Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Op snuffelstaae

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Op snuffelstaae

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Even ruiken aan je toekomstige beroep. Meekijken en ni.eedoeii met' ai les wat tiaar te zien èn te .doen vai't. Ssïsit'ieless: eei? goetie manier om te zien wat een beroep echt inhoud bh ze te ervaren af echt we! is wat dit ie later wilt.Willem

(bouwtechniek),

Janneke Maartje (verkoop), . (elektratechniek) en Arjan (elektrotechniek) uit klas 3VMBQ van de Jaeabus Fruytier

§ii3gei? < 9e week voar ie herfstvakantie op snuffelstage en vertellers hoe ze het heil bes ge Isad. Maart je nam een kijkje bij ïie technische dienst van een ziekenhuis, Arjan werkte bij een installatiebedrijf, Willem waag sl e zich aan orgels bauwen en janneke stond in een bloemenwinkel.

Hoe kwamen jullie aan je stage adres?

"We moesten zetteen bedrijf zoeken. De stageplek moest wel passen bij de sector die we doen. Als je in de sector 'Verkoop' zit, heb je er natuurlijk niets aan om in een verpleeghuis stage te gaan lopen. We hebben gewoon een aantal bedrijven gebeld, net zolang totdat we ergens terechtkonden."

Het was echter niet gemakkelijk om op tijd een adres te regelen. Maartje en Janneke hadden allebei wat problemen. Het bedrijf, waar zij een stageplaats hadden gevraagd, liet pas kort van te voren weten dat er geen plek was voor stagiaires. Dat betekende dat ze op het laatste moment nog iets moesten zoeken. Willem trof'net beter. De meubelmakerwaar hij graag naar toe wilde had geen plaats, maar gaf hem we! een tip voor een ander adres. Zo kwam hij uiteindelijk bij een orgelbouwer terecht.

Een week 'snuffelen' vinden Maartje, Janneke, Willem en Arjan eigenlijk veel te kort. De vier zouden er zelfs hun vakantie-wel voor willen opofferen. "In één week leer je niet zoveel. De eerste dagen mag je maar weinig doen. Net als het een beetje leuk begint te worden is het al weer afgelopen. Eigenlijk zou je de herfstvakantie er ook nog achteraan moeten plakken." Arjan: " Dat heb ik vorig jaar ook ged-san. Daarna heb ik nog eens vier weken als vakantiekracht bij dat bedrijf gewerkt." Of dat echter bij iedereen zo in de smaak zal vallen, is echter nog maar de vraag.

Wat hebben jullie allemaal gedaan tijl dens je stage?

Janneke: "Ik heb eigenlijk alles gedaan jp; .wat er te doen valt in een bloemenwinr; . kei. Boeketten maken, klanten helpen, " bestellingen klaarmaken en wegbrengen. Dat soort dingen. Alleen r bleek dat ik allergisch ben voor bloemen. Ook ai droeg ik handschoenen, ik kreeg toch uitslag. Boeketten maken heb ik toen maar niet te veel meer gedaan."

Willem: "Ik mocht eerst alleen maar schuurwerk doen, maar later lieten ze me onderdelen voor pedalen maken en met allerlei machines werken."

"Mocht dat? " reageren de anderen stomverbaasd.

"Nou, eigenlijk niet. In het stageboek staat dat dat alleen maar onder begeleiding mag. Maar ja, ze zagen dat ik het wel kon en dat 't allemaal goed ging.

Toen gaven ze me gewoon dat vertrouwen."

Arjan: "Ik ben bezig geweest met 'flexen', het aanleggen van flexibele leidingen in een muur. Verder moest ik boren, buizen in de grond vastleggen en rommel opruimen."

Daarover moet nog wel even meer gezegd worden. Maartje: "Als stagiair wordt je wel gebruikt. Je mag steeds van die 'rotklusjes' opknappen."

Janneke: " Ach, overal is wel iets dat minder leuk is. Dat hoort er gewoon bij."

Maartje: "Ja, maar het is niet leuk dat de stagiair dat steeds kan doen."

Janneke: "Dat is wel een beetje zo. Toen ik vorig jaar bij een drogisterij stage liep moest ik de hele dag strikjes voor cadeauverpakkingen draaien. Nou, daar leer je ook niet veel van."

Wat heeft Maartje allemaal gedaan in het ziekenhuis?

"Eerst kreeg ik een rondleiding door alle technische ruimtes. Ik heb TL-buizen vervangen, de draden van de loeplamp op de operatiekamer vervangen. Best lachen. Dan moetje zo'n groen pak aan. Een muts op je hoofd en zakken om je schoenen. Er kwam ook nog een vertegenwoordiger van elektrische schakelingen. Ik mocht bij het gesprek zitten.

Ja, en je moet natuurlijk ook minder leuke klusjes doen. De riolering was verstopt. Dat moesten wij toen verhelpen."

Kreeg jij nog opmerkingen te horen, Maartje, omdat jij als meisje elektro doet?

aartje: "In de praktijk niet. Daar is het eigenlijk heel gewoon. Op school wel. Alle meisjes kiezen erkoop of verzorging. Het lijkt wel of refo's graag illen dat meisjes die richtingen kiezen. Ik denk el dat het gaat veranderen; over een paar jaar hebben er vast meer meisjes belangstelling voor echniek."

Wat hebben jullie uiteindelijk aan de snuffelstage gehad?

Arjan: "Je weet een beetje hoe de praktijk in elkaar zit, wat voor verschillende installaties er zijn en wat je allemaal moet doen."

Maartje: "Je krijgt zo wat ervaring en ik weet nu dat ik de juiste keus gemaakt heb door elektro te gaan doen."

Willem: "Ik weet nu hoe orgels in elkaar zitten." Janneke: "Ik heb geleerd hoe ik boze klanten moet behandelen. En ook dat ik niet altijd in een winkel wil staan. Ik had op het gemeentehuis stage willen lopen, omdat ik de administratieve kant op wil, maar daar hadden ze geen plaats."

Twee van jullie hebben in een niei-christelijk bedrijf stage gelopen. Hoe vonden jullie dat?

Janneke: "Ik vond het best moeilijk om stilte te vragen als ik voor mijn eten wilde bidden. Maar ik hoef me er toch ook niet voor te schamen. Het is ook lastig watje moet doen als je collega's bijvoorbeeld rare woorden gebruiken. Je bent wel stagiair, dus je kunt niet overal wat van zeggen."

Arjan: "Dat ligt maar net aan waar je bent. In de bouw kun je echt overal wat van zeggen, dan doen ze het speciaal voor jou zelfs wat minder met rare woorden. Ze vroegen gewoon of ik wilde bidden en zetten dan zelf de radio even uit. Maar dat kwam misschien ook omdat ik bij een christelijk bedrijf werkte."

Maartje: "Het werd door iedereen geaccepteerd dat ik christelijk ben."

Willem: "Ik werkte in een reformatorisch bedrijf. Dat kon je goed merken. Er was een fijne omgang met elkaar, geen ruw taalgebruik en iedereen hielp elkaar."

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 november 2003

Daniel | 20 Pagina's

Op snuffelstaae

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 november 2003

Daniel | 20 Pagina's