Opgevaren in de hoogte

Ds. G. Clements: Nog altijd zijn Zijn handen zegenend over Zijn kerk uitgebreid " De hemel, die heerlijke woonplaats van God, is voor ons allen gesloten. Voor jou en voor mij. Als we op eigen kosten aan de hemelpoort aankloppen, zal deze gesloten blijven. Maar Gods verootmoedigd volk ziet in Jezus' handen de sleutel liggen die opent, " zegtds. G. Clements in een toelichting op één van de twaalf geloofsartikelen: Die opgevaren is naar de hemel.

Dat we aan het heilsfeit van de hemelvaart 'slechts' één feestdag wijden, en aan Kerst en Pasen twee; daaraan moeten we niet teveel conclusies verbinden, stelt de Goudse predikant. "Laten we beseffen dat de waarde van het feest niet wordt bepaald door het aantal dagen dat we ervoor uittrekken op de feestkalender. Dat zou een al te liturgische opvatting zijn over de betekenis van de heilsfeiten. Het feest heeft zijn waarde door wat in Christus eenmaal is geschied. Het heilsfeit krijgt waarde als de heerlijkheid ervan door Gods Geest aan ons hart wordt bekendgemaakt."

Omgekeerd moet uit het feit dat de Heidelbergse Catechismus vier vragen aan de hemelvaart besteedt en 'slechts' één aan de opstanding van Christus, niet afgeleid worden dat de hemelvaart belangrijker is. "De reden dat onze Heidelberger zoveel vragen besteedt aan de hemelvaart en maar één aan de opstanding houdt verband met de strijd die er bestond over de hemelvaart. De lutheranen meenden datJezus' mensheid bij Zijn hemelvaart alomtegenwoordig was geworden. En aangezien Ursinus in het lutherse Duitsland woonde en deze mening overal tegenkwam, ook in zijn eigen Palz, voelde hij zich gedrongen hier vanuit de Schrift tegen te vermanen."

Is de hemelvaart in het Oude Testament eigenlijk voorzegd?

"Ja. Als wij de getuigenissen van het Oude Testament willen begrijpen, kunnen we het beste luisteren naar de apostelen, hoe zij de profetieën van het Oude Testament hebben verstaan. Zij hebben gesproken door de voorlichting van de Geest. Petrus haalt op de Pinksterdag Psalm 110:1 aan: De HEERE heeft tot mijn Heere gesproken: it aan Mijn rechterhand.' De Joden begrepen niet waar al die Pinkstertekenen vandaan kwamen. Petrus bewijst dan met Psalm 110 dat ze komen van Hem die ten hemel is gevaren en nu zit aan Gods rechterhand.

We mogen ook denken aan de bekende woorden uit Psalm 68:19 Gij zijt opgevaren in de hoogte... Deze woorden zijn door Paulus in Efeze 4:8 uitgelegd als een profetie van de hemelvaart. Tenslotte mogen we ook denken aan de woorden uit Psalm 2:9 Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat. Deze woorden worden door Johannes aangehaald in het laatste Bijbelboek. Heel sprekend is Openbaring 12:5 En zij baarde een mannelijke zoon, die al de heidenen zou hoeden met een ijzeren roede; en haar kind werd weggerukt tot God en

Zijn troon. Vooral de laatste woorden leggen over Psalm 2 de gloed van de hemelvaart en de verhoging van Christus."

"Wat betreft Christus' hemelvaart, dezelve is een heerlijk werk dat in zich een groot aandeel van de zaligheid van onze zielen bevat, " schrijft Izaac Ambrosius. Welk aandeel?

"Dan gaat het over de betekenis van de hemelvaart. Immers die hemel is voor ons allen gesloten. Als we op eigen kosten aan die hemelpoort zouden aankloppen zal deze gesloten blijven. Daarom noemt Ambrosius de hemelvaart van Christus een heerlijk werk. Immers, Gods verootmoedigd volk ziet in Zijn handen de sleutel liggen die openten sluit.

Als Ambrosius zegt dat de hemelvaart in zich een groot aandeel van de zalig-

heid bevat, wat zou hij dan bedoelen? De Heidelberger wijst op drie 'nuttigheden'. Hij is Voorspraak, Hij nam een onderpand en gateentegenpand."

Wat houdt Christus' voorspraak in?

" Het woord voorspraak is ons beter bekend als advocaat. Misschien ben je wel eens bij een rechtszitting geweest? Dan kun je weten hoe advocaten-zich soms in alle bochten draaien om fout goed te praten.

Dat geldt niet voor deze hemelse Advocaat. Hij zal de schuld van Zijn volk niet verdoezelen. Maar Hij zal de vergeving bepleiten bij Zijn Vader, ja, zelfs eisen op grond van de dure prijs van Zijn bloed: n indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, den Rechtvaardige (Johannes 2:1)."

Wat kan er worden gezegd van het onderpand en tegenpand?

"We vinden die woorden ook in de Catechismus. Revius zegt: Het pand dat Jezus nam en het pand datJezus gaf. Vergelijk het met twee gelieven die voor lange tijd elkaar niet zullen zien. Op het moment van afscheid, als het schip de trossen losgooit, drukken ze elkaar een klein aandenken in de hand. Het is een zwak beeld van wat Christus aan Zijn Kerk heeft nagelaten en van hen heeft meegenomen. Hij liet Zijn goddelijke Geest bij hen achter en nam Zijn menselijke natuur met Zich mee.

Wanneer Christus op de troon zit en let op Zijn doorboorde handen en voeten, dan denkt Hij aan Zijn Kerk in de strijd. Wanneer die Geest meezucht in de harten van Zijn gemeente, dan denken zij aan hun Koning. De beide panden zijn als de twee ringen van het heilige huwelijksverbond tussen de Koning en de Kerk."

in de Bijbel vinden we zowel dat Jezus opvoer, als dat Hij is opgenomen. Waarom die verschillen?

"We hebben eenzelfde onderscheid bij Pasen. Hij is opgewekt door Zijn hemelse Vader en opgestaan in eigen kracht. Hij is opgenomen doorZijn hemelse Vader en voer op in eigen kracht.

Het worden opgenomen door de Vader krijgt in het eerste hoofdstuk van Handelingen alle aandacht. We komen dit woord 'opnemen' vier keer tegen. Het laat ons zien dat aan Gods recht is genoeg gedaan en dat Zijn eer is opgeluisterd. De Vader begeert nu niets anders dan Zijn veelgeliefde Kind thuis te halen.

Het actieve woord 'opvaren' komen we ook tegen in de Bijbel. Ik vaar op tot Mijn Vaderen uw Vader, en tot Mijn God en uw God (Johannes 20:17). Het is de zegepraal van Christus, Die heeft getriomfeerd over dood en hel. Majestueus heeft Hij Zich verheven; waarachtig mens en waarachtig God. Zijn goddelijke natuur komt in de trappen van Zijn verhoging zo heerlijk openbaar: ie krachtelijkbewezen is te zijn de Zoon van God, (...), uit de opstanding der doden (Romeinen 1:4). De Heidelbergse Catechismus gebruikt het actieve woord 'opvaren' in vraag 46 en het passieve woord: opheffen' in het antwoord. Het zijn dus beide kanten van hetzelfde goddelijke heilsgebeuren, als een werk van de Vader en van de Zoon."

Wat betekent het dat Hij zegenend opvoer?

"We lezen dit wel in het Evangelie van Lukas, maar niet in de Handelingen der Apostelen dat ook door Lukas is geschreven. En het geschiedde, als Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde, en werd opgenomen in den hemel (Lukas 24:51).

We kennen uit het Oude Testament ook een plaats waar de zegen gepaard gaat met de opheffing van de handen, die veel licht werpt op deze hemelvaartstekst: aarna hief Aaron zijn handen op tot het volk, en zegende hen; en hij kwam af, nadat hij het zondoffer, en brandoffer, en dankoffer gedaan had (Leviticus 9:22). Precies zo zien we de Heere Jezus heengaan als de grote Hogepriester, nadat Hij het offer heeft gebracht.

Het is een bijzondere gedachte dat de Heere zegenende opvoer. Immers: hoe hoger Hij gaat, hoe weidser Zijn zegenende handen de aarde omvatten. We lezen een paar verzen eerder: Onder alle volken, beginnende van Jeruzalem. Deze zegen is Zijn laatste daad, maar het is ook een eeuwige daad. Nog altijd zijn die handen, die op het kruis werden doorboord, zegenend over Zijn Kerk op aarde uitgebreid."

Waarom staat er zo nadrukkelijk dat een wolk Hem wegnam voor hun ogen? Ook ten aanzien van de wederkomst worden de wolken des hemels genoemd. Kunt u iets zeggen over de betekenis daarvan?

"Wolken hebben in de Bijbel verschillende betekenissen. God bewijst door de wolken genade en oefent door hen gericht. Hij laat er de regen uit druipen en houdt ook de regen in. De wolken geven schaduw, maar ook brengen ze de bliksem en de donder voort.

De psalmen verbinden de wolken met Gods tegenwoordigheid (Psalm 18). Ze zijn tegelijk tekenen van de openbaring van Zijn majesteit en van Zijn verberging.

De profeet Daniël verbindt de wolken met de toekomst van de Zoon des mensen: n ziet, er kwam Eén met de wolken des hemels, als eens mensen zoon (Daniël 7:13). De dag des gerichts zal een dag van wolken zijn: en dag van duisternis en donkerheid, een dag van wolken en dikke duisterheid (Joël 2:2).

In het Nieuwe Testament zien we al deze aspecten terugkeren. De wolk bij Jezus' verheerlijking op de berg was tot verberging van Zijn heerlijkheid. De wolk bij Zijn hemelvaart is ook een teken van verberging van Zijn Majesteit: n een wolk nam Hem weg van hun ogen (Handelingen 1:9). Maar het is ook een heenwijzing naar Zijn wederkomst in gericht en genade: eze Jezus zal alzo komen, gel ijkerwijs gij Hem naar de hemel hebt zien heenvaren (Handelingen 1:11). Vanuit de wolken zal Hij oordelen de levenden en de doden."

De discipelen keerden met blijdschap terug naar Jeruzalem. Is dat niet vreemd, omdat ze hun Heere en Meester kwijt waren?

"In het Evangelie van Lukas staat het zelfs heel uitvoerig: En zij keerden weder naar Jeruzalem met grote blijdschap. En zij waren alle tijd in de tempel, lovende en dankende God. Het afscheid is hier zo anders dan in de nacht van het verraad. Toen bleven zij achter als verstrooiden op de zeef van de satan, in de stellige mening, dat hun Meester in de handen van de helse vijand ten onder was gegaan.

Nu, op de hemelvaartsdag, is het zo heel anders. Ze zien op hun Koning. De kerker werd Uw buit o Heer, Gij zaagt Uw strijd bekronen! Onder Zijn zegenende handen laat Hij hen achter, zeggende: n ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld (Mattheüs 28:20)."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen