Hulp en begeleiding aan (ex-)gedetineerden

Het begon in de zomer van 1994. Tijdens de zomerkampen vroegen we aandacht voor de problematiek van gevangenen en werd geld ingezameld voor de verspreiding van Gods Woord en christelijke lectuur in de bibliotheken van enkele strafinrichtingen. Uit gesprekken met directieleden en pastoraal medewerkers bleek dat bijna 80% van degenen die vrij komen, opnieuw in een strafinrichting terecht komen. Het contact met hun man of vrouw en/of overige familieleden is meestal verbroken. Een (t)huis hebben ze niet meer en werk evenmin. Waar gaan ze dan als eerste naar toe als ze in vrijheid worden gesteld? Naar het centrum van de stad: daar kun je wat drinken, daar tref je 'vrienden', je oude vrienden.

Zo verging het ook Sjors. Voor zijn vrienden was hij nog altijd dezelfde als wie hij was, voor hij de gevangenis in ging. Maar nu hij vrij gekomen is? Sjors wilde wel anders, maar zijn vrienden verwachtten hetzelfde gedragspatroon van hem. Dat hij weer met hen mee deed. En dat gebeurde. Want wat moest Sjors anders? Daar ging hij weer...

Woon-werkcentra

Dan rijst de vraag: 'Hoe kunnen we voorkomen dat het percentage recidivisten (terugvallers, uitvallers) niet verder oploopt? ' Toen bleek: opvang is nodig. Alleen... de hulpverlening aan gevangenen stopt, zodra ze de strafinrichting verlaten. Bekend is dat er in ons land enkele projecten zijn die gevangenen na hun detentie opvangen. Centra waar ex-gedetineerden kunnen wonen en werkervaring kunnen opdoen, om zo weer terug te keren in de samenleving. Met een mooi woord wordt dat ook wel resocialisatie genoemd. Gelet op het belang van dergelijke centra is gekeken of er ook vanuit reformatorische kring een woon-werkcentrum kon komen.

Actie 'Onder-dak'

Hiervoor is onder andere in het voorjaar van 1995 de landelijke actie 'Onderdak' gehouden. Naast het aan de orde stellen van de problematiek van (ex-)gedetineerden was een deel van de financiële geldinzameling voor de aankoop van een nieuw woonwerkcentrum. In nauw overleg met stichting 'Ontmoeting' is een en ander inmiddels gerealiseerd in Epe.

gedetineerden is bij de JBGG voor 1995/1 996 het project 'Een nieuwe start' van start gegaan. Wat is het doel van dit tweejarig project?

* In 1995 is binnen onze gemeenten met name gewerkt aan de bewustwording van de problematiek van (ex-)gedetineerden. Een thematiek die niet eerder op een dergelijke wijze onder de aandacht is gebracht.

Met name de landelijke actie heeft hieraan bijgedragen.

* In 1996 gaat het er om jongeren daadwerkelijk in contact te brengen met (ex-)gedetineerden om hen te motiveren en te stimuleren op een andere manier te gaan leven. Ook zal er op het gebied van preventie werkmateriaal verschijnen voor de (+14) jongeren op de vereniging.

Jongeren voor jongeren

Verschillende jeugdverenigingen hebben te kennen gegeven daadwerkelijk iets te willen doen voor hun naaste in en buiten de gevangenis. Wat hebben wij als kerken te zeggen, als de samenleving verhardt?

Hoe kun je als jongere iets betekenen voor een gevangene? Hoe kun je jongeren 'die binnen zijn' het gevoel geven dat er jongeren 'buiten' om hen geven? Hiervoor zijn verschillende mogelijkheden. Tijdens een twee-daagse conferentie in Lunteren is hierover uitvoerig gesproken.

Wat zijn de mogelijkheden?

In de achterliggende periode heb ik samen met een projectvrijwilliger verschillende strafinrichtingen bezocht. Uit gesprekken met pastoraal medewerkers blijkt dat er verschillende mogelijkheden zijn om jongeren van buiten in contact te brengen met jongeren die binnen zijn. Dat kan zowel een eenmalige als een structurele activiteit zijn. Te denken valt aan: 'koorzang', deelname aan gespreksgroepen, het bezoeken van bewoners en een schriftelijk groepscontact via het pastoraat.

Deze mogelijkheden zijn er in justitiële jeugdinrichtingen, strafinrichtingen, huizen van bewaring en TBS-klinieken. Ze kunnen zowel individueel als met een groepje jongeren gedaan worden. Als je maar boven de 20 jaar bent!

Hoe verder?

Voor een paar verenigingen is vanuit

Verder zal er voor verenigingen materiaal beschikbaar komen om de problematiek van (ex-) gedetineerden blijvend onder de aandacht te houden in het jeugdwerk. Ook zal gekeken worden hoe de ontstane initiatieven bij het ten einde lopen van het project gecontinueerd kunnen worden; door de verenigingen zelf en/of middels een landelijk coördinatiepunt.

Wanneer je na het lezen van dit artikel persoonlijk of als vereniging betrokken wilt worden bij het werk onder gevangenen, informeer dan bij de jeugdbond voor de juiste

werkwijze. Om zo als jongere(n) en/of als gemeenten (te leren) de gevangene te gedenken als iemand die méér is dan datgene waarvoor hij gevangen zit!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen