Op reis

De kinderen Israëls waren bijna een jaar gelegerd geweest in de woestijn, die de rotstoppen van de berg Sinaï omgaf. Maar thans verhief zich de wolk van de tent der samenkomst; het teken dat de Heere wilde voorttrekken, en alzo bereidde zich Israël om in geregelde orde zijn tocht voort te zetten. Op een rotsachtige verhevenheid, vanwaar hij de duizenden Israëls kon overzien, stond Mozes met Hobab. Mozes kon niet dulden dat iemand, die hij liefhad, hem nu zou verlaten en derhalve, terwijl Hobab nog besluiteloos was, welke weg hij in zou slaan, sprak Mozes tot hem: „Wij reizen naar die plaats, van welke de Heere gezegd heeft: Ik zal u die geven; ga met ons en wij zullen u weldoen".

Toen Israël door de woestijn reisde, kwamen zij met iedere trede nader bij het goede land. Zij moesten een lange woestijn doortrekken, nochtans bracht hen iedere dagreis nader aan het doel. Zo is het met allen, die in Christus Jezus zijn. Iedere stap brengt hen dichter bij de hemel. Iedere dag komen zij nader en nader aan de heerlijkheid. Elk schaap, dat waarlijk gevonden en op de schouders van de Herder is, komt iedere dag nader aan de hemelse kooi.

Iedere ziel, die gedragen wordt op arendsvleugelen, vliegt de rust tegemoet, die overblijft. De uren vlieden haastig, maar evenzo snel vliegt de goddelijke arend. Terwijl u in de loopbaan loopt, brengt u iedere stap nader bij het einde, nader bij de prijs, bij de kroon.

Ach, mijn lieve christenen, laat uw zondelust, evenals de wortelen der bomen, nederwaarts groeien, dieper en dieper. Laat uw geloof, evenals de wijnstok, ieder jaar sterker worden. Laat uw vrede, evenals een rivier, breder en breder worden.

„Wij reizen". Enigen zijn bijna door de woestijn. Enigen uwer zijn op de top van Pisga. De tijd komt welhaast, dat gij zult sterven. Hoe spoedig zullen uw ogen Hem zien, Die gij, niet gezien hebbende, liefhebt.

Hoe spoedig zult u Hem nooit meer bedroeven. Leef meer buiten de wereld, zorg minder voor haar vermaken. Vertoef vaker binnen het voorhangsel. Weldra zult u een pilaar zijn en niet meer uitgaan.

Onbekeerden, u bent iedere dag de hel naderbij. Ook u reist naar die plaats van welke God gezegd heeft: „Ik zal u die geven".

O, sta stil, arme zondaar, en denk na. Waar u ook bent, en waarin u zich ook beweegt, u bent derwaarts op reis. De meesten gaan door de wijde poort. Wanneer u slaapt, snelt u derwaarts heen. Wanneer u een plezierreis maakt, komt u die andere reis nog meer nabij. Wanneer u lacht of ijdel spreekt, of in de volle vreugde van uw zonden bent, haast u zich nog meer derwaarts. U hebt nooit stilgestaan, sinds u begon te leven. O, sta stil en denk na!

O, dat de Heere het in het hart mocht leggen Hem aan te kleven, zoals Ruth Naomi aankleefde, zeggende: „Waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk en uw God mijn God".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen