org voor ongeneeslijk zieke mensen

De öchutöhaven

Misschien heb jij op dit moment wei te maken met een ongeneeslijk zieke vader of moeder, andere naaststaande, of misschien ben je zelf ernstig ziek. Dan hoop ik dat ik jou geen pijn doe met dit artikel, maar dat dit je helpt bij de verwerking.

De Schutshaven

De Schutshaven is een Rotterdamse stichting voor palliatieve zorgverlening en werkt samen met de Protestants Christelijke Zorggroep Rijnmond. Dit is een samenwerkingsverband van protestants christelijke instellingen waar verpleeg-en verzorgingshuizen, zoals Pniël, Slingedael, De Koningshof en Siloam onder vallen. De zorgverlening van De Schutshaven is gericht op een adequate pijn-en symptoombestrijding en psycho-sociale begeleiding van mensen met een ernstige ziekte, waarbij genezing niet meer mogelijk is. Dit zijn de vaktermen voor het zorgen dat iemand zo min mogelijk pijn en problemen heeft.

De Schutshaven is geen huis waar je opgenomen kunt worden, maar de Schutshaven heeft een palliatief verpleegkundige in dienst die mensen in de thuissituatie bezoekt. Er wordt altijd geprobeerd om een opname in ziekenof verpleeghuis te voorkomen.

Lijden verlichten

Pallium betekent: mantel, je kunt ook spreken van bedekken of verlichten. Bij palliatieve zorg probeer je het lijden van de zieke en zijn naasten zo dragelijk mogelijk te maken. Hierbij ga je er vanuit dat je het leven niet wilt verlengen of verkorten, maar dragelijk maken, zodat iemand op een rustige manier, voorzover dat mogelijk is, in zijn eigen bed mag sterven.

Palliatieve zorg voegt geen dagen toe aan het leven, maar leven aan de dagen.

De palliatieve zorg is met name in Engeland ontwikkeld. Mevrouw Cicely Saunders is een arts die hierin een belangrijke rol heeft gespeeld. Zij was ervan overtuigd dat je eerst de pijn of andere lichamelijke klachten moet bestrijden, voordat mensen naar een afscheid toe kunnen groeien. Wat wordt nu met 'pijn' bedoeld?

In de palliatieve zorg wordt uitgegaan van het begrip 'total pain', letterlijk is dit 'totale pijn'. Pijn kan ontstaan in één of meerdere dimensies van het menszijn:

Lichamelijk: zoals pijn, misselijkheid, jeuk, obstipatie (het niet naar het toilet kunnen voor ontlasting).

Psychisch: zoals angst voor het lijden depressie.

Sociaal: zoals verlies van je baan, je positie in het gezin.

Geestelijke noden: zoals zingevingsvragen (waarom overkomt mij dit? Is dit een straf van God? )

je begrijpt misschien wel dat deze 'pijnen' het dragen van het ziek zijn kunnen verergeren.

De palliatieve zorgverlener richt zich vooral op de mens in zijn ziek zijn in plaats van op de ziekte. We kijken eerst wat de patiënt zelf wil; we gaan bijvoorbeeld iemand niet dwingen om een bepaalde behandeling te volgen. We proberen om de pijn binnen de genoemde dimensies te voorkomen of het dragelijk te maken.

Wat gebeurt er wanneer je je aanmeldt?

Bij aanmelding gaat de verpleegkundige een intake doen. Een intake bestaat uit vragen, zoals "Heeft u pijn? ", "Waar voelt u de pijn? ", "Hoe voelt het aan? ", "Is het een beetje, hevig, ernstig of onhoudbaar? ", "Heeft u nog meer pijnen? ". De plaats van de pijnen kruis je aan op een tekening, zodat de klachten zichtbaar worden. Je vraagt niet alleen naar pijn, maar ook naar andere klachten van benauwdheid, verstopping enzovoort. Dit gebeurt soms in fasen, omdat het te vermoeiend kan zijn om het in één keer te doen. Andere vragen zijn bijvoorbeeld: "Wat ging er door u heen toen u te horen kreeg dat u ongeneeslijk ziek bent? ", "Wat is op dit moment uw grootste probleem? ", "Waar maakt u zich zorgen om? ". Je vraagt naar de verwerking onderling in het gezin. Kan men met elkaar praten over het ziek zijn en alle daarbij komende gevoelens en gedachten? Of schuift men dit van zich af?

Ik zal hiervan een voorbeeld geven: Een man doet naar zijn familie net alsof het goed met hem gaat, terwijl hij zich heel ziek voelt. Aan deze meneer vroeg ik hoe hij vóór zijn ziek zijn met gevoelens om ging en hoe dat nu gaat en wat hij zou willen. Hij vertelde dat hij eigenlijk heel graag met zijn zoon wilde praten over zijn aanstaand sterven, maar dat hij dat niet durft. Hij wil zijn kind beschermen. Maar hierdoor voelt hij zich heel eenzaam. Dit verzwaart zijn lijden. Palliatieve zorg wil dit verlichten.

Door middel van een gesprek bied je aan om hierbij te helpen en samen een gesprek te hebben. Vaak wordt duidelijk dat men er wel over wil praten, maar niet durft.

Ik wil jullie aanraden als je met ziekte en sterven te maken hebt, om er wèl met elkaar over te praten, hoe moeilijk dat soms ook is. Als je er met niemand over durft te praten, bel dan bijvoorbeeld de Luisterlijn of 'Klemtoon' of ga naar een hulpverlener. Stop je pijn, je angst, je boosheid, of misschien wel je opluchting niet weg, maar vertel het vooral ook tegen de Heere. Je mag eerlijk vertellen hoe je je voelt en wat je denkt, ook al zijn het dingen waarvan jij misschien het gevoel hebt: 'zo mag ik niet denken of voelen'. Hij wil naar je luisteren.

Hanneke de Landmeter

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen