Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Dagindeling door taakverdeling

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Dagindeling door taakverdeling

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Heb je verkering? Ga je al bijna trouwen? Of is dat voor jou nu allemaal niet aan de orde?

Hoe het ook zij, sta er eens bij stil hoe je het zou willen als je zelf een gezin had. Ik bedoel dan vooral wanneer je kinderen zou mogen krijgen. Allebei werken, kinderen naar de crèche, of juist traditiegetrouw vader een baan en moeder bij de kinderen? Wat voor idee je ook

hebt, ik heb er een mooi boekje over gelezen, wat ik jou ook zou willen aanbevelen. Het heet Dagindeling door taakverdeling. Een titel die misschien niet direct begrijpelijk is, maar in de inleiding wordt deze direct uitgelegd. Vanuit de overheid wil men ervoor zorgen dat man en vrouw ieder een carrière kunnen opbouwen, niet gehinderd door de zorg voor kinderen. Daarom moeten er allerlei soorten van opvang beschikbaar zijn, moeten kinderen bijvoorbeeld langer op school kunnen blijven en kantoren misschien vroeger sluiten. Hoe het precies moet, daarover buigt zich de commissie-Dagindeling.

Het gaat dus over jouw toekomst. Het is goed je nu af te vragen wat God in Zijn Woord zegt over de taakverdeling van man en vrouw. Ook moet je nagaan wat goed is voor een kind. Over deze twee vragen is in dit boekje grondig nagedacht. De eerste vraag wordt behandeld door drs. H. F. Massink. Hij gaat op zoek naar de bijbelse normen op het terrein van het huwelijk, het gezin, het werk en de tijdbesteding. Daarbij gebruikt hij natuurlijk gegevens die we al kenden. Bekende dingen worden heel fris en nieuw beschreven. Een punt van belang is de roeping van de vrouw. Die ligt in het krijgen en verzorgen van kinderen.

De man is het hoofd en de vrouw hulpe. Let wel, "als de man niet in liefde gericht is op zijn vrouw en zo leiding geeft, verstaat hij zijn taak niet. De man heeft dus ook een zorgtaak ten opzicht van zijn vrouw. Zorg is dus wederkerig geboden!"

Als ze kinderen krijgen, dragen beiden verantwoorde-lijkheid voor hen. Een kind heeft liefde, gezag en zorg nodig.

Hierna gaat drs. S. H. Brons-van der Wekken in op het tweede punt: de waarde die het gezin heeft voor de ontwikkeling van een kind. Ze geeft een prachtige beschrijving van de relatie van ouders (met name moeder) en kind. Als je wilt dat die goed is, moet je daar

moeite voor doen. Dat kost energie. Als je als moeder iets wilt doen naast je huishouding en de opvoeding van je kind(eren), moet daar niet alle energie die je overhebt, in gaan zitten. "Aan het eind van de dag, als iedereen moe is, kan er een hooglopende ruzie ontstaan tussen kinderen. Hebben ouders dan de energie om uit te zoeken wat er aan de hand is? Blijft er geduld over om rustig te blijven en niet direct uit te vallen." Het is voor een kind van het grootste beland dat de moeder er is. Zo kan het kind leren andere mensen vertrouwen te geven. Als kinderen van jongs af aan hun ouders zo weinig zien dat ze niet op hen

kunnen 'leunen', kunnen ze onzeker worden. Juist in deze tijd is het zo belangrijk om als ouders te weten waarom je je kinderen zelf groot wilt brengen. Alleen omdat we dat nu eenmaal zo gewend zijn? Of omdat dat je taak, je roeping is? Dit boekje kan helpen om te zien welke roeping je als ouders hebt en hoe mooi èn verantwoordelijk die roeping is. Daarom raad ik je aan het nü te lezen, en als je kinderen mag krijgen, het nog eens te lezen. Trouwens, het is ook heel geschikt als voorbereidingsmateriaal voor een inleiding: niet lang, maar wel veel informatie.

N.a.v.: Drs. S. H. Brons-van der Wekken e.a., Dagindeling door taakverdeling (SCP-Commentarenserie nr. 21). Verkrijgbaar bij de Guido de Brèsstichting, tel. (070) 3456226. 36 pag., prijs ƒ 70, - .

M. j. van Linden-Geluk

je hebt het proefje bij natuurkunde op school vast wel eens gedaan: een smal lichtbundeltje laat je door een driehoekig blokje glas (een prisma) vallen. Op het schermpje daarachter valt het licht uiteen in alle kleuren van de regenboog. Inderdaad, de regenboog die wij in de natuur soms kunnen waarnemen, ontstaat op dezelfde wijze wanneer het zonlicht door een regenbui heen schijnt.

Een vreemd woord voor de regenboog is iris. Wij noemen het gekleurde vlies in ons oog rondom de pupil zo. jacqueline van der Waals heeft een gedichtenbundeltje uitgegeven in 1916 dat ze Iris noemde. Daaruit komt ook het gedicht Gelijk een bloem... In het eerste gedicht in de bundel, Het zonnespectrum, gaat ze op de kleurenpracht van het lichtspectrum in. Het is de dichteres opgevallen dat een prisma zelf geen kleur heeft, maar wel de lichtbundel uiteen doet vallen in een "regenboog die zoo veelkleurig is voor 't oog". Die veelkleurigheid is dus een eigenschap die in het licht verborgen zit. Zo'n zelfde veelkleurigheid moet in 'het wit' van onze ziel verborgen zijn. Op de titelpagina van de bundel heeft

ze dat al met een motto van P. C. Boutens tot uitdrukking gebracht: Zoo beeldt zich eindeloos dezelfde ziel omdat zij haar gelaat onbeeldbaar weet achter het masker van het oogenblik. Poëzie is in al haar verscheidenheid te vergelijken met die regenboog. Al de verschillende gedichten zijn als al die verschillende kleurnuances die telkens weer een ander aspect van de ziel weergeven. De ziel zelf lijkt verborgen te blijven achter die verscheidenheid, maar alle poëzie bij elkaar leert je toch heel wat van de ziel van de dichter(es) kennen!

Is het voor mensen misschien moeilijk om uit die verscheidenheid op te maken: wie de dichter nu eigenlijk is, voor God ligt haar ziel helemaal open. Dat stelt ze in dit gedicht aan de orde. Voor God, der zielen Zon, zijn alle aspecten van haar zielenleven zichtbaar, terwijl ze aan Zijn zonlicht ook de waarde kan ontlenen voor wat ze is of doet of niet doet.

Het gedicht heeft de vorm van een sonnet. Let maar op de strofenbouw (twee kwatrijnen en een sextet), let maar op het rijm (slechts twee rijmklanken in de eerste acht regels en ook maar twee in de laatste zes) en op de wending na de achtste regel. Opvallend is dat ze een wat minder belangrijk kenmerk (het octaaf als één lange volzin) zelfs heeft uitgebreid over het hele gedicht: alle veertien regels bij elkaar vormen één lange, rustig doorlopende zin. En dat bij een dichteres van wie wel wordt gezegd dat ze wel gevoelige (natuur)poëzie schreef, maar niet zo veel vormbeheersing had! Over de klankrijkdom hoef ik niet veel te zeggen: wie met 'open oren' leest, hoort genoeg.

In het octaaf (de eerste acht regels) tref je een mooi natuurbeeld aan: de bloem die zich van 's morgens tot 's avonds koestert in het licht van de zon. In het sextet belijdt ze dat zo heel haar leven en al haar doen en laten kracht krijgt uit en waarde ontleent aan het licht dat God zendt. Heel mooi is ook de slotregel: het lijkt of ze zichzelf wil verbeteren met "of zoo ze eeuwig leeft, " want voor wie de dood zo een rust (zie r. 8) is, is er na het sterven ook een eeuwig leven.

K. W. van Luik

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 februari 1999

Daniel | 32 Pagina's

Dagindeling door taakverdeling

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 februari 1999

Daniel | 32 Pagina's