Ben jij een vreemdling hier beneen?

Vr66tnd6t3n^SGnap Bijbel?

Wat ik hiermee bedoel te zeggen? Niets anders dan dat vreemdelingen te herkennen zijn aan hun voorkomen, hun kleding, hun spreken. Let wel, ze zijn geen vreemdeling door hun kleding, taal en uiterlijk. Maar omdat ze van elders afkomstig en dus hier vreemdeling zijn, dragen ze andere kleding en spreken ze een andere taal.

En wellicht begrijp je waar ik naar toe wil. Zijn wij ook te herkennen? Natuurlijk, zul je zeggen. Rokken en lang haar voor meisjes. Geen schreeuwende T-shirts en andere vreemde kleding voor jongens. Noem de refo-kenmerken maar op! Maar dat bedoel ik niet. Het zijn uiterlijke kenmerken. Ik zeg niet dat ze geen waarde hebben. Maar als je dat alleen maar hebt, dan ben je toch niet meer dan een witgepleisterd graf. Aan de buitenkant lijkt het heel wat, maar aan de binnenkant is het allemaal lijklucht.

Al deze dingen onderhouden...

Misschien schrik je hiervan. Zo erg is het toch niet. Het valt allemaal toch wel wat mee. We voldoen toch aan onze verplichtingen, je bent toch een nette jongen of een oppassend meisje, je doet geen stiekeme dingen. Herken je misschien iets van "al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jeugd af aan? " je kent

ongetwijfeld het scherpe antwoord van de Heere jezus dat tevens getuigt van Zijn onpeilbare zondaarsliefde: "Ga heen, verkoop wat gij hebt, kom herwaarts, neem het kruis op en volg Mij".

Doet het er dan niet toe hoe je leeft? Zeker wel. Zonde die je niet bedreven hebt, hoef je ook niet te bewenen. Maar je kunt er niets mee verdienen. Je bent er voor God niet acceptabeler door. Ik hoop dat je tot dat inzicht zult komen. De Spreukendichter zegt het zo: "Goed doet geen nut ten dage der verbolgenheid; maar de gerechtigheid (door Christus verworven) redt van de dood." Het is een inzicht dat God de Heilige Geest je leren wil.

Vreemdelingschap in de Bijbel

Wellicht vraag je me nu: "Wat houdt dat vreemdelingschap dan in? " Laten we in de Heilige Schrift eens nagaan waar van dat vreemdelingschap wordt gesproken.

Bij Abram vinden we dit het eerst terug. Hij wordt uit zijn familiekring weggeroepen en moet in het land der belofte als vreemdeling verkeren. In Genesis 17:8 zegt de HEERE: En Ik zal u, en uw zaad na u, het land uwer vreemdelingenschappen geven... tot een eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een Cod zijn."

Jakob typeert zijn leven in het gesprek met de Farao als "de jaren mijner vreemdelingschappen". En zelfs nadat Israël het land Kanaan erfelijk in bezit heeft genomen, wordt er in het Oude Testament toch nog gesproken van vreemdelingschap. De dichter van Psalm 119 bijvoorbeeld spreekt hierover.

Vreemdelingschap komt ter sprake in verband met de moeite en de kortheid van het leven. Er zit aan Gods belofte een aspect dat nog niet vervuld is. De schrijver van de brief aan de Hebreën laat ons zien dat het om de laatste dingen gaat, om toekomst die nog niet gerealiseerd is. in

Hebreën 11 : 10 en 13 komt dit duidelijk naar voren. "Hij verwachtte de stad die fundamenten heeft, welker Kunstenaar en Bouwmeester Cod is." "Ze hebben beleden dat zij gasten en vreemdelingen op de aarde waren."

Petrus richt zijn eerste zendbrief aan "de vreemdelingen die in de verstrooiing zijn." De gemeente van het Nieuwe Testament weet zich onderweg. Zij heeft haar thuis niet hier. Abraham heeft in tabernakelen (= tenten) gewoond. Hij heeft zijn pinnen niet vast in de aarde geslagen. Hij moest telkens weer verhuizen.

Let ook eens op de weg van het volk Israël. De Heere leidde hen uit en na een woestijnreis, ten gevolge van hun zonden veertig lange jaren, kwamen ze in het beloofde land Kanaan. Ook zij waren een volk onderweg. Zowel bij Abram als bij Israël vond er een roeping en een uitleiding plaats, respectievelijk uit Ur der Chaldeeën en Egypte. Is het met jou ook al zo gegaan?

Vreemdeling

Van nature voelen we ons zo thuis op deze wereld. Maar wanneer God de Heilige Geest je ogen opent, dan ga je zien hoe ellendig (uitlandig) je bent. Dan ontstaat er die droefheid naar God die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt. Dan komt er dat heimwee naar de God des levens. Uitgeleid uit het diensthuis der zonde ga je op weg naar het beloofde land. je zingt mee met de psalmdichter, of misschien kun je het slechts mee neuriën: Ik ben, o Heere, een vreemdeling hier beneên, laat Uw geboön op reis mij niet ontbreken." )e bent in de wereld, maar voelt je niet meer van de wereld. Je past niet meer in het schema van deze wereld (Romeinen 12:2), maar je wandel in de hemelen (Filippenzen 3 : 20).

Het geheim van Daniël

Betekent dit vreemdelingschap dat je wereldvreemd wordt? Bij het beantwoorden van deze vraag wijs ik je op Daniël en zijn drie vrienden. Zij stonden midden in het maatschappelijk leven. Zij werden onderwezen in de boeken en de spraak der Chaldeën. Zij waren bekwaam om te staan (Daniël 1 : 4), dat wil zeggen voluit te functioneren in het paleis van de heidense koning. Maarzij namen hun plaats daar in binnen de grenzen van hun geloof en principes. Want op het moment dat er iets gevraagd werd dat inging tegen de inzettingen van God, weigerden ze. Hun geheim? Open vensters naar Jeruzalem. Door het geloof bleven ze staande. Ik denk in dit verband ook aan Obadja aan het hof van koning Achab en aan Nehemia aan het hof van koning Arthahsasta. De Koning der Kerk heeft in het hogepriesterlijk gebed gebeden (Johannes 17:15-

17): Ik bid niet dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van de boze. Zij zijn niet van de wereld, gelijkerwijs Ik niet van de wereld ben. Heilig ze in Uw waarheid, Uw Woord is de waarheid".

Strijd

Vreemdelingschap houdt een leven van heiliging in dat vruchtbaar is in dienstbaarheid. De onderwijzer wijst ons in het antwoord op vraag 86 van de Heidelbergse Catechismus over het nog moeten doen van goede werken op het volgende. Ten eerste, nadat Christus ons met Zijn bloed heeft gekocht en vrijgemaakt, vernieuwt Hij ons ook door Zijn Heilige Geest tot Zijn evenbeeld, opdat wij met ons hele leven God dankbaarheid voor Zijn weldaden bewijzen en Hem prijzen. Ten tweede zij elke gelovige bij zichzelf van zijn geloof verzekerd uit de vruchten. Ten derde worden onze naasten door onze godzalige wandel voor Christus gewonnen.

De strijd tussen geest (de nieuwe mens, wedergeboren tot een levende hoop) en vlees (de oude mens) kan hoog oplopen. Zie maar in het leven van Lot, David en Petrus.

Lot koos uit begeerte naar rijkdom de vruchtbare vlakte van Sodom. En je weet hoe het afliep. Zijn leven kwam op het hellende vlak van de zonde.

David liep in ledigheid op het dak van zijn huis en zijn oog viel vol begeerte op een zich badende vrouw. En je kent de gevolgen. Van de ene zonde viel David in de andere zonde. Het zwaard zou van zijn huis niet wijken.

Petrus ging uit nieuwsgierigheid mee naar de opperzaal om het einde te zien. Uiteindelijk verloochende hij met eedzwering zijn meester.

Dankzij Gods vasthoudende genade zijn zij niet in de zonde blijven liggen. Christus had voor die in de strijd gewikkelde vreemdelingen gebeden dat hun geloof niet zou ophouden. Maar laat het ons een waarschuwing zijn, opdat we met de dichter van Psalm 119 leerden bidden: "Wendt mijn oog af van de ijdelheden".

Heimwee

Die vreemdelingen gaan hun heimwee steeds dieper inleven. Ze gaan vragen: O Heer! wanneer komt die dag, dat ik toch bij U zal wezen, en zien Uw aanschijn geprezen". Ze gaan uitzien naar de definitieve verlossing. Ze worden het zondigen moe. Ze worden zichzelf zo moe. Ze verlangen naar het huis waarvan Christus gezegd heeft: In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen. Ik ga heen om u plaats te bereiden". Petrus zegt het in 2 Petrus 3:11-14 zo: Omdat dan deze dingen alle vergaan, hoedanigen behoort gij te zijn in heilige wandel en godzaligheid, verwachtende en haastende tot de komst van de dag Gods, in welke de hemelen, door vuur ontstoken zijnde, zullen vergaan en de elementen brandende zullen versmelten. Maar wij verwachten naar Zijn belofte nieuwe hemelen en een nieuwe aarde in welke gerechtigheid woont. Daarom, geliefden, verwachtende deze dingen, benaarstigt u, dat gij onbevlekt en onbestraffelijk van Hem bevonden moogt worden in vrede".

Stem jij ook al in met het lied van deze pelgrims? Dan ga je meezingen met een zeker dichter:

Die hoop moet al ons leed verzachten, Komt, reisgenoten, 't hoofd omhoog, Voor hen die 't heil des Heeren wachten Zijn bergen vlak en zeeën droog. O zaligheid niet af te meten, O vreugd die alle smart verbant! Daar is de vreemd'lingschap vergeten, En wij, wij zijn in 't Vaderland!

Houten ). H. Doeven

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen