De rustdag vieren

Er zou heel veel te zeggen zijn over de wijze waarop velen onder ons vandaag de zondag invullen. Het al of niet goed gereformeerd zijn. wordt maar al te dikwijls afgemeten aan datgene wat men wel of niet op zondag doel. Hoewel bepaalde vormen uiteraard niet onbelangrijk zijn. gaat het echter toch ten diepste om meer wezenlijke zaken.

De wijze waarop de Reformatoren het vierde gebod van Gods Wet aan de orde stellen, geeft dat ook duidelijk aan.

Bij elk ander gebod wordt breedvoerig aangegeven wat wel kan en wat niet kan. Alleen bij het vierde gebod wordt dat helemaal nagelaten. Er wordt niet gesproken over geboden en verboden ten aanzien van dit gebod, maar er is veeleer een oproep tot „geestelijk" werken en deze dag te vieren. Bij dit laatste woord bemerken we iets van de feestelijke glans die op de zondag kan en mag liggen. Ook een dag die uitnodigt tot lofprijzing (Psalm 92).

De catechismus spreekt bij de behandeling van het vierde gebod niet over de zondag, maar van de rustdag.

De rustdag is bij ons de eerste dag der week of ook de dag des Heeren.

Schepping en rustdag

Intussen staan wij hier voor een gebod van God dat van zeer oude herkomst is. Het woord „Gedenkt de sabbatdag dat ge dien heiligt", roept herinneringen op aan de schepping.

De rustdag dateert van de dagen der schepping. God rustte op de zevende dag. God zegende die dag. God heiligde die dag. Voordat er enig gebod gegeven was, gaf God Zelf een instelling van het rusten op deze dag. Het gaat nu niet over de vraag of de rustdag op de zevende dag of de eerste dag gevierd moet worden. Voor Adam was het de eerste dag van zijn leven, dat hij rustte. Zijn eerste dag was een sabbatdag. Deze dag is dus in de eerste plaats geen dag van onze rust. maar van Gods rust.

Die dag is gezegend en daarna èn daarom geheiligd. Elke dag had zijn eigen zegen. maar deze dag was bijzonder gezegend. Het j was de dag van God. niet de dag van I mensen. Deze dag is ook gemaakt voor de | mensen, maar dan zo. dat zij die aan hun God hadden te wijden. De rust van deze dag 1 is toch wel iets bijzonders: mensen mogen bij Hem rusten en in Hem rusten.

Dat is het wezenlijke van deze dag. Wie deze dag zo niet viert, die mist de zegen van deze 1 dag. Wie deze dag gelijk maakt aan alle I andere dagen van de week. ontheiligt deze dag en beneemt de heerlijke glans van deze dag. Het is de dag der dagen, die Israëls God j geheiligd heeft.

De rustdag en het Woord

De rustdag en het Woord i Bij het vieren van de rustdag staat uiteraard centraal het ontvangen van het Woord Gods. Wat is een rustdag zonder de kerkgang, de 1 prediking van het Woord en het gebruik van de sakramenten.

Als het goed is. zullen we vanuit dat Woord steeds gewezen worden op ons onrustig hart en onze verlorenheid, maar ook heengewezen naar de grote Rustaanbrenger, Jezus Christus en naar de vreugde die er te vinden is in een I leven met Hem. Met zo'n prediking kunnen we dan weer de week in, onderwezen, gesterkt, bemoedigd en zien we weer uit naar ' de volgende zondag om nader onderwijs te I ontvangen.

En dan kunnen ook andere onderdelen van de kerkgang een bijdrage geven tot het vieren j van de rustdag. Ik denk aan de gemeenschap , der heiligen, aan het samen zingen in Gods [ gemeente, maar ook aan het ontvangen van de zegen.

Als we de kerk uitgaan, mogen we de zegen I des Heeren met ons meedragen, ook de weck in. Wat kan dat een vertroosting geven temidden van de moeiten en zorgen van het 1 dagelijkse leven. De getrouwe Verbondsgod t zal ons niet begeven en zal ons niet verlaten. Ken jij dat al?

Als we zo door genade op deze zegen van de rustdag mogen zien, dan is het goed om iedere zondag de opwekking uit Psalm 100 op ons te laten inwerken: „Dient de Heere

met blijdschap" en ..Gaat in tot Zijn poorten met lof".

Dan wordt ook opgemerkt dat ..Zijn getrouwheid er is van geslacht tot geslacht".

De eeuwige rustdag

Door diezelfde prediking kan dan ook de eeuwige rustdag reeds worden aangevangen. De bekende Mac-Cheyne heeft dit als volgt beschreven en we geven hem graag het woord: , , A/s een gelovig christen zich aan zijn aardse bemoeiingen onttrekt en opgaat naar het huis des Heeren is het enigermate, zoals het aan de morgen der opstanding zal zijn; als wij uit de grote verdrukking zulten komen om te verschijnen voor het aangezicht Gods en des Lams. Als hij nederzit onder de prediking des Woords en de stem verneemt van de Goede Herder, Die zijn ziel leidt en verkwikt, doet hem dit denken aan de dag waarop het Lam hem zal weiden en zijn Leidsman zal zijn tot de levende fonteinen der wateren. Als hij met de lofpsalm instemt, denkt hij aan de dag waarop zijn vingeren de gouden harp Gods zulten tokkelen".

Wie zou niet zo de rustdag willen vieren?

De rustdag en de werkdagen

De zondag mag niet geïsoleerd worden van de rest van de week.

Hoe dikwijls gebeurt dat niet! Gedurende zes dagen van de week is men overal mee bezig, gaat men geheel op in de dingen van deze tijd. Dan breekt de zondag aan en komen we bij deze ouderen en jongeren twee verschijnselen tegen. De een is dan te vermoeid om met geestelijke zaken bezig te zijn en probeert alleen lichamelijk tot rust te komen: de andere komt alleen op die dag tot een wettische levenshouding, zoals juist ook door Christus is veroordeeld. Op deze wijze missen we de zegen van deze dag.

Die zegen wordt verkregen in het besef dat we op de zondag niet behoeven te werken. Dat er een rustdag is, waarop je alle dagelijkse beslommeringen mag loslaten. Dan mogen wc verheugd, van zorg ontslagen. Hem roemen die ons blijdschap geeft. Hoe velen komen nooit los van hun werk, zijn een slaaf van hun werk. Hoe goed is toch de Heere. dat Hij ons van die verslaving wil bevrijden en we mogen staan in de vrijheid van de heerlijke dienst van God.

Dit betekent dat er een toeleven naar de zondag kan zijn. maar ook een teren op de zondag. En dat niet alleen vanwege de rustdag die we krijgen en de krachten die worden/werden vernieuwd, maar ook de vreugde om het Woord dat we mogen/ mochten ontvangen.

En zo kan het toeleven naar de zondag en het teren op die dag de stijl van je leven bepalen. Tot die stijl is dan ook te rekenen de dagelijkse lezing uit het Woord van God en het gebed.

Voorbereiding

Dat betekent overigens ook dat er aandacht moet zijn voor een juiste voorbereiding op de rustdag. Verstaan wij nog wel wat het betekent zoals in de evangeliën staat: de dag der voorbereiding op de sabbat: men maakte zich altijd gereed om de rustdag te vieren. Wij kunnen daar een voorbeeld aan nemen, wij die de voorbereiding nagenoeg kwijt zijn. Zaterdag en zondag: het worden twee vrije dagen genoemd. We houden ze toch nog wel uit elkaar? : al horen ze ook bij elkaar: voorbereiding en rustdag.

Op de dag ter voorbereiding heeft Christus alles in gereedheid gebracht om de rustdag te kunnen vieren als een feest van vrede. Er is geen betere waarborg voor de rust dan het volbrachte werk van Christus. Dan behoeft er bij ons niets krampachtigs te zijn in het vieren van de rustdag. We kunnen en mogen bij Hem rust vinden.

Rust en kracht

Waar het vierde gebod wegvalt, daar valt de dag des Heeren en de dienst des Heeren weg. Daar wordt de mens voortgejaagd van de eerste dag tot aan de zevende, rusteloos voort. Eén dag vrijaf of meer dagen vrijaf kunnen niet vergoeden die ene rustdag met God, wekelijks.

Wat is dan goed elke eerste dag der week bij Hem te zijn. Hij wil onze kracht, onze rust. onze vreugde zijn.

Als we zo de rustdag vieren, dan is deze dag onze kracht voor alle dagen van de week.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen