De levensbron

Bij de ware dorstige trekt het hart onweerstaanbaar naar Hem. Je gaat zien wie de Heere is en wat "bij Hem te vinden is.

Aan het bekende Loofhuttenfeest was in Israël na de ballingschap een plechtigheid toegevoegd: de waterplenging. Na afloop van het morgenoffer daalde er een priester van de tempelberg af die op zijn schouder een gouden kruik droeg. Langzaam en onder grote stilte schreed hij plechtig voort tot hij bij de bron de Siloah kwam. Daar vulde hij de kruik met het heldere bronwater en keerde langs dezelfde weg terug. Daarbij zong het volk: Wij zullen waterscheppen met vreugde uit de fonteinen des heils. Bij de tempel gekomen, werd het water, met wijn gemengd, uitgestort tot een plengoffer voor de Heere. Dit putten van het water en het plengen ervan herinnerde aan de veertig jaren in de woestijn, waar Israël niet alleen in tenten woonde en het manna at, maar ook water uit de rotssteen dronk. Daar deed de Heere rivieren uitbarsten in de woestijn en beken in de wildernis. Dit had ook geestelijke betekenis. In 1 Korinthe 10 lezen we: en de steenrots was Christus. Het water is een beeld van de geestelijke zegeningen die in Christus zijn. Hij staat op dit feest, slaat de feestvierenden gade en verstaat ook alleen de diepe betekenis van dit gebeuren. Hij is de Fontein, uit Wie het levende water vloeit. Hij is de Levensbron.

Hij roept van de ceremoniën af tot Hem Zelf in Wie de vervulling is. Zoals de rots in de woestijn geslagen is, zo is Hij de geslagen en gekloofde Rots. Ploegers ploegden Zijn rug en togen hun voren lang. David profeteert ervan: Ik vloei daarheen als waat'ren op de grond. Die zich verspreiden. Zo is Hij de Bron van heil en zaligheid tot Wie zondaren genodigd worden. Reeds Jesaja sprak het Evangelie-woord: O, alle gij dorstigen, komt tot de wateren. De opperste Wijsheid laat overluid nodigen: kom, eet van Mijn brood en drink van de wijn, die Ik gemengd heb. Het mag aan de prediking van het Evangelie niet liggen, als zondaren omkomen. Wat is dan toch de oorzaak, dat zovelen die boodschap horen zonder zich tot Hem te begeven? Dat velen zich van Hem afwenden? Omdat er geen behoefte, geen ware dorst is naar dit levend water bij de natuurlijke mens. Door het verwoestend werk van de zonde missen we dat dorsten naar de Heere. Maar door de Heilige Geest zien we wat toch voor ons noodzakelijk is: verzoening met God en vrede met God. Laat het gebed om de werking van de Heilige Geest vermeerderen. Dan leren we ook dorsten naar God, naar Christus' gerechtigheid, naar de kracht van Zijn bloed. Want die naar Hem dorsten, dorsten naar vergeving van hun zonden. Onze zonden hebben ons onder de toorn van God gebracht. Ze brengen scheiding tussen Hem en ons. Daarvan ligt de schuld bij ons. Als de Heere dat laat zien, gaan we dorsten naar verlossing van de zonden. Als een zware last drukken ze op de ziel. Maar toch kunnen we ons in eigen kracht er niet van bevrijden. Het dorsten zelf geeft geen rust of verzadiging, al willen we het niet missen. Die kan de Heere alleen schenken. En dat wil Hij ook, getuige Zijn nodiging. Dat is Zijn liefste werk. Hij spreekt ze ook zalig die hongeren en dorsten naar Zijn gerechtigheid.

Die dorst, kome tot Mij! Daarbij vraagt de Heere je hele hart, de gehele genegenheid van je ziel. Bij de ware dorstige trekt het hart onweerstaanbaar naar Hem. Je gaat zien wie de Heere is en wat bij Hem te vinden is. Maar ook: hoe de toestand bij zichzelf is. En dan kan alleen de Heere helpen. Hem moeten we dan hebben. En met alle schuld en verlorenheid worden zulke zondaren tot Hem getrokken. De zondar zegt net als de verloren zoon: 'Heere, hier ben ik dan met mijn schuld en mij zonde. Wilt U me hebben? ' Wat een wonder als ervaren wordt bij Hem welkom te zijn: die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen. Die laat Hij drinken. Dan worden zondaren vervuld met Zijn genade, ja met Hem Zelf. Dat drinken is thuiskomen als de verloren zoon en ervaren dat we in gunst weer aangenomen worden. Zacheüs ervoer wat drinken is, toen de Heere zei: "Ik moet heden in uw huis blijven." De Kananese vrouw, toen Jezus haar zei: "U geschiede gelijk gij wilt." Van dit water drinken stelt niet teleur.

Het water, dat de wereld biedt, stelt teleur. Het drinken daarvan neemt je onvrede, leegheid en onrust niet weg. Hoe meer je ervan drinkt, des te ongelukkiger word je. Laat het Woord, dat Christus sprak, jou naar de Heere doen vragen. Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke.

Moerkapelle, ds. H. Paul

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen