vrienden

Vrienden? Vergeet het maar. Die zijn voor mij niet weggelegd. Mijn leven is leeg. Wat mankeert er aan mij dat ik geen vrienden heb? Zijn er meer mensen die met dit probleem te kampen hebben? Hoe moetje daarmee om leren gaan?

Deze noodkreet kreeg ik als reactie op het artikel in Daniël van 18 februari 2001 over het niet-hebben van vrienden. Herkenbaar? Zelfs zo herkenbaar datje het zelf geschreven zou kunnen hebben?

Echt een probleem

Eerlijk gezegd durf ik nauwelijks op deze brief in te gaan. Woorden, ook goedbedoelde en echt gemeende lijken vaak zo goedkoop. Kant en klare oplossingen bestaan alleen in de gedachten van mensen die niet met het probleem te maken hebben.

Ik wil wel proberen met je mee te denken. Zo af en toe lees je een cursiefje van 'lotgenoten'. Want die zijn er meer dan je denkt. Moet je het zonder echte vrienden stellen en je onderhoudt alleen wat oppervlakkige contacten, dan lijkt het net of iedereen zich omringd weet door een uitgebreide vriendenkring. Vergis je niet! Het probleem t van het missen van echte vrienden is te groot om het zonder meer op tafel te leggen. En het verdriet daarover is te schrijnend. Daarom krijg je in de kadertjes wat handvatten aangereikt om in ieder geval dat nare gevoel van machteloosheid tegen te gaan. Het gevoel van: het is nu eenmaal zo en ik bén blijkbaar niet de moeite waard om mee om te gaan. Jij mag er zijn. God heeft ook jou 'geweven in de schoot van jouw moeder'.

De moeite waard

Ja hoor, ik de moeite waard om bevriend mee te zijn? Grapje... Meestal is de negatieve bril die je opzet wanneer je naar jezelf kijkt hét grote probleem in het sluiten van vriendschappen.

Om een vriend te zijn en een vriend te hebben (in die volgorde!) moetje open zijn naar de ander. Hem bij jou naar 20 Daniël

binnen laten kijken. Dat is best eng. Stel je voor dat de ander in de gaten heeft met welk waardeloos figuur hij omgaat.

Altijd bang om door de mand te vallen. Dus gaat de binnendeur angstvallig op slot en wordt er vóór de buitendeur opengaat een masker opgezet. Het masker van behulpzaamheid, de lolbroek uithangen, stoer gedrag, interessant doen, de mond vol hebben over de grote vriendenkring... Intussen weet (bijna) niemand wie je nou echt bent.

In jouw ogen is de ander altijd leuker, gezelliger. Heeft veel meer interessantere contacten dan jij. Vergelijkingen vallen altijd in jouw nadeel uit.

Nou is vergelijken een nogal onvruchtbare bezigheid. Jij als verlegen grijs muisje kijkt op tegen spontane flapuiten. Zij hoeven nooit naar woorden te zoeken.Stappen overal op af. Ooit bij nagedacht dat mensen met het hard op de ong dikwijls iets goed moeten maken? - r Wel eens wensen minder gauw te reageren als ze zich weer eens in de nesten gewerkt hebben! Waarom bekijk je jezelf dooreen negatieve bril? Misschien zit dat er gewoon in. Heb je weinig gelegenheid gehad om jezelf te mogen zijn. Moest je aan bepaalde verwachtingen voldoen waardoor je vanzelf het gevoel kreeg fout te zijn. Van huis uit. Of waren

jongeren uitje omgeving zo eerlijk jou te vertellen hoe ze over je dachten. Ik durf mijn echte 'ik' niet meer te laten zien. Ik ben bang dat ik iets verkeerd doe. Juist omdat ik graag echte vriendschap wil, ga ik me vreemd gedragen. Ik weet me uit angst voor mislukking geen houding meer te geven. Ze vinden me een stuud; te refo; te modern(? ); sorry, we zijn al met zoveel, er kan heus niemand meer bij. Om wanhopig van te worden!

De wanhoop nabij

Is vriendschap nou zo belangrijk datje jezelf helemaal hopeloos voelt als het niet zo lukken wil? Als christelijk opgevoede jongere weetje toch beter! Eén ding is nodig. Zeker weten! Niet minder zeker is het gegeven dat vriendschap in de Bijbel positief gewaardeerd wordt. Maar ook de pijn over het missen van echte vrienden wordt verschillende keren duidelijk beschreven. Job leed extra zwaar doordat zijn vrienden zich niet gedroegen zoals je van oprechte vrienden zou verwachten. De man die 38 jaar lag te wachten op iemand die hem naar het genezende water zou dragen, klaagde: "Ik heb geen mens." Paulus vertelde verschillende keren over broeders die hem in de steek gelaten hebben. Met verdriet in zijn hart. Juist als je het moeilijk hebt, kan een vriend heel veel betekenen.

Toen Paulus op reis naar Rome tegemoet gekomen werd door de broeders, 'dankte hij God en greep moed'. Zo schrijft Lukas in Handelingen 28 : 15. In de vriendendienst van de broeders ziet Paulus Gods trouwe zorg over hem. Je kunt je verwonderen over Gods goedheid wanneer precies op het goede moment aan jou gedacht wordt. Doordatje vriend even aanwipt of je vriendin de telefoon pakt om jou te bellen.

Het omgekeerde is ook waar. Lees het gedicht bij dit artikel nog maar eens. Een gedicht, ingestuurd door een meisje van zestien! Omdat geen mens naar haar omkijkt, voelt ze zich ook door God verlaten.

Kijk eens om je heen

Ik kijk nu even de andere kant op. Naar die jongere die niet hoeft te klagen hebben over gebrek aan contacten. Kijk eens om je heen: n de klas, op je werk, in de kerk en op de JeV. Probeer een jongere die het duidelijk moeilijk vindt om gewoon contacten te leggen, erbij te trekken. Het zou best kunnen dat de beker koud water uit Mattheüs 10:42 veel dichterbij uitgedeeld moet worden dan jij denkt. Als je nadenkt over jouw taak in deze wereld, denk je misschien eerder aan de zending, vakantiebijbelclub, werken onder straatkinderen in Brazilië en weeskinderen in Roemenië dan aan dat zogenaamde grijze muisje uit de klas. Of die 'vreemde' knul uit de kerk. Probeer door die afwerende houding heen te prikken. Ook al vind je dat hij het eigenlijk aan zichzelf te danken heeft dat hij geen aansluiting vindt bij de anderen.

Mooie boel! Omdat hij geen vrienden kan krijgen, moeten anderen eraan gaan werken dat het wél gebeurt. Laat ie zichzelf maar eens aanpakken.

Echte vriendschap

Vrienden krijgen mag iets zijn waarmee je naar de Heere gaat. Niet als laatste redmiddel, zo van: ik heb er alles aan gedaan, nou kan ik alleen nog maar bidden. Juist niet. Maar als het artikel er mee begonnen zou zijn, had je misschien gedacht: "Ja hoor, daar komen ze altijd mee aan. Is er niets anders over te zeggen? " Als Eén Persoon weet wat het is om zonder vrienden door het leven te moeten gaan, dan is het de Heere Jezus. Hij werd door Zijn vrienden, ja zelfs door Zijn Vader verlaten. Om zo van vijanden van God, vrienden te maken. Dat is pas echte vriendschap! Daar kan geen enkele aardse vriendschap tegenop.

Kapelle-Biezelinge, M.R. de Braai-Prins

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen