Tussenuur

Midwinterdag. - De geur van oude jassen, de gang met kalken licht om in te dwalen; een schateren - grindstorting - uit een klasse; en dan hoort men de school weer ademhalen.

Dit is mijn land. Ik zal niet meer verkassen: Dr. 1. G. M. Gerhardt, oude talen. Vergeef mij, God, mijn duizendvoudig falen. Ik kon dit nimmer in mijn schema passen.

En rebelleerde. - maar ik ben gezwicht: Te sterk zag mij mijn werk in het gezicht. Het is mijn prachtige, mijn hondse baan.

Waar staat van 'wandelen voor Uw aangezicht'? Een tussenuur. In deze geur, dit licht. Het is mijn arbeid, en Gij ziet mij aan.

Ida Gerhardt

Als scholier bekommer je je niet om de psychologie van een leraar. Begrijp me goed: je wilt natuurlijk wel dat hij jou op de juiste manier aanpakt en op een beetje aardige manier met een klas omgaat. Zo niet, dan reageer je waarschijnlijk heel snel en negatief in zijn richting. Hij moet gewoon goed kunnen uitleggen, redelijk orde kunnen houden zonder dictatorsmentaliteit, en tegelijk een beetje sfeer weten te creëren. Als dat allemaal minder goed of helemaal niet lukt, dan ben je vrij onverbiddelijk: die man had ook helemaal geen leraar moeten worden... Over zijn beweegredenen haal je de schouders op. Een 'afgekeurde' leraar wekt eerder lachlucht dan medelijden op.

De onlangs overleden Ida Gerhardt is tot aan haar vervroegde pensionering lerares geweest. Zij doceerde jarenlange klassieke talen op het christelijk gymnasium in Kampen. Ze had oude talen gestudeerd en haar studie tenslotte afgesloten met een promotie. Het naambordje van haar huis, het briefhoofd van haar postpapier of misschien zelfs wel het bordje op de deur van haar klaslokaal herinnert haar daaraan dagelijks: Dr. I. G. M. Gerhardt, oude talen. Je proeft natuurlijk de zelfspot. Want van haar wetenschappelijke aspiraties is weinig terecht gekomen. Ze geeft jongeren les, van de eerste tot de zesde.

En nu heeft ze een tussenuur. Meestal ben jij daar niet zo dol op. Je gaat liever een uur eerder naar huis... Maar de lerares Gerhardt heeft het op die ouderwetse, kleinschalige school met haar tussenuur toch nog slechter getroffen. Ze kan bij gebrek aan een leraarskamer wat dwalen door de gangen. Die munten niet uit door gezelligheid. Er hangt op deze winterdag een akelig licht, afkomstig uit gele peertjes weerkaatst tegen witgekalkte wanden. Hier en daar merk je dat er les gegeven wordt: het ademhalen van de school is hoorbaar. Af en toe wordt er een leerling - of misschien wel een leraar - uitgelachen. De vergelijking met een grindstorting maakt duidelijk dat het niet plezierig, maar eerder venijnig klinkt.

Als ze loopt te dwalen, denkt ze na over haar werk. Ze heeft het niet goed gedaan. Er is sprake van een duizendvoudig falen. Het leraarschap paste niet in haar schema. Ze is dan ook in opstand gekomen tegen haar bestaan, tegen haar beroep. Totdat... ze haar werk in een ander perspectief ziet en er eeuwigheidslicht over valt. Het blijft moeilijk voor haar - eigenlijk is ze beneden haar niveau bezig. Al dat gedoe met overhoringen, cijfers geven, strafwerk opdragen, terug laten komen, enzovoort: het is een hondse baan. Maar het is tegelijk prachtig werk. Ze mag aan jonge mensen uit het polderland rond Kampen iets doorgeven van de grote cultuurschatten uit de klassieke wereld, van de wijsheid van grote schrijvers uit het verleden. In de vijfde en zesde klas komen klassieke auteurs aan de orde, die vele, vele generaties hebben gevormd. Daarin mag zij een schakel zijn. Uiteindelijk weet ze, dat ze haar werk ook niet voor zichzelf doet, maar 'pro Deo', voor God. Al werkend wandelt ze voor Gods aangezicht. Al is alles dan ook grauw in dit oude gebouw, ze kan zich over de mufheid ervan heentillen, omdat ze weet dat ze handelt in opdracht van God: Hij ziet haar aan. Dat geeft rust, moed en perspectief.

Jongelui, probeer je eens in te denken dat een leraar of lerares aan het begin van een nieuw schoolseizoen zó zijn of haar werk mag gaan verrichten. Als dat bij jou ook zo leeft, dan krijgen jij en je docent een gezegend schooljaar.

C. Bregman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen