De dolle stier

„Hans! Anke!", roept moeder naar boven, „is jullie koffer al ingepakt? " Hans en Anke schrikken als ze moeder horen roepen. Ze waren wel bezig met inpakken. Er liggen twee koffertjes open. Er ligt ook allerlei rommel naast. Maar inpakken, ho maar! Ze waren trampoline aan het springen op het bed. Leuk ging dat.

Moeder hoorde het zeker. Ze hijgen allebei en springen verschrikt met een grote bons op de slaapkamervloer. Nu komt moeder de trap opgelopen.

„Wat is dat allemaal? Willen jullie nog mee uit logeren bij opa en oma? " Bedremmeld staan Hans en Anke op de overloop.

„Ja mama, natuurlijk! We gaan heel hard opschieten", zegt Hans vlug. „Alsjeblieft", zegt moeder, „ik moet jaap en Josine nog aankleden en nog eten klaarzetten voor papa, als hij vanavond thuiskomt." Snel gaan Hans en Anke aan het werk. Logeren bij opa en oma met mama, daar hebben ze best veel zin in. Opa en oma wonen op een boerderij. Daar is van alles te beleven. Nu het vakantie is, gaan ze er twee dagen naar toe met mama. Leuk! Ze gaan hard aan de slag.

Het valt mee. Om tien uur zitten ze in de auto. Mama achter het stuur, Hans, Anke en josine op de achterbank en jaapje in de maxi-cosy naast mama. Het is wel ver rijden. Ze gaan helemaal naar Zeeland. Maar dat geeft niet. Er staat een bandje aan met een verhaaltje. En als het uit is, gaan ze liedjes zingen. Ze zien van alles onderweg. Het is voorjaar. De bomen worden mooi groen. En ze zien ook lammetjes in de wei. Na een uur roept Anke: „Daar is de brug al, nu zijn we er bijna." Hans ziet het ook. Na de brug met de schepen, waar je ook de grote kerktoren ziet, zijn ze al bijna bij het dorp waar opa en oma wonen. „Als we er zijn, doe ik gelijk mijn laarzen aan, en mijn overal, " zegt Hans, „ik wil werken in de schuur." „Ik doe mijn speelkleren aan en mijn klompen", zegt Anke, „want ik wil ook bij opa helpen."

„Tsjonge", zegt mama, „nu had ik jullie juist je mooie kleren laten aantrekken, want ik heb met oma afgesproken, dat we vanmiddag even naar de stad gaan." „Naar de stad? ", vraagt Hans verbaasd. „Waarom? "

„We gaan nieuwe kleren kopen voor de zomer."

„Niks aan", vind Anke, „we zijn altijd al in de stad. We wonen in de stad. Dan ga je toch niet naar de stad als je op de boerderij logeert." „Naar de stad? ", vraagt josine slaperig. Ze is net wakker geworden. Ze lag zo heerlijk te slapen op een dik kussen in het hoekje van de achterbank.

„Ja hoor, Josine", zegt mama, „wij gaan lekker naar de stad. Als Hans en Anke niet meewillen, dan gaan wij met oma naar de winkels. Dan blijven Hans en Anke gewoon bij opa op de boerderij."

„Hiep, hoi!", roepen Hans en Anke. En Anke zegt: „Leuk hé, Hans, dan ben jij de boer en ik de boerin."

En zo gebeurt het ook.

Opa en oma zijn reuzeblij als ze de logees zien. De koffie is al klaar. Voor de kinderen is er yogho. Ze krijgen allemaal een heerlijke bolus. Dat is een Zeeuwse koek. Net een in elkaar gedraaide boterham met stroop en suiker aan de buitenkant. Mmmm, lekker! „Oliebolussen", noemt josine ze.

Om twaalf uur gaan ze al eten. En na het eten...

De auto staat weer klaar. Mama en oma zitten er in. Josine moet weer op de achterbank. Maar Hans en Anke stappen niet in. Ze staan in hun werkkleren op het erf. Opa is er ook bij. „Dag hoor", zegt hij, „een gezellige middag. Gaan jullie het geld maar opmaken in de stad. Wij gaan geld verdienen."

De grote mensen lachen allemaal om dat grapje.

Tuut, tuut! De auto rijdt weg.

„Ze zijn jaapje vergeten, " roept Anke verschrikt.

„Nee, hoor", zegt opa, „die ligt heerlijk te slapen in het campingbedje boven. Daar passen wij op."

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen