Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Afscheid van Kreta

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Afscheid van Kreta

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dit is een getrouw woord, en deze dingen wil ik, dat gij ernstelijk bevestigt, opdat degenen, die aan God geloven, zorg dragen, om goede werken voor te staan; deze dingen zijn het, die goed en nuttig zijn den mensen. Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en strijdingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel. Verwerp een kettersen mens na de eerste en tweede vermaning; Wetende, dat de zodanige verkeerd is, en zondigt, bij zichzelf veroordeeld. zijnde Als ik Artemas tot u zal zenden, of Tychikus, zo benaarstig u tot mij te komen te Nikopolis; want aldaar heb ik voorgenomen te overwinteren. Geleid Zenas, den wetgeleerde, en Apollos zorgvuldiglijk, opdat niets ontbreke. hun En dat ook de onzen leren, goede werken voor te staan tot nodig gebruik, opdat zij niet onvruchtbaar zijn. Die met mij zijn, groeten u allen. Groet ze, die ons liefhebben in het geloof. De genade zij met u allen. Amen. Titus 3:8-15

De pastorale brief van Paulus aan Titus loopt ten einde. In een aantal Bijbelstudies hebben we stil gestaan bij de inhoud van deze brief. Titus is door de apostel vermaand en versterkt in het vele en vaak moeilijke ambtelijke werk. Van alle zijden waren er bedreigingen. Joods georiënteerde wetgeleerden, die de spijswetten wilde invoeren in de christelijke kerk. Maar het genadewerk van Christus mag niet vermengd met wettische inzettingen.

Dat wil niet zeggen, dat de christelijke levenspraktijk er niet toe doet! Integendeel! Paulus wijst op het grote belang van goede werken. We lezen in vers 8: Dit is een getrouw Woord, en deze dingen wil ik dat gij ernstig bevestigt, opdat degenen die aan God geloven, zorg dragen om goede werken voor te staan. Een uitdrukking die Paulus meerdere malen bezigt, als het om een belangrijke zaak gaat in Gods Koninkrijk: het is een betrouwbaar woord. Genade maakt geen luie mensen. De Kretenzen waren volgens het spreekwoord 'luie buiken'. Maar we hebben reeds eerder gezien: God is bij machte om 'luie buiken' te transformeren tot een 'ijverig volk'. De goede werken zijn niet de grond, maar wel de vrucht van de zaligheid. Deze vrucht is onmisbaar.

Tegenover deze nuttige zaken stelt de apostel de onnutte dingen. Hij zegt in vers 9: Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en stri/dingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel. Bedoeld zal zijn de joodse wetgeleerden, die ook reeds in de dagen van Christus bezig waren met allerlei detailvragen (Mattheüs 23). Ze zijn er nog: mensen die van bijzaken hoofdzaken (willen) maken. Daar moet een ware christen zich niet mee bezig houden. Dat wil niet zeggen, dat wij de geslachtsregisters in de Bijbel niet mogen onderzoeken. Wie zich wel eens verdiept heeft in de geslachtsregisters van Christus in Mattheüs 1 en Lukas 3 komt tot de verwondering, dat God met zulke zondaren te doen wil hebben. Ook zijn de geslachtsregisters tot bevestiging van de historische betrouwbaarheid van de Schriften.

Hoe moet de kerk nu met zulke dwaalgeesten omgaan? Moeten wij eindeloos met hen discussiëren? Mag er leervrijheid zijn? Moeten wij hen maar eindeloos verdragen? Moet de liefde alle dingen bedekken? Verre vandaar! Lees eens welke Paulus hier geeft in vers 10: Verwerp een ketterse mens na de eerste en tweede vermaning... De uitdrukking is sterk: ketters mens. Het gaat hier dus niet om de zogenaamde 'middelmatige dingen'. Het gaat om sterk afwijkende meningen op het terrein van leer en leven. In de kerkgeschiedenis lezen we veelvuldig van ketters, die door de kerk geëxcommuniceerd (verworpen) werden: Marcion, Arius, maar ook Nestorius en Abelaerd (Zie bijvoorbeeld ook: NGB art. 9). Moeten wij direct zulke mensen, de eerste de beste keer onder de tucht zetten? Paulus zegt: ze moeten vermaand worden; eenmaal en tweemaal. Op andere plaatsen lezen we ook hoe we met deze mensen om moeten gaan. Veel tact, geduld en wijsheid is nodig. Maar tenslotte moeten we hen 'verwerpen'!

De laatste verzen van de brief bevatten enkele persoonlijke mededelingen. We kunnen lezen hoe Paulus met 'zijn mensen' omgaat. Wel blijkt dat de apostel zijn gezag laat gelden.

Hij bepaalt wat Titus moet doen. Paulus wenst Titus te ontmoeten in Nikopolis, waar hij voorgenomen heeft te overwinteren. Titus moet dus Kreta verlaten! Voorgoed? Heeft Paulus ander werk voor hem? In ieder geval heeft Paulus een plaatsvervanger voor hem: Artemas of Tychikus. Kreta blijft dus niet 'herderloos' achter. Verder worden Zenas, de wetgeleerde genoemd en Apollos, bekend om zijn redenaarstalent (Handelingen 18). Ze worden in deze brief verder niet genoemd. Wellicht zijn zij de koeriers geweest van deze brief aan Titus. Ze moeten in ieder geval niet op Kreta blijven, maar Titus moet hen 'geleiden': hen bijstaan op hun (door)reis.

Nogmaals (!) wordt het belang van goede werken onderstreept in vers 14: En dat ook de onzen leren, goede werken voor te staan tot nodig gebruik, opdat zij niet onvruchtbaar zijn. Ambtsdragers moeten voorbeelden zijn voor de kudde. Anders dreigen we 'onvruchtbaar' te worden. Dat is tot schade van ons eigen leven, maar ook van de gemeente. Tenslotte ontvangt Titus de groeten. Dat is meer dan 'goedendag' zeggen. Dat is vanuit een hartelijke liefdeband, die God Zelf gelegd heeft. Die ons liefhebben in het geloof. Hebben wij ook Gods knechten lief vanuit dat ware geloof, dat God Zelf door Zijn Geest gewerkt heeft?

We nemen afscheid van Kreta. We gaan het mooie eiland in de Middellandse Zee verlaten. Terugziende is er verwondering. Door middel van de zendingsarbeid van Paulus mocht er een kerk ontstaan. De kerk op Kreta! God vergadert Zijn uitverkorenen door Geest en Woord (Zondag 21). Van nature waren zij dienaren van 'menigerlei wellusten'. Het getuigenis van de Kretenzen was niet zo best: altijd leugenachtig, kwade beesten, luie buiken. Maar door genade mocht er een volk op Kreta, verkoren door de Vader, gewassen en gereinigd in het bloed van Christus en geheiligd door de Geest!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 september 2004

Daniel | 35 Pagina's

Afscheid van Kreta

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 september 2004

Daniel | 35 Pagina's