ZIJT WAKENDE

Niet anders dan met ontroering nemen we kennis van de brieven aan de zeven gemeenten van Klein-Azië. En dat niet alleen wat betreft de toon, de warmte, de vertroosting, de vermaning, de opwekking. Maar ontroerd werden we toch. vooral daardoor, dat we van de christelijke gemeente, van het christelijk geloof vandaag de dag niets of bijna niets meer vinden. Daar waar de Heere eens krachtig heeft gewerkt. Zijn Geest heeft uitgestort, daar hebben ongeloof en bijgeloof grote ingang gevonden. Het doet ons denken aan de woorden van Luther: „Waar de Heere het eens heeft laten regenen, daar laat Hij het niet weer regenen." Als we mede door dit nummer van Daniël samen herdenken en bed.enken de grote daden Gods, is het een goede zaak het bovenstaande op ons te laten inwerken. Als we letten op de grote afval en beangstigende ontkerstening, is er dan geen reden om te bidden: Heere wijk van ons niet!?

„Ik weet uw werken, dat gij de naam hebt, dat gij leeft, en gij zijt dood." Dat is het aangrijpende oordeel dat de Heere uitspreekt over de gemeente Sardis. Een oordeel dat ons niet toekomt, maar ook een oordeel dat jullie niet zo maar naast je mogen neerleggen. Wee de gerusten!

Hier is sprake van een gemeente die naam heeft. Alles is goed; zeer orthodox, goed in onderling liefdebetoon. Het is één van de weinige gemeenten waarvan geen konkrete fouten genoemd worden. Maar in deze gemeente ontbreekt niet iets, maar alles! Een gemeente zonder... „leven". Ontstellende gedachte. ^Vij, zonen en dochters der Reformatie, die soms denken alles te hebben: e leer, de Reformatie, de Bijbel; hebben wij weet van „leven"? Hebben jullie, jongeren, v*reet van dat geestelijk leven, waar ellende, verlossing en dankbaarheid niet slechts de „drie stukken" zijn, maar innerlijke werkelijkheid? Een doorleefde en beleefde realiteit? Dat zijn levensvragen! Hebben jullie weet van een rechtvaardig God die verdoemt, maar ook van wat God in Christus voor zulken wil zijn? Heb je al eens geworsteld met de woorden uit Rom. 8 : 1?

Nu spreekt de Heere wel een streng oordeel over Sardis uit, maar en dat is een wonder de Heere schrijft Sardis niet af. Daar zou alle reden toe zijn. De Heere zegt ook niet: „'t Valt allemaal best mee." Nee, dat zegt Hij niet en nooit. Maar toch... nog niet afgeschreven! We zouden dat wel verdiend hebben. Maar, de lieere heeft nog bemoeienis met de gemeente Sardis. En de Heere bemoeit Zich ook nog met jullie. Of heb je soms Zijn Woord tevergeefs ontvangen? Je leeft nog! Nog heeft d.e Heere geen lust in je dood. O, dit zegt Hij, Die de zeven geesten Gods heeft. Dat zijn de zeven lampen waarin alles werkelijkheid wordt. Dan valt het volle licht' op de werkelijkheid. Dan is er geen schaduw, dan zijn er geen verborgen zaken. Dan valt het volle licht op alle dodelijkheid in ons, maar ook op die Christus der Schriften. Jongelui, vraag, bid, smeek of God uit genade alleen, je dat ontdekkende licht van de Geest wil geven. Met minder kun je niet toe!

„Zijt wakende." Ondanks alles komt de Heere nog met deze roepstem. Hij zoekt de gemeente nog op. Waken! Dat is geen krampachtigheid, geen nieuwe wet. Dan klinkt het niet: jullie moeten dit doen en dat laten. Nee, dan horen we een andere Stem: „Zonder Mij kunt gij niets doen." Waken is: alles alleen verwachten van de Waker, de Wachter Israëls, Die niet slaapt, nochsluimert.

„Die overwint", dat is de volledige zelf-nederlaag, „die zal bekleed worden met witte klederen des heils." Vanuit het hoge noorden wens ik jullie zulke klederen toe. De God aller genade schenke jullie dat om Christus wil.

„Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen