De dood van de Testamentmaker

Een testament is een laatste wilsbeschikking. Dat staat ver van jou af, want als je jong bent, maak je juist plannen voor het leven. Maar: als jij nadenkt over het wel of niet invullen van een donorcodicil ben je ook met een stukje testament bezig. En van daar uit denk jij vast wel even verder. Een codicil invullen; als dat in werking treedt, gebeurt er met jou iets heel ernstigs. Dan komt dat onherroepelijke: voor God verschijnen. Je weet wel wat de Bijbel in dat verband zegt: één ding is nodig.

Het testament van God

In dit artikel gaat het niet over jouw of mijn testament. Het gaat over de grote Testamentmaker. Toch raakt dat jou terdege. Want onze eeuwige toekomst hangt helemaal samen met onze persoonlijke houding tegenover de grote Testamentmaker. In een testament wordt iemands laatste wil vastgelegd. Vroeger begon de aanhef van een testament met het vermelden van de Naam van de drie-enige God. Dat is vandaag niet meer zo. Maar in dit artikel gaat het juist wel over een testament waar de drie-enige God alles mee te maken heeft. Het is gemaakt door de Heere Zelf. Door de Vaderen de Zoon.

Het eeuwige verbond

Van dat eeuwige verbond vinden we gegevens op verschillende plaatsen in de Bijbel. In Psalm 2 lezen we: k zal van het besluit verhaten. Daar spreekt de Zoon van het eeuwige besluit dat de Vader Hem tot Koning gezalfd heeft over Si on, de berg van Zijn heiligheid. In de kanttekening bij onze Statenvertaling lezen we de uitleg. Dat is: ver Mijn kerk, afgebeeld door de berg Sion waar de ark des Heeren geweest is en naderhand de tempel. Christus is het Hoofd van de gemeente Gods. In Hem heeft de Vader de Zijnen uitverkoren voor de grondlegging der wereld (Efeze 1 : 4). Christus is tot een verbond gegeven (Jesaja49) om op te richten de stammen van Jakob en om ook te zijn tot een Licht der heidenen. Dat is in het Oude Testament eigenlijk verrassend dat Hij niet alleen Joden maar ook heidenen tot Zijn erfdeel krijgt. Dit was Hem ook reeds in het eeuwige besluit beloofd, zo lezen we in Psalm 2.

De Zoon als Borg

In dat eeuwige besluit heeft Christus Zich garant gesteld voor de verlossing van degenen die de Vader Hem gaf. Zij waren van U, zegt de Heere Jezus in Johannes 17 tot Zijn Vader. Maar Gij hebt hen aan Mij gegeven. Hij, de Goede Herder, heeft Zijn leven gesteld

voor Zijn schapen (Johannes 10). Ook dat had Hij reeds in het eeuwige verbond beloofd. Zie Ik kom, Ik heb lust om Uw welbehagen te doen (Psalm 40). Hij stelde Zich vrijwillig onder de vloek der wet.

Dit noemen wij de borgstelling van de Zoon. Hij heeft Zich gegeven om voor al Zijn schapen de straf te dragen. Jesaja zag dat en sprak er in hoofdstuk 53 heel rijk van. Als dezelve (de straf der ongerechtigheid) geëist werd, toen werd Hij verdrukt. Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem.

Inhoud van het testament

Dat is de inhoud van het goddelijk testament: ods Zoon zal mens worden om in de menselijke natuur de straf der zonde te dragen en voor al Zijn schapen het eeuwige leven en de zaligheid te verdienen. En dat heil geeft Hij ook aan deze verloren schapen. Ik verordineer u het Koninkrijk, gelijk Mijn Vader dat Mij verordineerd heeft, opdat gij eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk (Lukas 22 : 39).

De Testamentmaker moet sterven

Dit testament, deze wilsbeschikking van God in Christus was er al van eeuwigheid. In het Oude Testament duiden de profeten het elke keer aan. Op Goede Vrijdag wordt het bekrachtigd. Want waar een testament is, daar is het noodzaak dat de dood van de testamentmaker tussenkome, want een testament is vast in de doden, dewijl het nog geen kracht heeft wanneer de testamentmaker leeft (Hebreeën 9 : 16, 17). Dat is duidelijk. Een testament wordt pas geopend als de testamentmaker gestorven is. Zolang hij leeft, is het nog niet van kracht. Het zou zelfs nog veranderd kunnen worden. Maar aan een testament waarvan de erflater gestorven is, doet niemand af of toe. Dan is het vast in de doden. Maar dan mag het ook geopend en bekend gemaakt worden.

Het testament is nu openbaar

Zo is het ook met het testament van de Heere Jezus. Dat is geopend. Overal en aan iedereen mag gepredikt worden wat de dood van Christus betekent. Celijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden; opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Die boodschap kwam in het Oude Testament alleen tot de Joden. Dat gebeurde met heenwijzing door de offers naar het komende Lam Gods. Nu mag deze boodschap van het testament ook aan de heidenen worden bekendgemaakt. Verloren zondaren die ten verderve gebeten zijn door de slang, de duivel worden gewezen op Christus. Wendt u tot Hem en wordt behouden, leder mens is ten dode opgeschreven, en kan alleen behouden worden door het bloed van Jezus Christus Gods Zoon. Want dat reinigt van alle zonden. Daarom gaan nu de evangeliedienaren uit om te verkondigen, ja zelfs te bidden: " Laat u met God verzoenen". Erken toch je ongerechtigheid, want deze boodschap is niet vrijblijvend. Die in de Zoon gelooft die heeft het eeuwige leven, maar die de Zoon ongehoorzaam is, de toorn Gods blijft op hem.

De Testamentmaker krijgt erfgenamen

Wij mensen zijn zo verhard dat wij de lieflijkste nodiging niet opvolgen. Hij is gekomen tot de Zijnen, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. De Heere Jezus zegt: "Gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben."

Toch wordt het testament uitgevoerd. Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien, profeteerde Jesaja. Want het welbehagen des Heeren zal door Zijn hand gelukkig voortgaan. Ze zullen komen uit alle geslachten, volken en talen. Zolang als er de zon is, zal Zijn Naam van kind tot kind voortgeplant worden.

Daar zorgt de Heere Zelf voor. De Heilige Geest past het Woord toe in harten van verloren zondaren. Als dat wonder gebeurt, worden we van nieuws geboren. Dan ga je de Heere vrezen. De Geest overtuigt van zonde en leert ootmoedig schuld belijden en smeken om genade. De Vader Zelf trekt tot Christus zodat we door het geloof op Hem gaan zien en in Hem verlossing en zaligheid leren zoeken en vinden.

De erfgenamen ontvangen het eeuwige leven

Het komt uit het eeuwige testament dat er mensen tot bekering komen. Ook vandaag. Want Jezus is niet voor niets gestorven. Hij heeft Gods wil gedaan; Zijn eer verhoogd. Nu zal God de Vader ook voor Zijn eer zorgen. Dat zien we al op Goede Vrijdag. Terwijl Jezus aan het kruis genageld is, komt die ene moordenaar tot inkeer. Hij leert God vrezen en gaat belijden dat hij strafwaardig is. Buigend onder het vonnis, bidt hij tot de stervende Testamentmaker; "Heere, gedenk mijner als Gij in Uw koninkrijk zult gekomen zijn". En Jezus beloofde hem de erfenis van het eeuwige paradijs Gods. Want God bevestigt Zijn liefde jegens ons dat Christus voor ons gestorven is als wij nog vijanden waren.

En zie je daar op diezelfde sterfdag van de Testamentmaker Nicodemus gaan? Eens kwam hij 's nachts tot Jezus met de vragen van zijn hart. Toen hield de Heere hem voor: "Tenzij iemand wederomgeboren wordt hij kan het Koninkrijk Gods niet zien." Nu blijkt dat het nieuwe leven in zijn hart gewerkt is. Hij kan zijn liefde tot de (gestorven) Testamentmaker niet langer verborgen houden. Hij wil helpen Zijn lichaam begraven.

Wat is jouw erfenis?

Wat ga jij straks erven? Het loon der zonde? Of zoek jij door genade deze Testamentmaker? Al ben je het totaal onwaardig, weet dat Hij vol is van genade, zelfs voor overtreders. Hij zoekt het verlorene. Daarvoor ben jij niet te jong. En het is volgens Zijn testament.

Dordrecht, ds. P. Mulder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen