij was er reeds vóór de zondeval en is geen gevolg daarvan. In de Spreuken van Salomo wordt dan ook cle lof van de arbeid gezongen. Lees maar eens Spreuken 28 : 19, 12 : 24, 27 : 23-27. Door de zondeval is deze arbeid moeitevol en zwaar geworden. Het „in het zweet uws aanschijns zult gij uw brood eten" is één van de straffen die direct volgen op het eten van de verboden boom. Ook luiheid en werkcntduiking zijn sindsdien mogelijk. Salomo waarschuwt ernstig tegen het verzaken van de roeping tot arbeid (Spreuken 6 : 6-9), ook Paulus wijst er op dat wij tot arbeid geroepen worden en waarschuwt tegen ledigheid (2 Thess. 3 : 10).

Heeft onze arbeid zin ?

Het komt ncgal eens voor dat mensen hun werk doelloos vinden. Waarom dag in dag uit in de fabriek hetzelfde eentonige werk doen? Goed, je verdient er je boterham (meestal goed belegd!) mee, maar verder?

Helaas is ook door de «zonde het doel van onze arbeid verworden. Het doel is niet langer meer het bezig zijn in opdracht van God. Sinds de zondeval is al ons werken gericht op het dienen van mijzelf. Hoe worcl ik er beter van. Wat levert het mij op. Als ons werk „in de Heere" gedaan wordt clan is het niet doelloos. Ook niet als we aan de lopende band staan. Dat is soms wel moeilijk in te zien omdat dit werk zo'n klein schakeltje is in het geheel, dat we het verband met het grote geheel uit het oog verliezen.

Maar ook dit werk past in Gods plan, ook al zien wij het niet zo duidelijk. De Heere wil dit kleine radertje gebruiken in het grote raderwerk van de komst van Zijn koninkrijk. De bijbel spoort ons daarom ook aan om ons geheel voor ons werk in te zetten. Ook de Heere Jezus heeft ons geleerd hoe we onze arbeid moeten verrichten.

We moeten met de ons gegeven talenten woekeren, ieder nadat hij talenten ontvangen heeft!

Bij Luther en Calvijn vinden we een grote waardering voor het beroep. Arbeid en roeping vallen bij hen samen. De geringschattende opmerking „het is maar voor de tijd" is hen vreemd. Ze staan positief tegenover arbeid en beroep. Luther zei eens: „Als ik wist dat morgen de wereld zou vergaan zou ik vandaag nog een boom planten". Over getrouw bezig zijn gesproken!

De catechismus zegt ervan in vraag en antwoord 124: dat wij ons beroep zo getrouw moeten uitoefenen als de engelen in de hemel!

Naar je plaats

Na een eerste verkenning in het gebouw: de boekhouding, personeelszaken, de kantine, sta je plotseling in de eigen afdeling.

Voor de jongens kan dat de expeditie, het laboratorium, de afdeling verkoop of reclame, de technische dienst of bij de machines zijn. In de kleinere'bedrijven zoals een loonwerkersbedrijf of een boomkwekerij vind je al deze afdelingen natuurlijk niet, maar ook hier is een eigen plaats voor jou om te werken. Voor meisjes zijn er nog weer andere mogelijkheden'. Teveel om allemaal op te noemen. Bij al deze verschillen zijn trouwens ook een aantal punten te noemen die je overal tegenkomt! Je zult 'immers gaan werken onder leiding van iemand: je chef of je baas én je zult gaan werken samen met andere mensen: je collega's.

Die „iemand" die boven je staat is verantwoording schuldig naar „boven", de directie bijvoorbeeld en daarbij is hij baas, chef over jou en je collega's. Vooral in de fabniek is baas-zijn moeilijk. Je moet „goeie vriendjes" blijven met je mensen én je bent verantwoordelijk voor het werk. Wanneer je met inzet je werk verricht zul je het best met hem haar uithouden. Je zult ook gaan samenwerken met anderen, voortaan je collega's!

Die mensen zijn nu je medemensen, zij vormen een groep waarin jij je een plaats moet veroveren. Je zult dan allerlei verschillen ontdekken. Hoeveel verschil er echter ook lis in aanleg, opvoeding, afkomst, werklust en levensovertuiging, er is echter ook een saamhorigheid. Saamhorigheid rond het gezamenlijke werk. Je kunt dat noemen een gevoel van lotsverbondenheid, tegenwoordig zegt men: solidariteit. Toch zit in die solidariteit een gevaar waar we beducht voor moeten zijn. Stel je niet bewust buiten de groep, dan heb je geen leven. Maar huppel ook niet zomaar mee met de anderen. Dat kan nodig zijn als het over je baas gaat. Doe niet mee in het koor dat „de baas" of „de werkgever" beschuldigt. Wees beducht voor de macht van het getal. Bijvoorbeeld als de werknemers als groep zich verzetten tegen hun werkgever (stakingen en dergelijke). Egoïsme viert dan immers vaak hoogtij. Je zult ook bemerken dat er onderling vaak meer egoïsme is dan werkelijke naastenliefde. Echte naastenliefde is ook iets anders dan solidariteit. Werkelijke liefde tot degene die God op je levensweg plaatste kun je alleen' betrachten door het geloof.

Christen-zijn in je werk

Daar sta je dan in een nieuwe omgeving als christen-meisje of christen-jongen. Wat betekent dat nu: christen-zijn in je werk? Evangeliseren? Folders uitdelen aan je collega's? Nee! Je bent in de eerste plaats werknemer tussen alle andere werknemers. Toch moet men het aan je kunnen zien en merken dat je gedoopt bent. Dat je afgezonderd bent van de wereld. Mag ik enkele voorbeelden noemen?

— Onlangs las ik ergens dat het werk dat we doen niet anders is clan een middel om te komen tot een prettige vrije-tijdsbesteding. Zoiets als een noodzakelijk kwaad

om in je levensonderhoud te voorzien. Met andere woorden: zo kort mogelijk werken, met zo weinig mogelijk inspanning zoveel mogelijk geld verdienen. Daarom is het goed dat je je realiseert dat Gods Woord daar anders over spreekt. Ook uit jouw spreken en uit jouw daden zal duidelijk moeten worden dat je anders bent. — Als je collega's vloeken en in hun gesprekken bijbelse waarden vernederen — ik denk bijvoorbeeld aan het huwelijk en de sexualiteit— kan het niet anders of je houdt je daarvan arfzijdig. In een persoonlijk gesprek kun je uitleggen dat het je niet in de eerste plaats om je eigen persoonlijke gevoelens gaat, maar om de eer van God. Vertel je collega over het verschrikkelijke van de zonde en wijs hem op Gods Woord. Als hij de bijbel niet kent — helaas komt dat steeds meer voor —.• neem er dan eens een voor hem mee.

— Wees in alles oprecht en eerlijk. Ben je dat niet dan zullen je woorden geen weerklank vinden. Men zal je slechts een zedenmeester vinden als je een collega op z'n fouten wijst. Ook jij struikelt dagelijks in vele dingen. De bijbel zegt van ons allen dat we geneigd zijn tot alle kwaad. Sta dan ook nooit boven de ander maar wijs hem op de rijkdom van de vergeving der zenden.

— Niet zo lang geleden zei iemand eens tegen me: bidden is een zaak van het hart. De mensen hoeven dat niet te ziien! Dat is echter een halve waarheid. Bidden is ook een getuigenis: ik heb Gods zegen nodig ook als ik in de pauze of tijdens de schafttijd mijn brood mag opeten. Ook dat is immers een gave van de Heere!

Veel meer zou ik kunnen noemen. Weet dat wie op het werk de wet van God niet verstaat, thuis en dn zijn vrije tijd evenmin de Heere zal kennen. In een steeds meer ontkerstenende samenleving zal het steeds moeilijker worden om zonder de vreze des Heeren staande te blijven. De Heere blijft echter Dezelfde. Hij wil ook nu nog met Zijn Geest in ons werken. Hoe meer de Heere in ons werkt, des te meer straalt het licht van Zijn Woord. Laat je leven zo in het licht van de Heere staan, dan zie je het zelf misschien niet, maar een ander zal het licht zien, dat jij draagt.

Jouw keuze

Afgaande op het bovenstaande moeten we er bij de keuze van ons beroep op letten of we overeenkomstig onze aanleg God en onze naaste in ons beroep kunnen' dienen. In beroepen waarin dat niet mogelijk is, mag een christen niet dienen. Denk bijvoorbeeld aan de beroepen in de amusements-sektor. Naarmate onze samenleving verder van God en Zijn Woord afwijkt zal het moeilijker worden cm in je dagelijks werk niet in conflict te komen. In steeds meer beroepen komen we voor zaken te staan die in strijd zijn met Gods Woord. Denk aan de verpleegsters als het gaat cm abortus en euthanasie. Denk aan de jongens die in bedrijven werken met continu-arbeid waar de zondag steeds meer in het geding komt.

Ik meen dat je zo lang je op de plaats waar God je stelde niet persoonlijk met deze zaken in aanraking komt al getuigende op je post dient te blijven. Er kan ook een moment komen d.at er van jou (gevraagd wordt mee te werken aan zaken die tegen Gods Woord ingaan. Op dat moment zul je de Heere meer gehoorzaam moeten zijn dan mensen.

Naast het dienen van God en onze naaste zullen we bij de keuze van ons beroep moeten letten op de gaven die God ons schonk. Om een beroep te vinden dat zoveel mogelijk bij ons past kunnen we ons laten adviseren door een goed blreau voor beroepskeuze. Jongeren die daartoe de gaven bezitten zou lik met name willen wijzen op die beroepen waarin het christelijk dienstbetoon gestalte kan krijgen. Er liggen voor jonge mensen, die op het sociale vlak hun roeping zien, prachtige kansen. In onze verwarde tijd is het zo nociig dat er jonge mensen zijn die in gehoorzaamheid aan God willen wei)ken ten dienste van de naaste. Wie dient staat niet bóven zijn medemens, maar naast hem. Wie weten mag dat hijzelf even zondig is als de ander die in nood is of wellicht de weg is kwijt geraakt, zal die ander coik kunnen wijzen op Hem wien te gehoorzamen het eeuwige leven is.

Bovenal ig nodig dat we bij de keuze van ons beroep en iedere dag weer opnieuw' voor de plaats die God ons gaf in onze werkkring leren vragen: , .Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal? " De Heere zal je dan OOK de weg wijzen die Hij wil dat jij zult gaan!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen