ENKELE HISTORISCHE NOTITIES OVER DE STICHTING „DE VLUCHTHEUVEL”

Hoe is het allemaal begonnen?

In de zeventigerjaren kwam op verschillende wijzen naar voren dat ook in onze gemeenten sommige jongeren in krisisen knelsituaties waren terechtgekomen. Binnen de Jeugdbond, zo kunnen we onder meer lezen in de Akta van de Generale Synode van 1980 (pag. 194) is in 1978 het plan opgevat een aktie te voeren ten behoeve van de hulpverlening aan jongeren. Intern overleg met deputaten van het toen nog bestaande Deputaatschap Jeugdzorg, heeft erin geresulteerd dat besloten werd tot de oprichting van een afzonderlijke Stichting, die de hulpverlening aan jongeren ter hand zou moeten nemen.

De Jeugdbond zou door middel van een aktie gelden bijeenbrengen, die aan de Stichting geschonken zouden worden als benodigd startkapitaal.

In het najaar van 1978 begonnen de eerste bestuursleden met hun oriëntatie en bezinning op het hulpverleningswerk. Een van de eerste werkzaamheden was het opstellen van statuten en het schrijven van een beleidsnota. Deze stukken hebben in de loop der jaren, zij het met wijzigingen en bijstellingen, hun waarde bewezen.

Bij notariële akte werden de statuten op 29 juni 1979 vastgesteld en de Stichting officieel opgericht.

Om zicht te krijgen op de problematiek en de meest wenselijke wijze van hulpverlening werd het bestuur al spoedig opgesplitst in enkele werkgroepen, die bepaalde aspekten nader bestudeerden. In het kader hiervan werden veel gesprekken gevoerd met personen uit onze gemeenten en bezoeken gebracht aan diverse instellingen. Veel initiatieven werden aangcreikt: zc zijn nog in dc dossiers te vinden en wachten op verwerking en uitvoering.

Jeugdkonsulent

Inmiddels had dc aktie „Help onze jongeren" (1979) het fabelachtige bedrag van bijna vijfiionderdduizend gulden opgebracht.

Helaas liep de aanstelling van een funktionaris niet zo vlot van stapel. De opleidingseisen etc. moesten herzien

worden; teleurstellingen geïncasseerd cn pas met ingang van 1 september 1980 kon de heer E. Bcelen uit Vaassen benoemd worden.

Omdat „De Vluchtheuvel" in de hulpverlening zich hoofdzakelijk tot jongeren zou wenden, werd de heer Beelen jeugdkonsulent genoemd.

De Berenbos

In januari 1981 werd het voormalige kindertehuis ..De Berenbos" in Nunspeet als opvangcentrum in gebruik genomen. Een aantal jongeren (6-8) in probleemsituaties kon hier gehuisvest worden.

Gezien de vereiste deskundigheid en toerusting ging het niet om jongeren met verslavings-en psychiatrische problemen. maar om jongeren, bij wie de relatie met het gezin ontwricht was; die sterk vereenzaamd waren enzovoort. Verder had de opzet een experimenteel karakter. Er moest nagegaan worden of aan een dergelijk opvangcentrum binnen de kring van onze gemeenten behoefte was.

Hoewel de jeugdkonsulent in zijn ambulant werk eerst de regio Amersfoort-Zwolle zou bestrijken, kreeg het opvangwerk direkt een landelijk karakter. Zo zijn er bijna twee jaar lang jongeren uit verschillende delen van het land opgenomen geweest. Sommigen een lange tijd, anderen weer wat korter.

Deputaatschap Algemene Diakonale Zaken

Bij alle ups en downs in de beginjaren kreeg , .De Vluchtheuvel" ook een ander deputaatschap waaronder het werk verricht moest worden.

In 1980 benoemde de Generale Synode het nieuwe deputaatschap Algemene Diakonale Zaken (A.D.Z.) dat tot taak en opdracht kreeg de hulpverlening binnen onze gemeenten te koördineren. Hierdoor kwamen voor ., De Vluchtheuvel" grote veranderingen. Al spoedig werd de ambulante hulpverlening verbreed tot individuele hulp aan jongeren èn ouderen. Zo kon ieder met problemen bij „De Vluchtheuvel" terecht. Door middel van advies, verwijzing en begeleiding werd hulp verschaft, waarbij (en zo wordt nog gedacht) maar een topje van de ijsberg als het ware boven water kwam.

Verdere ontwikkeling

Een diepingrijpende verandering was de noodzakelijke sluiting en stopzetting van het opvangwerk.

Na evaluatie en herhaalde onderzoeken moest het werk in de Berenbos per 1 oktober 1983 worden beëindigd.

Kortstondige opvang voor jongeren en ouderen is tot op dit moment nog niet mogelijk gebleken. Dat is binnen onze kring en zeker om het zo uit te drukken: op het reformatorisch erf, een grote leemte.

Een belangrijk feit voor de Stichting was de benoeming van een direktcur. Daar was lang naar uitgezien, maar per 1 april 1986 mocht de heer J. Bloemendaal uit Boskoop als zodanig in dienst treden. Voor overheidszaken en externe kontakten is een dergelijke funktionaris van groot gewicht, zeker als het gaat om wettelijke erkenning en subsidies.

„De Vluchtheuvel" had inmiddels door taakverbreding reeds jaren een landelijke funktie gekregen, dat gerealiseerd kon worden door meerdere werkers aan te trekken. Hun verschillende werkgebieden zijn afgestemd op de bestaande classes in ons kerkelijk bestel. Spreekuren worden gehouden te Woerden. Goes, Middelburg, Tholen en Schiedam, met hier en daar nog steunpunten. De adressen en telefoonnummers, alsook de namen van de werkers worden regelmatig gepubliceerd. Ieder kan daar kennis van nemen. Het voorrecht is groot, dat uit eigen kring hulp geboden kan worden in allerlei psycho-sociale noodsituaties. Deze hulpverlening werd van het begin af onder kerkelijke verantwoordelijkheid verricht en getracht naar de eis van Gods Woord te doen.

„God, Die helpt in nood" gebiede daartoe bij de voortduur Zijn onmisbare zegen over het werk van „De Vluchtheuvel".

ds. A. Snoep, oud-voorzitter

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen