Lo: op de grens Van twee werelden

Je kent het verhaal van Lot vast wel uit je hoofd. Het blijft altijd een vreemde geschiedenis. Vooral als je hem vergelijkt met zijn oom Abraham. Denk je maar in. Wat een verschil is er tussen Abraham en Lot. Abraham volgt de Heere gewillig naar het land dat de Hij hem wijzen zal. Maar Lot? Die kiest het land dat hij het liefst wil hebben. leeft dicht bij de Heere, maar ook midden in de samenleving. Denk maar aan zijn contacten met andere bewoners van Kanaan. En Lot wordt zijn leven lang heen en weer geslingerd tussen goed en kwaad, lijkt het wel.

Als je aandachtig het verhaal van Lot leest, vind je dan iets dat erop wijst dat hij een gelovig man is?

Geen pluspunt

Als hij jong is gaat hij mee op reis met Abraham, uit Ur der Chaldeeën. Hij luistert naar de verhalen van zijn oom, die zeker ook wel verteld zal hebben wat God tot hem zei. Hij wist dat de Heere Abraham uit Ur er Chaldeeën geroepen had. Ook was hij er waarschijnlijk bij als Abraham, samen met zijn gezin en knechten, zijn offers tot de Heere bracht. Maar zodra Lot zijn eigen weg gaat, kiest hij ervoor om in de stad Sodom te gaan wonen. Hij vermengt zich met de Kanaanieten. Je krijgt de indruk dat hij tot nu toe een meeloper is geweest. Het geloof van zijn oom zit bij hem niet zo diep. Want zeg nu zelf, zou Abraham het uitgehouden hebben in Sodom?

Over zijn gezinsleven weten we niet veel. Alleen weten we dat zijn twee dochters, als ze volwassen zijn, willen trouwen met twee heidense mannen. Ook al geen pluspunt, zou je zeggen. Het maakte hen blijkbaar niet veel uit dat hun bruidegom de Heere niet kende.

Op een gegeven moment komt er oorlog. Heel Sodom wordt leeggeplunderd en Lot en zijn familie worden als gevangenen weggevoerd. Ook al hun bezittingen worden geroofd. Lot heeft het waarschijnlijk erg benauwd gehad en heeft misschien wel gebeden hebben om bevrijding.

En die komt nog ook, als zijn oom Abraham zich met een handjevol mannen klaarmaakt voor de strijd! Hij bevrijdt Lot en zijn familie en ook hun bezittingen worden gered. Je zou denken dat Lot nu wel iets geleerd heeft en niet teruggaat naar Sodom. Maar nee, alsof er niets gebeurd is, zet hij rustig zijn oude leventje voort.

En dan, een tijd later, dreigt Sodom verwoest te worden. De Heere vertelt het aan Abraham en het dringende gebed van Abraham wordt verhoord althans met betrekking tot Lot. Twee engelen waarschuwen Lot om Sodom te verlaten, voordat de stad verwoest wordt. Maar het kost de twee engelen heel wat moeite om hem mee te krijgen. Allereerst weigeren zijn aanstaande schoonzonen mee te gaan. Ze denken dat hij liegt. Zelf aarzelt hij ook om weg te gaan.

Zelf aarzelt hij ook om weg te gaan. De twee engelen moeten hem en zijn familie zelfs buiten de stad brengen, anders waren ze misschien wel helemaal niet vertrokken. Onderweg verliest hij zijn vrouw. Samen met zijn twee dochters leeft hij verder in

een spelonk, vlakbij het stadje Zoar. Daar wordt hij tenslotte de vader van zijn eigen 'kleinkinderen'. Dat is wat we ongeveer weten van het leven van Lot.

Slappeling

Voor zo'n man kun je toch eigenlijk weinig respect hebben.Voor zo iemand is er weinig hoop, zou je zeggen. Wat moet de Heere met zo'n slappeling, die het blijkbaar niet erg vond om midden in de zonden te leven? Je leest zelfs nergens dat hij zich ertegen verzet heeft.

Maar wacht even! In de tweede brief van Petrus staat iets wat een heel ander licht op deze geschiedenis werpt. Petrus noemt hem samen met Noach. Allebei werden ze door God gespaard als Hij de mensen straft: Noach uit de zondvloed, en Lot uit vuur en zwavel van Sodom, Wat een verschil is er tussen die twee! Voor Noach hebben we bewondering: hij waarschuwde de mensen voor de straf van God, en ondertussen bouwde hij stug door aan de ark. En de mensen maar lachen! Maar... zijn gezin is veilig als de vloed komt. En dan Lot. Van hem lezen we nergens iets bijzonders, een 'dappere' geloofsdaad, zeg maar. Hij is onzichtbaar. Zouden de mensen om hem heen gemerkt hebben dat hij de Heere diende? Als er levensgevaar dreigt, komen twee engelen hem persoonlijk waarschuwen. Maar zelfs dan is hij bijna met geen stok Sodom uit te krijgen. Hij heeft zijn gezin ten onder laten gaan in de zonde, ook nog na hun redding uit Sodom lijkt het wel. Of was het al te laat om zijn dochters te laten zien hoe goed het is om de Heere te dienen? Zijn (klein)zonen werden de stamvader van heidense volken. Je moet wel tot de conclusie komen: als hij in God geloofde, dan heeft hij er niet uit geleefd, en er niets mee gedaan.

En dan toch die tekst in 2 Petrus 2: de rechtvaardige Lot was vermoeid van de ontuchtige wandel van de zondige mensen. Lot, rechtvaardig! God heeft hem uit die zondige omgeving verlost! En daarna die tekst tussen haakjes. Je zou er over heen lezen. Lot, die rechtvaardige man, heeft dag op dag zijn rechtvaardige ziel gekweld door het zien en horen van de zonden van de mensen uit Sodom. De Heere zegt het Zelf tegen ons: Lot kwelde zichzelf, daar in Sodom. Hij koos er zelf voor om er te gaan wonen. Hij heeft er ook zijn vrouw gevonden, deed er zijn werk. Het ging goed met hem, zou je zeggen. En toch... hij kwelde zichzelf. Hij was er eenzaam, verdrietig vaak. Hij had er last van dat de mensen Gods wetten overtraden. Maar hij was niet krachtig genoeg om ermee te breken, om er afstand van te nemen. De vrede in zijn hart was ver te zoeken, maar toch heeft de Heere zich over hem ontfermd. Dat is het wonder in dit verhaa in Lot te prijzen; zijn leven is geen visitiekaartje voor ons, maar het staat de Heere uiteindelijk niet in de weg.

Kleurloos

Denk nu niet: zie je wel, het hoeft allemaal niet zo moeilijk Zo kan het óók! Leven op de grens van twee werelden.

Altijd maar die geluiden dat we herkenbaar moeten zijn als christen. Lot kwam er tenslotte ook! Maar wees eerlijk Als je moest kiezen tussen Lot en Abraham, kies je dan voor het leven van Lot? Midden in de wereld, volop mensen om je heen, maar onzichtbaar als christen, kleurloos, met veel verdriet en wroeging in je hart? Of voor het leven van Abraham? Eenzaam misschien, daar in die tent, maar wel dicht bij de Heere.

Als ik eerlijk ben? Dan toch maar liever de eenzaamheid van Abraham.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen