Dorsten naar God

David heeft Psalm 63 waarschijnlijk gedicht toen hij moest vluchten voor zijn zoon Absalom.

Het valt voor David niet mee om Jeruzalem en zijn paleis achter te laten. Toch is dat nog niet het ergste. Het zwaarste is dat hij de Tabernakel, de plaats waar God woont, moet verlaten.

Nu doolt hij in de woestijn van Judea. En die woestijn met haar dorheid en eentonige woestheid is een beeld van de toestand van zijn eigen hart.

In Psalm 63 spreekt David zijn brandend, smachtend verlangen uit naar de gemeenschap met God, zijn God. En dat verlangen is zo groot dat hij als het ware naar lichaam en ziel ziek is.

Het verlangen van Gods kinderen is zo heel anders, dan het verlangen van de wereld. De wereld verlangt naar de begeerte van de zonde, naar het strelen van het vlees, naar het aanschouwen der ogen. Daarbij wordt niet beseft dat onze paden eindigen in de eeuwige dood.

Davids verlangen is een verlangen naar God, naar Zijn gemeenschap. Dat vertolkt hij in Psalm 42: „Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God."

Hij dorst naar de gemeenschap met die God, Die hij in de bondsbreuk van Adam is kwijtgeraakt en Die hij alleen in de weg van verzoening terug kan ontvangen. Hij dorst naar de reiniging van zijn zonden en schuld die een scheiding maakt tussen God en zijn ziel. Hij zoekt God in de dageraad, dat wil zeggen dat hij Hem vroeg zoekt, met ijver en een sterke begeerte.

Psalm 63 is een woestijnlied dat gezongen is in de woestijn. Daar leren nu al Gods kinderen iets van inleven als God hun ogen opent voor hun verloren staat Dan zien ze een rechtvaardig God en een hemelhoge schuld. Ze kennen dat dor en mat zijn, het zonder water zijn in hun eigen zieleleven. Van hun zijde is alles verloren, en toch hebben ze die God Die hen rechtvaardig verstoten moet z0 hef en kleven ze Hem aan. In het diepst van hun ziel ligt het verankerd: „Ik zoek U met verlangen".

Zulke ware zoekers zal God niet beschamen. Hij zal straks al hun bestrijders tenietdoen. Ja, Hij zal aan hen bevestigen wat in Psalm 40 : 17 staat: Laat in U vrolijk en verblijd zijn allen die U zoeken". Hij zal hen in Christus aanschouwen en met Zijn verdiensten bekleden. In die Middelaar zullen ze gerechtigheid en herstelde gemeenschap ontvangen. En dan zullen ze in Hem eindigen en gedurig zeggen: De Heere zij groot gemaakt".

Dat wij dan God samen mochten zoeken, want die Mij vroeg zoekt, zal Mij vinden en die Mij vindt vindt het leven en trekt een welgevallen van de Heere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen