vriendrchaf of kanf

"Kijk uit, jongens, tegenliggers! Johan, slinger niet zo!" Meester Bert komt achter Johan rijden. "Waar zit je met je gedachten, joh? " roept hij. Geschrokken kijkt Johan op. Tjonge, was hij daar toch bijna in slaap gevallen! Toch maar even iets beter op gaan letten! Met je ogen dicht fietsen is moeilijker dan je denkt, vooral als je moe bent. "Wat ben jij saai, man!" bromt Wouter, die naast Johan fietst. "Je zegt helemaal niks!" Johan haalt zijn schouders op. "Ik ben gewoon moe, " mompelt hij. "Nou, " zegt Wouter, "ik vind het best. Ik ga bij Joost en die meiden fietsen! Daar is het gezelliger dan bij jou!" En weg is Wouter. "Gaat het nog een beetje, Stefan? " hoort hij opeens meester Bert achter zich zeggen. Met een ruk draait Johan zich om op zijn fiets. Ja hoor, dacht hij het niet, Stefan rijdt achter hem. Naast meester Bert. Want daar moet hij natuurlijk vriendjes mee blijven! "Het gaat wel, hoor meester, " hoort Johan Stefan zeggen. "Ik ben blij dat ik mee kan!" "Nou, dat vinden we allemaal fijn, Stefan, " zegt meester Bert. "We zullen straks even gaan stoppen. Als het niet meer lukt dan zeg je het wel, hè? Ik ga nu even naar voren toe, kijken hoe het daar gaat." En gelijk fietst meester Bert weg. "Nee hè!" denkt Johan. "Nu fietst Stefan alleen. Zeker weten dat hij naast mij komt rijden!" En ja hoor, daar heb je het al! "Zal ik naast jou komen rijden, Johan? " vraagt Stefan. Tja, wat moet Johan daar nu op zeggen? Hij kan het toch niet maken om nee te zeggen! "Hm, goed hoor, " mompelt hij binnensmonds. Stefan moet er zelf maar van maken wat hij wil. Als hij naast hem wil fietsen, best, maar hij gaat echt niet met hem kletsen! En demonstratief doet Johan zijn ogen weer dicht. Daar fietsen Johan en Stefan, naast elkaar. Stefan met zijn ogen open. Johan met zijn ogen dicht. Voorzichtig gluurt Johan door zijn wimpers. Zal Stefan het raar vinden dat hij niks zegt? Tsjonge, waar maakt hij zich eigenlijk druk om! Stefan zegt toch ook niks tegen hem? Nee hoor, hij gaat echt niet tegen hem praten! Zo fietst de groep verder. Om zich heen hoort Johan allemaal stemmen, ledereen zit gezellig met elkaar te praten. En hij... hij zit hier gewoon een beetje chagrijning te wezen! Bah, wat baalt hij van alles! Johan heeft niet door dat hij van woede begint te slingeren met zijn fiets. Wat een hobbels opeens in de weg! En wat trapt zijn fiets opeens zwaar! Snel doet hij zijn ogen open. En tegelijk hoort hij Stefan roepen: "Johan, pas op, je rijdt de sloot in!" Maar... het is al te laat. Johan probeert nog te remmen maar begint te slippen. En daar glijdt Johan, met fiets en al, de sloot in! In een mum van tijd staat Stefan naast zijn fiets. De rest van de groep heeft niet zo snel door wat er gebeurt. "Stoppen!" brult hij. "Johan ligt in de sloot!" "Help!" roept Johan. "Help, ik verdrink!" Wat heeft Johan het benauwd! Wat een vieze sloot is dit! De modder zuigt zich vast aan zijn schoenen. En al dat kroos! Zal, zal hij nu moeten verdrinken? Had hij maar niet met zijn ogen dicht gefietst, had hij vannacht maar

meer geslapen, dan was hij niet zo moe geweest! Allerlei gedachten flitsen door zijn hoofd. Aan de kant van de sloot staat Stefan. Ook bij hem flitsten er allerlei gedachten door zijn hoofd. Moet hij de sloot in springen, Johan redden? Hij heeft best gehoord wat Johan vanmorgen over hem zei. Manke Stefan! Watje! O, Stefan probeert echt wel aardig tegen Johan te doen, maar als hij Johan zo in de sloot ziet liggen dan vindt hij het eigenlijk toch wel net goed voor hem... Maar hoor! "Help, ik verdrink!" Dan kan Stefan zich niet in houden en springt zo het water in! "Hier, Johan, hier! Geef me een hand! Dan trek ik je zo naar de kant!" Maar wat is Johan zwaar! Opeens is meester Bert daar. Met één ruk trekt hij Johan los uit de modder. "Kom maar, hou me maar goed vast." zegt hij. Even later staan ze alle drie op de kant. Johan, Stefan en meester Bert. Alledrie kletsnat. Bij Johan loopt er water over zijn wangen. Of, zijn het tranen? ledereen staat stil te kijken. Wat nu? Meester Bert trekt Johans fiets uit het water. "Stefan, jij gaat bij mij achterop en Johan op zijn eigen fiets. Snel naar het kamphuis, onder de douche, voordat we ziek worden!" Snel spurten ze er vandoor. "Laten wij even uit gaan rusten, kinderen, " zegt meester Marius. "Ik denk dat we allemaal heel erg geschrokken zijn". Nou, daar heeft meester Marius gelijk in! "Als we straks uitgerust zijn dan fietsten we nog een klein eindje en dan gaan ook wij weer terug naar het oord." Stilletjes knikt iedereen. Ze vinden het niet zo erg om weer terug te gaan!

Het is middag geworden, ledereen zit in een grote kring. En dan gaat Stefan iets vertellen. Hij vertelt hoe het komt dat hij mank is. O, Johan weet inmiddels hoe het komt! Stefan heeft het hem verteld. Toen hij klein was heeft hij een erg ongeluk gehad. Daardoor zijn er botten in zijn been verbrijzeld. En nu kan hij nooit meer goed lopen. O, wat heeft hij gehuild toen hij klein was! "En nu huil ik nog wel eens, " vertelt Stefan. "Als iemand mij uitscheldt. Dan moet ik vaak huilen. Soms doe ik net alsof ik niks hoor. Maar dat lukt niet altijd." En dan gaat Johan vertellen. Hoe stoer hij het vond om de halve nacht wakker te blijven. Maar ook hoe moe hij was toen hij vanmorgen wakker werd. En dat hij zo ontzettend chagrijnig was. Hij vertelt ook dat hij vanmorgen Stefan heeft uitgescholden. "Stefan, ik heb er zo'n spijt van, " fluistert hij. Dan begint meester Bert te praten. "Jongens, het is heel erg wat er vanmorgen op ons kamp is gebeurd. Ik vind het heel jammer dat dit gebeurd is. Maar we mogen ook dankbaar zijn dat het zo goed is afgelopen. En ik denk dat we daar maar één Iemand voor kunnen bedanken." Veelbetekend kijkt de meester Johan en Stefan aan. "En misschien is het wel ergens goed voor geweest. Want ik weet zeker dat niemand hier op kamp Stefan nog zal uitschelden. Ik hoop dat er hierdoor vriendschap zal gaan ontstaan. Vriendschap op kamp!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen