Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Tien jaar....

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Tien jaar....

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het was in november 1988 tien jaar geleden dat DCE werd ingesteld. Misschien hebt u nog nooit van DCE gehoord. Dat kan heel goed. Er zijn zoveel afkortingen waarvan we de betekenis niet kennen en er zijn veel instellingen in ons land waar we niets van afweten. Ons blikveld is uiteindelijk maar beperkt. Toch is hel goed ons te verdiepen in de ontwikkelingen om ons heen. Tegen gevaren die je niet kent. kun je je ook niet wapenen. En het is in deze tijd nódig ons te wapenen, want we worden gemakkelijker beïnvloed en sneller meegevoerd dan we denken.

DCE

DCE is de afkorting van Directie Coördinatie Emancipatiebeleid. Dat is een afdeling van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. die de staatssekretaris of minister van Emancipatiezaken bij het ontwikkelen van een samenhangend emancipatiebeleid ambtelijk moet ondersteunen. Deze DCE is in 1978 ingesteld toen de eerste staatssekretaris van Emancipatiezaken, mevr. J. Kraaijeveld-Wouters (1977-1981) was aangetreden. Na haar kwamen de dames Hedy d' Ancona (1981-"82) en A.

Kappeyne van dc Coppello (1982-'86). Nu is er geen aparte staatssekretaris voor Emancipatiezaken meer. maar heeft minister J. de Koning emancipatie in zijn portefeuille.

Ministers en staatssekretarissen kunnen niet zonder ambtenaren die hun beleid ondersteunen en uitwerken in het opstellen van wetsontwerpen en nota's. Elke minister heeft op zijn departement dan ook heel wat ambtenaren in dienst.

De ambtenaren van DCE (36 in getal, waarvan er 29 part-time werken) hebben zich nu al tien jaar aktief ingezet om het emancipatiebeleid bij alle departementen ingang te doen vinden en te coördineren. Vandaar de naam Directie Coördinatie Emancipatiebeleid.

Wat is er bereikt?

Een van de belangrijkste doelstellingen van het emancipatiebeleid is het verkrijgen van gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Al jaren wordt op twee manieren geprobeerd dat doel te bereiken: a) door onderscheid tussen mannen en vrouwen uit de wetgeving te verwijderen (ten/ij voor dat onderscheid een goede reden bestaat, zoals de zorg voor zwangere vrouwen) en b) door het maken van aparte wetten en regelingen om gelijke behandeling van mannen en vrouwen te garanderen en diskriminatie tegen te gaan.

Er is in dit opzicht al heel wat bereikt. Na het tot stand komen van de Wet gelijk loon voor mannen en vrouwen (al in 1975) volgde in 1980 de Wet gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Daarnaast wordt ook al tien jaar gewerkt aan een algemene Wet gelijke behandeling, die diskriminatie tegen moet gaan.

Het Voorontwerp van deze wet werd in 1981 uitgebracht door de minister van Justitie en de toenmalige staatssecretaris van Emancipatiezaken. mevr. Kraaijeveld. Over dit Voorontwerp is veel te doen geweest en pas in maart 1988 heeft de regering het echte wetsontwerp aan de

Tweede Kamer aangeboden.

Inmiddels zijn ook verschillende sociale zekerheidswetten herzien om het onderscheid tussen behandeling van mannen en vrouwen op te heffen.

Een mijlpaal in het tienjarig bestaan van DCE vindt men het uitbrengen in 1985 van de Nota tegen seksueel geweld en het Beleidsplan

Emancipatie. Hel Beleidsplan werd op 4 maart 1986 door dc Tweede Kamer aanvaard en de daarin uitgezette beleidslijnen worden nu verder uitgewerkt.

Het is duidelijk dat de voorstanders van emancipatie gesteund door de ambtenaren van DCE er alles aan gelegen is dc beoogde doelstellingen te verwezenlijken. En zoals u ziet. is er al veel bereikt!

De praktijk

In het Emancipatiebeleidsplan staat dat ekonomische zelfstandigheid essentieel is voor de emancipatie van vrouwen. Om die ekonomische zelfstandigheid te bereiken, moeten vrouwen op evenredige en gelijkwaardige wijze als mannen deelnemen aan de betaalde arbeid. Voor de huidige generatie acht de regering het niet mogelijk daaraan al uitvoering te geven. Zij heeft zich echter voorgenomen vanaf 1990 voor wie dan 18 jaar of jonger is wél uit te gaan van die ekonomische zelfstandigheid.

Dat zal dan het eerst merkbaar zijn aan het verdwijnen van kostwinnerstoeslagen bij

bijvoorbeeld werkloosheidsuitkeringen. Wanneer dan de vrouw van een werkloze na 31 december 1971 geboren is, zal hij geen uitkeringstoeslag meer voor haar krijgen, tenzij zij kinderen beneden de twaalf jaar moet verzorgen. Deze vrouw zal door solliciteren aan het arbeidsproces moeten deelnemen en zo een eigen inkomen of eigen uitkering zien te krijgen.

Voor het kostwinnersprincipe is in de wetgeving al geen plaats meer en in de toekomst zal de man geen kostwinner meer kunnen zijn voor zijn gezin.

Het Comité Vrouwenbonden op Gereformeerde Grondslag heeft in 1985 zijn bezwaren tegen het Beleidsplan Emancipatie kenbaar gemaakt, maar dat heeft helaas niet mogen baten.

En wij?

Hoe ondergaan wij al deze ontwikkelingen? Zeggen we: „Die emancipatie interesseert me niet, het is me de moeite niet waard er iets over tc lezen"? Of doen we al aardig mee? Ook onder ons hebben gehuwde vrouwen om verschillende redenen een betaalde baan en als meisjes trouwen blijven ze gewoon werken. Het kost jonge vrouwen over het algemeen ook steeds meer moeite zich helemaal aan het gezin te wijden.

Ik hoop dat toch nog velen met zorg vervuld zullen zijn over de voortgaande ontwikkelingen, waarvan het gezin — mede door de toenemende individualisering in de wetgeving — steeds meer de dupe zal worden. Het „gij geheel anders" zal in de toekomst juist in ons gezinsleven moeten blijken. Door de gezinnen bouwt de Heere Zijn Kerk. Daar moeten aan de kinderen volgens

Psalm 78 Zijn loffelijkheden, sterkhcid en wonderen worden verteld. Dat vraagt in onze tijd, waarin de jongeren ook zozeer aan antichristelijke invloeden zijn blootgesteld, veel inspanning. Zij hebben in hun groei naar de volwassenheid intensieve begeleiding nodig! Indien iemand van u daartoe de kracht en de wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere. Die een ieder mildelijk geeft en niet verwijt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 januari 1989

Daniel | 32 Pagina's

Tien jaar....

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 januari 1989

Daniel | 32 Pagina's