ENKELE ASPEKTEN VAN HET ZENDINGSWERK IN ISRAËL

Dat ik in dit korte artikel wat wil zeggen over „enkele aspekten" van de Evangelieverkondiging in Israël hangt samen met twee dingen. In de eerste plaats kan niemand in een kort artikel alle aspekten van dit werk belichten; beperking tot „enkele aspekten" is dus geboden. In de tweede plaats heeft de redaktie mij gevraagd met name iets te vertellen over het werk dat gedaan wordt vanwege de organisatie „Christian Witness to Israël" (afgekort CWI), tot voor kort geheten „International Society for the Evangelization of the Jews" (afgekort IJS).

Ds. Robert Murray McCheyne

In verband met de beperkingen die ik mij in dit artikel dus opleg, zal veel onbesproken moeten blijven. Niettemin, ik hoop, dat deze enkele aspekten voldoende zijn om ons te laten zien de grote nood, die er in Israël is op geestelijk gebied en hoe hard het nodig is, dat Gods volk van oude tijden in aanraking gebracht wordt met de boodschap van verzoening in Jezus Christus.

Wat de organisatie „Christian Witness to Israël" betreft, we hebben hier te doen met een genootschap, dat al gesticht is in de vorige eeuw. De bekende dominee Robert Murray McCheyne heeft een belangrijke rol gespeeld in de stichting van dit genootschap. Na een reis naar het Midden-Oosten kwam McCheyne terug naar Schotland met een diepe innerlijke overtuiging van de grote taak die de kerk heeft ten opzichte van Israël. Hij heeft dan ook in de laatste jaren van zijn leven — na zijn reis naar het Midden-Oosten heeft McCheyne nog maar kort geleefd voordat hij op 29-jarige leeftijd overleed — veel geijverd om de Christenen in Schotland op die taak ten opzichte van Israël te wijzen. Wie zijn preek leest over Rom. 1 : 16 over de woorden „Eerst de Jood" — een preek, die hij hield kort na zijn terugkeer uit Palestina — komt diep onder de indruk van de bewogenheid van deze prediker met het volk van Israël in zijn geestelijke nood. Het is dan ook geen wonder, dat iemand, die zo bewogen is, ook gedreven wordt om iets te doen wat onder Gods zegen kan strekken tot het geestelijk welzijn van zijn naaste, in dit geval de Jood. Welnu, hier ligt eigenlijk de oorsprong van de CWI. Het zou verleidelijk en aanlokkelijk zijn uit bovengenoemde preek van McCheyne te citeren. Maar dit is niet de opzet van dit artikel. Trouwens, ieder kan die preek zelf lezen. Hij is verschenen in het Hollands in de nog niet lang geleden uitgegeven verzamelde werken van McCheyne.

Evangelieverkondiging aan de Joden

Maar nu de CWI. Deze organisatie is gevestigd in Engeland. De algemeen sekretaris is Rev. Murdo M. McLeod. Het genootschap heeft „posten" in diverse landen in de wereld, o.a. in Australië, Canada, Duitsland, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Op diverse plaatsen werken evangelisten. Velen van hen zijn bekeerde Joden. Op deze wijze wordt gepoogd

Gods Woord te brengen aan de Joden in de verstrooiing. Wie geinteresseerd is in wat er zo al gebeurt op deze verschillende posten zou ik willen adviseren te schrijven aan de CWI en de geregeld verschijnende publikatie „The Herald" aan te vragen. Daarin wordt mededeling gedaan van de verschillende aktiviteiten. Aan het eind van dit artikel is het adres vermeld.

Evangelieverkondiging in Israël

Niet alleen in diverse landen buiten Israël wordt het Evangelie verkondigd door medewerkers van CWI. Ook in Israël zelf is de CWI aanwezig. En wel op twee manieren. Er is in Haïfa een polikliniek, met daaraan verbonden een aantal artsen en verpleegsters. De oude dokter Churcher is kort geleden gepensioneerd en na meer dan 40 jaar in Israël te hebben vertoefd is hij nu naar Engeland teruggekeerd. Maar het werk in Haïfa gaat voort. Misschien herinner je je nog, dat een aantal jaren geleden een aktie gevoerd is in Holland om gelden bijeen te brengen voor de bouw van een schuilkelder bij deze kliniek.

Het gaat in dit artikel niet over deze kliniek. Ik wil wel iets zeggen over het werk van de evangelist Baruch Maoz, die in opdracht van CWI in Israël werkt. Hij woont met zijn vrouw en kinderen in Rishon le-Zion, niet ver van Tel-Aviv. Hij zelf is een Jood, heeft een theologische opleiding ontvangen in Engeland nadat hij tot bekering gekomen was en heeft leren geloven in de Heere Jezus als de Christus, de Messias, en nu mag hij meewerken aan het verspreiden van het Evangelie van Christus onder zijn volksgenoten, waar hij met hart en ziel aan verbonden is.

Het feit, dat hij zelf een Jood is, betekent, dat hij net zo goed als andere Joden meewerkt aan de opbouw en verdediging van de staat Israël. Ook hij wordt geregeld opgeroepen om dienst te doen in het leger. En al betekent dit wel een onderbreking van zijn werk, toch ziet hij dit niet als verloren tijd. Meerdere malen krijgt hij in het leger ongedachte gelegenheden om van zijn geloof te spreken tot andere soldaten en komt hij zodoende in aanraking met mensen, die hij anders wellicht nooit ontmoet zou hebben.

Ik heb Mr. Maoz een paar maal ontmoet. Hij is een zeer dynamische figuur van zuiver gereformeerde overtuigingen. Hij is diep overtuigd van de juistheid van de leer der Reformatie en is wars van enerzijds modern-theologische en anderzijds van sektarische meningen en opvattingen, die beide zo'n grote rol spelen in de benadering van Israël met het Evangelie. Zijn reformatorisch standpunt maakt zijn positie in Israël zowel uniek als kwetsbaar. Er zijn wel christenen in Israël, maar het aantal reformatorische christenen is heel erg gering. Velen zijn oekumenisch ingesteld; anderen zijn sterk chiliastisch in hun opvattingen. Maar de leer der reformatie, de boodschap van vrije genade, wordt niet zo heel veel gehoord.

Dit wordt duidelijk als we eens nagaan welk soort theologische werken de laatste jaren in het Hebreeuws vertaald is. Enerzijds zijn het werken van Emil Brunner en Dietrich Bonhoeffer, die op de markt gebracht zijn door de oekumenisch ingestelde United Christian Council in Israël. Anderzijds kom je vertalingen tegen van boeken van Corrie ten Boom en Hal Lindsay. Maar ga je zoeken naar goede, gedegen, reformatorische lektuur, dan vind je hoegenaamd niets. Het gevolg is dan ook, dat

de weinige Hebreeuwse christenen die er zijn. weinig of geen gelegenheid hebben om opgebouwd te worden in de leer die naar de godzaligheid is en om onderwezen te worden in de Schriften. Goede Bijbelverklaringen zijn er bijvoorbeeld helemaal niet.

Christelijke lektuurverspreiding

Op dit terrein nu heeft Mr. Maoz zijn taak gevonden. Zelf zegt hij echter, dat hij er veel liever op uit zou trekken om met de mensen te spreken en hen aan te wijzen uit de Schriften, dat Jezus de Christus is. Hij doet dit ook wel, zoveel als hem daartoe de gelegenheid gegeven wordt. Daarnaast bezoekt hij geregeld de over heel het land verspreid wonende christenen en hij leidt ook gespreksgroepen, waarin men aandacht geeft aan bepaalde aspekten van het Evangelie, die aan het christen-zijn in Israël nauw verbonden zijn, zoals de Godheid van Christus en de betekenis daarvan voor de zaligheid van Gods kerk; de funktie en plaats van de wet in het leven van een christen; e.d.

Het grootste deel van zijn tijd besteedt Mr. Maoz echter met het vertalen van deugdelijke geschriften in het Hebreeuws. Hij geeft een tijdschrift uit, dat eens in de drie maanden verschijnt en dat artikelen bevat van diverse schrijvers uit vroegere en latere tijd, o.a. Calvijn, Flavel en andere reformatoren of puriteinen. Naast de uitgave van dit tijdschrift worden ook boeken vertaald en uitgegeven. Begonnen is met een vertaling van Ryle's verklaringen op de Evangeliën. Uitgekomen is Walter Chantry's „Signs of the Apostles" een boekje, dat op een schriftuurlijke wijze spreekt over de gaven van de Heilige Geest en een waarschuwing bevat tegen stromingen als Pinksterbeweging en Charismatische beweging, die ook in Israël zoveel vertegenwoordigd zijn.

De Hebreeuwse uitgave van Chantry's boekje is vermeerderd met een gedeeltelijke vertaling van Jonathan Edwards' „Religious Affections", een werk dat handelt over de waarachtige kenmerken van het leven der genade en kentekenen, die niet waarachtig zijn. Ik zou meer uitgaven kunnen noemen, maar laat ik samenvattend zeggen, dat wat uitgegeven wordt of in voorbereiding is, allemaal uitgaven zijn, die stoelen op zuiver reformatorische wortels en daarom zeer dienstig kunnen zijn aan de onderwijzing in de christelijke religie.

Ik geloof dan ook zeker dat ik mag zeggen, dat Mr. Maoz een zeer nuttig en nodig werk verricht en dat zijn werk geschiedt in de geest en overeenkomstig de bedoeling van de man, die aan de wieg van de CWI gestaan heeft, de godvrezende McCheyne, wiens „Eens was ik een vreemd'ling voor God en mijn hart " ook in onze dagen nog bekend en geliefd is.

In dit artikel heb ik al hier en daar verwezen naar mogelijkheden om meer van het werk van de CWI te weten te komen. Mag ik tenslotte geïnteresseerde lezers opmerkzaam maken op het boekje van Andrew Bonar „The Life of R. M. McCheyne. Daarin wordt op duidelijke wijze verteld o.a. hoe McCheyne er toe kwam om, vervuld van liefde tot Israël, de kerk te wijzen op haar dure roeping tegenover dit volk. Ik geloof dat ik mag zeggen, dat het werk van de CWI onze belangstelling en steun verdient. Vooral ook ons gebed. Moge God deze stichting en het werk van Baruch Maoz gebruiken om de ogen van velen onder Israël te openen voor de rijkdom, die Hij in Zijn Zoon Jezus Christus heeft geopenbaard voor verloren zondaren.

Het adres van de CWI is: Christian Witness to Israel „Seven Trees", 44 Lubbock Road, Chislehurst, Kent BR7 5JX, England.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen