Kleren voor het Kerstfeest

"Zo kinderen, dan gaan we nu nog een versje met elkaar zingen, " zegt juf Annemarie.

Joëlle schrikt op. De juf is al klaar met de vertelling! En zij... zij heeft het laatste stukje helemaal niet meer gehoord! Ze zat zo te denken aan haar mooie kleren! Verdrietig kijkt Joëlle voor zich uit. De juf ziet wel dat er wat is met Joëlle. "Ik zal haar maar even goed in de gaten houden, " denkt ze, "want volgens mij is er wat met Joëlle aan de hand. Weet je wat? Ik zal vragen of Joëlle een versje op wil geven. Misschien vindt ze dat wel fijn!" Daar vraagt de juf het al: "Joëlle, weet jij een versje? " Oeps, dat had juf Annemarie beter niet kunnen vragen! Want kijk Joëlles lip eens gaan trillen. En... er staan opeens zelfs tranen in haar ogen!

"Het hoeft niet, hoor!" zegt de juf snel. "Misschien weet Gerben ook wel een versje? "

"Er is een Kindeke geboren op aard', " zegt Gerben blij. Dat is fijn dat hij een versje op mag geven! Dit versje hebben ze pas geleerd van de juf, dus alle kinderen kunnen het meezingen.

"En nu..., " zegt de juf, "en nu..."

Vol verwachting kijken de kinderen juf Annemarie aan. Wat zouden ze gaan doen?

"En nu..." zegt de juf nog een keer, "nu gaan we... buiten spelen!" Ha, dat vinden de kinderen leuk! Luidkeels beginnen ze te juichen. Er staan zelfs al een paar jongens naast hun stoeltjes!

"Ho, ho!" zegt de juf, "zó gaat dat niet en dat weten jullie ook wel! We doen wel een beetje rustig, want anders gaat het hele feest niet door!" Gelijk is het rustig in de klas. Stel je voor dat ze nu niet naar buiten mogen!

"We gaan zo stil als muisjes onze jassen van de kapstok halen en daarna gaan we héél zachtjes naar buiten. We moeten echt heel stil doen, want de kinderen uit de andere klassen moeten rustig met hun werk door kunnen gaan, zonder dat ze jullie horen!"

Even later spelen alle kinderen uitgelaten op het schoolplein. Óók Joëlle speelt buiten. Maar veel plezier heeft ze niet.

"Joëlle, doe je mee met touwtje springen? " roepen haar vriendinnetjes. Eigenlijk heeft Joëlle er helemaal geen zin in. Maar wat moet ze dan gaan doen? Helemaal niks doen is ook niet leuk!

"Oké, " zegt ze, "ik doe mee." Daar holt ze al naar haar vriendinnetjes toe. Maar opeens... opeens voelt ze dat ze uitglijdt. En daar ligt ze al, midden in een modderplas! Verschrikt komen Joëlles vriendinnetjes aangehold.

En Joëlle? Dikke tranen met tuiten huilt ze. O, wat is alles erg! Eerst al dat ze haar nieuwe kleren zomaar heeft aangetrokken en nu... nu zitten haar kleren helemaal onder de modder! En haar panty is kapot. Uit haar knie druppelt zelfs wat bloed. Hoe moet dat nu toch allemaal?

"Kom maar, Joëlle." Opeens zit de juf gehurkt naast haar. "Doet het ergens pijn? O, ik zie het al. Je mooie panty is stuk en je knie bloedt." De juf slaat een arm om Joëlle heen. "Kom, dan gaan we samen naar binnen." En dan draagt de juf Joëlle zo naar binnen! "Vertel nu eens wat er aan de hand is, " zegt de juf, terwijl ze Joëlles tranen afdroogt. "Want het is niet alleen de pijn, hè, dat je zo huilt."

Dan komt het hele verhaal er uit. Als Joëlle klaar is met vertellen begint ze nog harder te huilen. "Ach, kind toch." De juf trekt Joëlle tegen zich aan. "Ik hoef niet meer te vertellen dat het heel verkeerd is wat je hebt gedaan. Dat weet je zelf ook wel."

Joëlle knikt. "Ik heb zo'n spijt, " fluistert ze. "En vanmiddag komt mama me ophalen en die weet van niks!" Dan huilt Joëlle weer.

"Weet je wat? " zegt de juf. "Ik ga eerst een hele mooie pleister op je kapotte knie doen en daarna ga ik mama even opbellen en vertel ik alles. Vind je dat goed? "

"Ja, " zegt Joëlle met een bibberig stemmetje. Daar zit Joëlle dan, terwijl de juf mama belt.

"Zal mama erg boos zijn? " piekert Joëlle. Wat blijft de juf lang weg! Joëlle wordt steeds banger.

Straks... straks moet ze misschien wel voor straf naar huis! Kwam de juf maar weer! Gelukkig, daar is de juf opeens weer!

"Zo Joëlle, daar ben ik weer!" Juf Annemarie geeft haar een knipoog. "Ik heb mama gesproken en die schrok wel toen ze het hoorde. En ze is natuurlijk ook wel een beetje boos op je". Ja, dat begrijpt Joëlle wel. "Maar", zegt de juf, "je kunt nu niet de hele dag met zo'n vieze jurk en een kapotte panty lopen. Daarom komt jouw mama straks even naar school om nieuwe kleren voor jou te brengen. Dan kan je toch vandaag bij het Kerstfeest blijven! Of... ga je liever straks met mama mee naar huis? " vraagt de juf plagend.

Nee, nee, dat wil Joëlle niet! Gelukkig, ze hoeft niet naar huis! Blij kijkt Joëlle de juf aan.

"Nou Joëlle, ik denk dat jij op deze dag wel heel veel geleerd hebt, hè? "

"Ja juf, " antwoordt Joëlle, "en ik zal het echt nooit, nooit meer doen!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen