Op een roomskatholieke school

De redaktie vroeg mij of ik iets wilde schrijven over mijn ervaringen op school. Die ervaringen zijn wellicht anders dan van de meesten van jullie, omdat ik op een roomskatholieke school zit.

Toen ik vijfjaar geleden de lagere school verliet, stonden mijn ouders voor de keuze naar welke school voor HAVO/VWO ze mij zouden sturen. De dichtsbijzijnde HAVO/VWO-scholen staan in Bergen op Zoom en die plaats ligt al 25 kilometer bij ons vandaan. De reformatorische Havo in Goes bestond nog niet en mijn ouders zagen het niet zitten om me naar „De Driestar" in Gouda te sturen.

Maar om terug te komen op Bergen op Zoom: daar stonden drie scholen voor HAVO/VWO. Toen mijn ouders deze drie scholen vergeleken, kwamen er verschillende dingen naar voren. Een van de scholen heeft het zogenaamde „Montessori-onderwijs". Daarbij komt het er op neer, datje in je eigen tempo mag werken. Als je dan bedenkt dat mijn tempo niet zo bijster hoog ligt, kun je wel raden dat dit systeem voor mij volkomen ongeschikt was. De Rijksscholengemeenschap leek ons ook niet zo geschikt. Het leek ons een onpersoonlijke, kille school, waar de discipline nu en dan ook te wensen overliet. (Ik weet niet of dat nu nog het geval is). Het Mollerlyceum was (en is nog steeds) een school met een vrij sterke discipline. Niet onredelijk streng, maar toch wordt alles er goed in de hand gehouden. Als er bijvoorbeeld in de klas iemand vloekt, zijn er verschillende leraren die je meteen een middag laten terugkomen. Zodoende viel onze keus op de laatstgenoemde school. Op deze school wordt het roomskatholieke geloof nog vrij streng instandgehouden. Er vinden regelmatig eucharistievieringen plaats en verschillende leraren beginnen dedagmeteen„Weest-gegroet-Maria" en het paternoster, een variant op het „Onze Vader".

Ook zijn er twee uur per week catecheselessen die verplichtzijn voor alle leerlingen, behalve voor degenen die een zeer geldige reden hebben. Protestantisme is een van die redenen die ze wel aksepteren. (Ze kijken erg streng naar wat voor reden je hebt). Ik behoef dus de catecheselessen en de eucharistievieringen niet te volgen en dat wordt me ook helemaal niet kwalijk genomen. Het wordt volledig geaksepteerd, althans door de schoolleiding en de docenten. De meeste medeleerlingen kunnen het niet zo goed verdragen dat ik twee uur per week wel vrij heb en zij niet.

Mijn geloofsovertuiging wordt door de meesten ook wel gerespekteerd, maar er zijn er ook wel die het heel leuk vinden om hatelijke opmerkingen te maken. Het gebeurt bijvoorbeeld wel eens als je een sigaret opsteekt dat ze vragen: „Mag dat wel van de kerk? " of „Mag dat wel van God? " Zulke opmerkingen krijg ik nog' al eens te slikken. Gelukkig valt het voor de rest wel mee. De grootste fanatiekelingen zijn degenen die „nergens aan doen". Mijn beste vrienden zijn de strengst opgevoede roomskatholieken. Aan deze mensen heb je de meeste steun, zelfs in je geloof. Daarom kan ik het ook slecht verdragen als juist in onze kringen minachtend gesproken wordt over roomskatholieke mensen. Wij kunnen soms nog een beter voorbeeld aan hen nemen, dan zij aan ons. We veroordelen het roomskatholieke geloof, maar niet de mensen! Het godsdienstonderwijs mis ik wel. Als je dan scholierer. hoort van reformatorische scholen die een hekel hebben aan de godsdienstlessen, denk ik wel eens: „Je moest maar eens vijf jaar lang geen godsdienstonderwijs krijgen op school, dan zou je het best waarderen". Op het zomerkamp dat ik dit jaar meegemaakt heb, waren er ook die een hekel hadden aan de bijbelstudies. Nou, ik vond die diskussies erg fijn, maar dat kon niet iedereen begrijpen.

Ik zal toch blij zijn als ik van deze school af ben en ik op, , De Driestar" zal gaan. Daar ontbreekt hetje tenminste niet aan godsdienstlessen. Jongelui die dit lezen en op een reformatorische school zitten: bedenk toch dat zo'n school een zegen is, waardeer dat toch. Wij zullen ook ter verantwoording geroepen worden wat we met de godsdienstlessen gedaan hebben. Zul je dan moeten zeggen: „Ik had er een hekel aan....? " De Heere roept ons nog, ook door middel van de godsdienstlessen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen