Leid ons niet in verzoeking!

We zijn nu gekomen bij de zesde en laatste bede van het Onze Vader. Eerst wil ik het eerste gedeelte overdenken: leid ons niet in verzoeking! Volgende keer dan alleen: verlos ons van de boze.

God beproeft

Leid ons niet in verzoeking! Dat is een gebed tot God de Vader. Niet dat God Zelf ons verzoekt. Daarbij moeten we denken aan jakobus 1:1 3 Niemand, als hij verzocht wordt, zegge: k word van God verzocht; want God kan niet verzocht worden met het kwade en Hij Zelf verzoekt niemand. Maar een ieder wordt verzocht, als hij van zijn eigen begeerlijkheid afgetrokken en verlokt wordt. De begeerlijkheden van het vlees zijn de bron van de verzoekingen. Een christen kan God niet de schuld geven. We lezen echter dat Abraham door God verzocht werd, toen Hij vroeg Izak te offeren. De Hebreënschrijver spreekt ook van verzoeken (11:1 7). In het Grieks vinden we echter het woord 'peiradzo'. En dat betekent, evenals 'dokimadzo', niet anders dan beproeven. Dus verzoeken in de zin van beproeven. God beproeft wel Zijn kinderen, maar verzoekt niet.

Satan verzoekt

Het grote verschil tussen verzoekingen en beproevingen is, dat de verzoekingen van satan zijn en altijd op ons verderf gericht zijn. De beproevingen komen van God en zijn altijd met het oog op ons behoud en versterking van het geloof. Dat hoort bij het kindschap van God. Maar de verzoekingen zijn van de satan. Hij porde David aan tot de volkstelling (1 Kronieken 21:1).

De satan wordt ook de 'verzoeker' genoemd. Zo kwam de 'verzoeker' tot de Heere Jezus in de woestijn om Hem te verleiden tot zonde (Mattheüs 4:3). En zo spreekt Paulus van de verzoeker tot de Thessalonicenzen (1 Thessalonicenzen 3:5). En de verhoogde Christus spreekt tot de gemeente van Smyrna: iet, de duivel zal enige van ulieden in de gevangenis werpen, opdat gij verzocht wordt... (Openbaring 2:10). De verzoeker kwam tot Eva in het paradijs. Zij en Adam boden het oor aan de satan. En zo is de mens gevallen en onder de heerschappij gekomen van de verleider. Wat heeft hij veel macht. Hij is de mensenmoordenaar (Johannes 8:44). Veel namen heeft hij in de Schrift. Zijn kop is vermorzeld, maar zijn staart gaat nog rond. Hij is de briesende leeuw. Die satan kan wijken voor een tijd. Maar dan komt hij weer. Soms schiet hij zijn pijlen openlijk (Apollyon, Pelgrimsreis). Maar soms ook als een engel des lichts.

Jezelf niet in verzoeking begeven

Deze bede staat in de praktijk van het leven. Dan mogen we onszelf ook niet in verzoeking begeven. Voor de televisie gaan zitten en dan bidden 'Leid ons niet in verzoeking...'. Ik ben wel baas over die knop. Daar komt niets van terecht. Dan onderschatten we de macht van satan en we denken te optimistisch over de natuurstaat van de gevallen mens.

Drie doodsvijanden

Verzoekingen komen van de kant van de vijanden. De catechismus spreekt van drie doodsvijanden: de duivel, de wereld en ons eigen vlees. En dat wij van onszelf alzo zwak zijn, dat wij niet een ogenblik zouden kunnen bestaan. De bidder vraagt dus of God niet wil toelaten, dat satan hem verleide. Maar ook dat de verleiding van de wereld hem niet in beslag neme. En dat hij niet in de strik van zijn eigen vleselijke begeerlijkheden zou terecht komen. De Heere Jezus heeft deze bede niet voor niets aan Zijn kerk gegeven. Deze bede kun je alleen maar bidden, omdat God de Vader toch altijd boven de verzoekingen staat. Hoe zwaar ook de verleidingen zijn, maar de Heere waakt over Zijn kinderen. In onszelf zijn wij zwak van moed en klein van krachten en stof van jongsaf geweest. Maar in de Heere zijn we sterk. En we spreken wel eens van 'sterke, geoefende christenen'. Maar ook als zij aan zichzelf worden overgeleverd, dan zijn zij verloren. Zij zijn dan ook alleen maar sterk, omdat ze de vijand kennen en de oude mens kennen. Zij leerden in diepe afhankelijkheid van de Heere te leven.

De laatste bede van het 'Onze Vader' is een bede die ligt tussen strijd en overwinning. Vanaf het moment, dat een zondaar levend gemaakt wordt, staat hij in deze strijd. Dan hebben wij, als zwakke soldaten nodig: de geestelijke wapenrusting van Efeze 6. Wat een afhankelijke bede is deze laatste bede. De discipelen in de hof van Gethsémané konden nog geen ogenblik waken met de Heere Jezus. Daarom sprak Hij: Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt. De geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak. Hier geldt ten volle het Woord van Christus: „Zonder Mij kunt gij niets doen". Zo zullen deze bidders moeten strijden tot de laatste snik. Dan zal hen de volkomen overwinning over alle vijanden worden geschonken. En zij zullen als koningen met Christus mogen regeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen