HET PINKSTERFEEST IN DE BIJBEL

Het woord pinksterfeest' komt in het Oude Testament niet voor. Wel wordt vijftig dagen na het pascha het wekenfeest gevierd.

Op het Pascha werd de eerste garve van de gerstenoogst aan de Heere aangeboden. Zolang dat niet gebeurd is, mag niemand iets van de nieuwe oogst gebruiken. Na het Pascha wordt de oogst binnengehaald. De mooiste tarwearen worden daarbij apart gehouden. Ze zullen aan de Heere worden aangeboden op het wekenfeest. Als er 49 dagen na het pascha voorbij zijn, dus op de vijftigste dag, wordt het wekenfeest gevierd. Dat wekenfeest heet in het Nieuwe Testament pinksterfeest. Dat komt van het woord pentacosta, dat betekent vijftigste. Het wekenfeest is dus een oogstfeest', waarbij iets van de oogst aan de Heere wordt aangeboden.

Alle afgezonderde gaven worden op één punt verzameld. Dan, als de oogst binnen is en de tijd is aangebroken, trekken de feestgangers op naar Jeruzalem. In manden of vaten worden de gaven meegedragen. Een vrolijke optocht is het. Helder klinken de fluittonen en luidruchtig is het gezang van de liederen Hammaaloth. Steeds meer feestgangers voegen zich bij de stoet. De avond breekt aan. Niemand gaat een huis binnen. In de open lucht wordt' overnacht. Zo weten ze zeker, dat geen mens onrein zal worden en de gave ook niet. De volgende dag trekken nog meer feestgangers met de stoet mee. Iedereen is vrolijk. Eindelijk komt Jeruzalem in zicht, de Heilige stad. De blijdschap wordt nog uitbundiger. Een bode wordt vooruitgestuurd, om de priesters te vertellen, dat de stoet er aan komt. Dan trekken de priesters en levieten de tempel uit om de feestgangers te verwelkomen. Uit alle delen van het land trekken ze zo óp naar Jeruzalem, Het wordt heel druk in de heilige stad. Niet alleen Joden die in het land wonen trekken op naar Jeruzalem, ook de joden, die al jaren in het buitenland wonen, zijn opgekomen. Het is geen bezwaar, dat men enkele dagen te vroeg in de stad is. Er is zoveel te zien. Hier ontmoeten vrienden en bekenden elkaar. Wat hebben ze veel te vertellen.

De tempeldienst

Om twaalf uur, in de nacht voor het wekenfeest, gaan de deuren van de tempel open. Nu mogen de feestgangers komen om hun gaven aan de Iieere te geven. De volgende dag wordt het feestoffer gebracht. Hierna wordt de I-Ieere gedankt voor de nieuwe oogst. Van tarwemeel zijn in de tempel twee broden gebakken. Het zijn de eerstelingen van de nieuwe tarweoogst. Deze eerstelingen worden de Heere aangeboden. De priester beweegt de broden langzaam in de hoogte. Zo wonden ze als het ware aan de Heere gegeven. Straks zullen de broden in kleine stukjes gebroken worden, voor elke prister een stukje.

Geen tempel meer

Zo worden jaar in jaar uit de eerstelingen in de tempel gebracht. Dan komt de tijd dat er geen tempel meer is. Dan verandert de inhoud van het joodse pinksterfeest. De joden herdenken nu op dit feest, dat God de tien geboden heeft gegeven op de berg Sinaï. In de Bijbel vinden we geen enkele aanwijzing, dat het' pinksterfeest ook gedachtenisfeest van de wetgeving was. In de synagoge wordt nu op de dag van het

pinksterfeest de heilige kast, waarin de torahrollen worden bewaard met planten en bloemen versierd. Exodus 19 en 20 worden voorgelezen. Ook het boek Ruth wordt gelezen. Hierin vinden we immers zo'n mooie schildering van de gerste-en tarweoogst.

Het pinksterfeest van de discipelen

Na de hemelvaart van de Heere Jezus gaan de ddscipelen ook het pinksterfeest vieren. Ze hebben dan nog geen eigen eredienst. Ze bezoeken de tempel en vieren het feest mee. Toch houden ze zich een beetje apart. Waarschijnlijk bevinden ze zich in de voorhof van Salomo. Dit is een dubbele zuilengalerij langs de oostzijde van de voorhof der heidenen. Vanuit deze gelarij kun je over de voorhof der vrouwen heen het grote brandofferaltaar zien.

In die voorhof van Salomo zijn aUen die de Heere Jezus liefhebben op de vroege pinkstermorgen bij elkaar gekomen. Ze zien de feestgangers met hun gaven binnenstromen. Dan gebeurt er plotseling iets waar zij al op gehoopt hebben. De Trooster, de Heilige Geest wordt uitgestort. Er wordt een geluid gehoord als van een geweldige wind. Er is alleen geluid en geen luchtstroom. In heel de tempel is het geluid te horen.

Er komt ook een zichtbaar teken: verdeelde tongen als van vuur. Uit de hemel daalt iets neer als van vuur. Dat verdeelt zich en dan daalt op ieder hoofd een vuurtong. Niet alleen de discipelen ontvangen hem, maar alle aanwezigen worden vervuld met de Heilige Geest.

Op het geluid van de wind zijn de tempelgangers naar de voorhof van Salomo gegaan. Ze zien de vurige tongen, maar begrijpen er niets van.

Dan beginnen de apostelen hen toe te spreken. Niet in het hebreeuws, niet in het grieks. Zij spreken hen toe in de talen waarin de hoorders geboren zijn. Die hoorders zijn overal vandaaa gekomen: uit Partië, Medië, Elam, ja zelfs uit Rome. Ze begrijpen er niets van. Hoe kunnen die eenvoudige mensen ineens hun taal spreken? Anderen beginnen te spotten en zeggen: „Ze zijn dronken".

Dan spreekt Petrus de mensen toe. Wij zijn niet dronken, maar de profetie van Joël is vervuld. Hij heeft het reeds gezegd. De Heilige Geest zal uitgestort worden op mannen en vrouwen, op ouden en jongen, op rijken en armen, en een iegelijk die de Naam des Heeren zal aanroepen zal zalig worden.

Wat een verschil met de tijd van het Oude Testament. Toen werkte de Heilige Geest hoofdzakelijk onder het volk Israël. Nu wil Hij onder alle volken werken.

Ons pinksterfeest

Over enige tijd vieren ook wij het pinksterfeest weer.

De Heilige Geest wil in mensenharten wonen. Hij wil onze Gids en Leidsman zijn. Vraag de Heere maar veel om de werking van die Geest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen