Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

"Luisteren en handelen naar de Bijbel"

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

"Luisteren en handelen naar de Bijbel"

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hij vermoedde het al jaren. Het kneep zijn keel dicht als hij eraan dacht en daarom dacht hij maar liever niets. Maar dat hielp niet. De vage vermoedens werden een duister weten; kreeg een naam. 'Je bent homofiel', zei hij op een dag zachtjes tegen zichzelf in de spiegel. Niemand zei iets terug. Eenzelfde zwijgen kwam hij later tegen bij zijn vrienden. Ook mensen van zijn kerk wist geen raad met hem. Waarom zou hij er daar dan nog over praten?

Hoe vangen kerken homofiele jongeren op? Is het antwoord echt: helemaal niet? Is het enige wat overblijft de verlegenheid, die iemand eens onder woorden bracht over dit onderwerp: "Ik kan in de Schrift geen legitimatie vinden voor homoseksuele relaties. Maar hoe moet het dan? Ik begrijp best dat ik hiermee te weinig zeg, maar meer zeg ik er niet over." Het zal duidelijk zijn dat de kerk het hierbij niet laten kan en ook niet laat. Er zijn al téveel homofiele jongeren die de weg door het leven en naar de kerk zijn kwijtgeraakt.

Homoseksualiteit is geen makkelijk onderwerp. Daarover spreken gebeurt te weinig. Er zijn maar weinig gemeenten waar homofiele leden weten: hier kunnen en durven de andere gemeenteleden het aan om over mijn gevoelens te praten. Dat komt natuurlijk omdat het ook over seksualiteit gaat; dat is een kwetsbaar onderwerp. Zeker als iemand er op een eerlijke manier over wilt praten. Want zeker op dit terrein worden de zonde en de gebrokenheid van de schepping ervaren.

Serieus nemen

Het gesprek over homoseksualiteit moet dus niet geïsoleerd worden van andere vragen over seksualiteit. Er is voldoende reden om het onderwerp seksualiteit binnen de gemeente breder aan de orde te stellen. Maar hoe kunnen christenen dan anders over homoseksualiteit praten dan alleen negatief? Het antwoord is eenvoudig: door naar de Bijbel te luisteren en te handelen. Dan komt het gebod tot naastenliefde voor iedereen naar voren. De opdracht om mensen die een kruis moeten dragen, nabij te zijn. Voor sommigen kan dat een zwaar kruis zijn: altijd weer de strijd met het anders geaard-zijn. Gevoelens waarmee wordt geworsteld. Die iemand zo schuldig kunnen stellen in het licht van het tiende gebod. Overigens: ook ongehuwden, die met hun gevoelens geen raad weten of gehuwden die een moeizaam huwelijk hebben en gevoelens krijgen voor een ander, kunnen ook een strijd voeren.

Er zal altijd ruimte moeten zijn om homofiele gevoelens serieus te nemen! Niet alsof er niks mee aan de hand is, want homofiele gevoelens dragen de littekens van de zondeval op een scherpe manier in zich. De homofiel weet van verlangens die onvervuld blijven. Dat roept intussen wel veel vragen op. Hoeveel ruimt is er dan voor de uiting van je gevoelens? Alle gevoelens van

iemand die een homofiele geaardheid heeft zijn niet perse verkeerde lustgevoelens. Het is de kunst en het kost strijd om op een zuivere manier om te gaan met het verlangen naar vriendschap en verbondenheid.

Man en vrouw

De belangrijkste reden om te zeggen dat God homoseksuele handelingen afwijst, is wat Hij de hele Bijbel door, te beginnen bij Genesis 2, zegt over het huwelijk. De enige relatie waarbinnen God de seksuele gemeenschap een plaats geeft, is die van het huwelijk tussen man en vrouw. Voortdurend zie je dat Hij oproept en vermaant om je aan de 'gebruiksaanwijzing' voor seksualiteit te houden. Nergens bespeur je enige ruimte dat het ook anders kan. Waarom God daar regels voor heeft gegeven, kunnen we ons vaak heel goed voorstellen. Kijk maar wat er op dit terrein kapot wordt gemaakt ... Het zal niet voor niets zijn dat Paulus in Romeinen 1 herinnert aan Gods oorspronkelijke bedoeling met seksualiteit. Juist omdat deze uiting 'onnatuurlijk' is, zo had God het bij de schepping niet bedoeld, is het volgens hem een grote zonde.

De vraag klemt dan des temeer: Waar blijft een jongere met homofiele gevoelens? Want: houden van mensen op een homofiele manier - het niet op een andere manier kunnen - en dan te horen krijgen dat die gevoelens er niet mogen zijn. Dat betekent toch een ontkenning van jezelf? Welke begaanbare weg is er? Wanneer Gods heilzaam gebod wegen afsluit, dan worden er toch altijd wegen geopend waarlangs onze voet veilig kan gaan? Er wordt van de homofiele medemens een heel groot offer gevraagd: afzien van een homoseksuele relatie en dus ook van de beleving van seksualiteit zoals God die daaraan exclusief verbonden heeft.

Maar is dit niet een zelfde soort strijd wanneer iemand tegen zijn wil ongehuwd blijft? Levert dit niet dezelfde moeite op en hetzelfde verdriet? Ik denk dat we dit niet moeten vergelijken. Het ene verdriet kan met niet opwegen tegen het andere. Ongehuwden kunnen hun gevoelens bij zich zelf misschien makkelijker accepteren en zich daarin geaccepteerd weten door anderen. Bovendien hoeft hun situatie niet definitief te zijn.

Omgang

Homofielen hebben zich vaak moeten verbergen. Jongeren hebben er grote moeite mee het aan hun ouders en vrienden te vertellen. Wanneer zij dat tenslotte wel doen, blijken er vaak spanningen te ontstaan. Dat heeft soms weer allerlei schuldgevoelens tot gevolg: ik ben de oorzaak van de problemen. Wanneer de gezinsleden het accepteren blijkt dat er vaak geheimzinnig wordt gedaan tegenover de familie en vrienden. Vriendschap sluiten is vaak moeilijk vanwege de misverstanden die dat kan oproepen. Het gevolg is vaak geweest: grote eenzaamheid.

Nu zijn er tegenwoordig mensen die zeggen: als sommige gevoelens niet zondig zijn, dan is een relatie dat ook niet. Als gevoelens kunnen, moet er ook ruimte zijn voor een homoseksuele relatie. Een tussenweg zien zij niet. Er wordt gezocht naar wegen om dat vanuit de Bijbel dit te onderbouwen. Het probleem is dat de Bijbelteksten die over homoseksualiteit gaan zelf weinig aanleiding geven ze te lezen zoals men ze graag wil lezen.

Verder is er sprake van een overwaardering van seksualiteit. Seksualiteit hoort tegenwoordig bij de eerste levensbehoeften: onder dat kun je niet leven. Terwijl de Bijbel zegt: en mens kan niet zonder liefde, maar wèl zonder seksuele relatie. De Heere Jezus zegt zelfs dat het afzien van seksualiteit een manier kan zijn om des te meer tot je bestemming te komen (Mattheüs 19:12). Iedere ongetrouwde, vrijwillig of onvrijwillig, wordt gemaand te leven in onthouding. Misschien is dit nog wel het belangrijkste om als gemeente de vragen rondom homoseksualiteit aan te kunnen. Een jongere schreef: De meeste steun ervaar ik van christenen die zélf weten wat kruisdragen is en dat toch blijmoedig doen. Die niet zwijgen bij mijn kruis, maar het probleem ook niet zomaar terugbrengen tot een paar simpele waarheden."

Kernvraag

Maar is hiermee dan het probleem van de homoseksualiteit afdoende besproken? Nee, zeker niet. De vraag is: hoe nu verder? Ik denk dat een ieder een open hart en oog moet hebben voor hen die een weg van strijd hebben te gaan.

Hoe praat jij over homofilie en homoseksualiteit in het openbaar? Welk signaal gaat ervan jou uit? Zorg jij ervoor dat de mensen in jouw omgeving het weten: als ik homofiel zou zijn, zouden m'n vrienden net zo van me houden als anders. Ze zouden zich niet bedreigd voelen, of zich voor me schamen, maar me juist steunen? Homofiele jongeren mogen er zijn! Natuurlijk zal er later doorgepraat moeten worden. Daar heeft de ander waarschijnlijk ook behoefte aan. Maar laat na een 'bekentenis' eerst de persoonlijke kant maar aan bod komen. De ander heeft waarschijnlijk al jaren met het probleem geworsteld, jijzelf weet het nog maar even. Stel vragen! Hoe lang weet je het al, vertel eens wat over de afgelopen tijd. Hoe het dan verder gaat in de ontmoeting met de homofiele ander? Blijf trouw aan Gods Woord. Dat kan moeilijk zijn! De Jezus, die met 'ontferming bewogen' is over de lijdende mens, is dezelfde die oproept gehoorzaam te zijn aan het Woord!

het Woord! Verder: het leven is méér dan seksualiteit. De moeilijkheden die er zijn hoeven niet elke ontmoeting te worden besproken. Er mag ook ruimte zijn voor blijdschap en ontspanning!

Actueel

Volgens mij is bij het probleem van homofilie de beste weg de weg naar de Heere. Alleen Hij kan werkelijk bevrijden van zonden, moeiten en verdriet. Zegt hij zelf niet: Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven? Alleen in Hem kunnen we werkelijk vrede en liefde vinden; met God. met de ander én met onszelf!

Het Evangelie is geen uitgeholde boodschap, die in onze tijd geen waarde meer heeft, maar het heeft juist, daar waar het leven moeilijk is, een zeer actuele betekenis! Misschien zeg je wel: dat is nu juist mijn worsteling, maar ik kom er alleen niet uit. Zoek dan een vertrouwenspersoon of neem contact op met de jeugdbond: steljevragen@jbgg.nl. Je krijgt antwoord.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 april 2005

Daniel | 32 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 april 2005

Daniel | 32 Pagina's