Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Niet alleen, tocli eenzaam...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Niet alleen, tocli eenzaam...

STICHTING HULPVERLENING UITGAANDE VAN DE GEREFORMEERDE GEMEENTEN

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Je kent het wel, dat gevoel. Je zit in een stampvolle kerk. Of je loopt in een drukke winkelstraat. Of je bent op verjaardag in een overvolle kamer. Om je heen wemelt het van de mensen. En toch voel je je hopeloos eenzaam. Eenzaamheid is een groot probleem. Talloze ouderen in Nederland slijten hun levensavond in diepe eenzaamheid. Maar er zijn ook veel jongeren die zich vaak eenzaam voelen. Ook christen-jongeren...

Eenzaamheid is niet hetzelfde als alleen-zijn. In een volle treincoupé ben je bepaald niet alleen. En in een volle kantine op je werk bevind je je midden tussen de mensen. Toch kun je je dan heel erg eenzaam voelen.

Dan ben je niet alleen, maar wel eenzaam. Anderzijds kun je alleen zijn, zonder dat je je eenzaam voelt. Als je je even terugtrekt op je kamer, of zomaar een lange wandeling maakt over de dijk. Dan kan het alleen-zijn een weldadige rust geven. Je voelt je dan helemaal niet eenzaam.

Wat is eenzaamheid?

Eenzaamheid kun je niet meten, zoals je koorts vaststelt met een thermometer. Eenzaamheid is subjectief, het is een gevoel. Een gevoel dat je zomaar ineens kan bekruipen. Een schrijnende pijn, een gemis. Zoals Marco. Een heel sympathieke knul. Maar hij heeft één probleem: Marco stottert. Daardoor vindt hij het heel moeilijk om contacten te leggen. Altijd maar weer dat gehakkel! Eigenlijk heeft Marco geen leeftijdsgenoten waar hij een echte vriendschap mee heeft. Wat een pijn geeft dat, wat een eenzaamheid! Marco verlangt naar echt contact, naar echte vriendschap. Er zijn veel jongeren die, net als Marco, zich eenzaam voelen. Ze missen écht contact met anderen, terwijl ze er juist naar hunkeren. Soms kan dat zelfs het gevoel geven dat God je verlaten heeft...

Eigenlijk voelt iedereen zich wel eens eenzaam. Dat hoort bij het leven in een gebroken wereld. Maar wat als dat gevoel je iedere week, of zelfs iedere dag overspoelt. Als eenzaamheid je leven gaat bepalen?

Oorzaken

Eenzaamheid kan vele oorzaken hebben. Wat een eenzaam lijden kan incest met zich meebrengen! Of het opgroeien in een gezin waar je ouders voortdurend ruzie hebben. Of wanneer je kampt met psychische problemen. Wie aJs christen-jongere werkt in een nierchristelijke omgeving kan zich daar heel eenzaam en onbegrepen voelen. En wat te denken van een handicap. Of van de eenzame strijd die jongeren met homofiele gevoelens moeten strijden! Toch zijn er lang niet altijd zulke 'schokkende' zaken aan te wijzen die eenzaamheid veroorzaken.

Een negatief zelfbeeld kan je behoorlijk belemmeren in het leggen van contacten. Je denkt dan minderwaardig over jezelf. Je voelt je onzeker, verlegen en denkt dat anderen je toch niet de moeite waard vinden. En zo sluit je je af voor echte, diepergaande contacten met leeftijdsgenoten.

Masker

Er zijn veel manieren om met je eenzaamheid om te gaan. Maar ze zijn niet allemaal even goed. Ik denk aan Marijke. Toen ik haar voor het eerst ontmoette viel me haar kille en afstandelijke houding meteen op. Zo van: 'Kom niet bij me in de buurt'. Haar houding straalde één en al arrogantie uit. Als blikken konden doden...

Toch bleek mijn eerste indruk niet juist te zijn. Achter deze buitenkant ging een heel eenzaam, onzeker en kwetsbaar meisje schuil. Maar ze verborg dit achter haar 'masker'.

Anderen 'verdoven' hun eenzaamheid door alcohol of drugs. Of ze laten zich helemaal meeslepen in een verkeerde vriendengroep. Het zal duidelijk zijn dat deze 'oplossingen' het gevoel van eenzaamheid niet wegnemen, maar alleen nog maar vergroten!

Kom uit je schulp!

Is er iets te doen aan eenzaamheid? Misschien denk je wel: 'Niemand vindt mij interessant, het zal allemaal wel aan mij liggen. Ik zal moeten leren leven met mijn eenzaamheid'. En daarmee sluit je je af voor een uitweg uit je eenzame gevoelens. Toch zou ik tegen je willen zeggen dat je situatie niet zo hopeloos is als je denkt. Je kunt werken aan het verminderen van je eenzaamheid, je kunt proberen om 'uit je schulp te kruipen'. Mag ik eens met je meedenken?

Allereerst is het van belang dat je erover nadenkt of je eenzaamheid een bepaalde oorzaak heeft. Het kan heel zinvol zijn om daarover eens met iemand te praten. Ik weet dat je dit een heel grote stap vindt, maar toch zou ik je willen adviseren om eens iemand in vertrouwen te nemen. Je ouders, een oom of tante, een docent, of een ouderling... Praat eens over je eenzaamheid.

Als je eenzaam bent, heb je de neiging om je af te sluiten voor contacten met anderen. Je probeert niet

eens meer om contacten te leggen en daarmee wordt je gevoel van eenzaamheid alleen maar groter. Probeer het toch eens. Stap eens op iemand af. Laat je verlegenheid je niet belemmeren! ledereen voelt zich wel eens onzeker of verlegen. Accepteer dat je deze gevoelens hebt.

Verder is het belangrijk om te werken aan een realistisch zelfbeeld. Kijk niet alleen naar je negatieve kanten, maar probeer ook eens eerlijk onder ogen te zien wat je positieve kanten zijn. Vraag iemand in je omgeving eens wat hij of zij van je vindt. Soms is het nodig dat je voor het werken aan een negatief zelfbeeld (professionele) hulp zoekt.

Kijk eens om je heen

Helaas voelen vele christen-jongeren zich eenzaam. Misschien ga jij niét gebukt onder deze pijn. Kijk dan eens om je heen. Is er iemand die jou nodig heeft, die er ook bij wil horen? Is er iemand die jij kunt helpen

in het doorbreken van zijn of haar eenzaamheid? Is er iemand die jouw gebed nodig heeft?

Genadetroon

Boven alles wil ik je wijzen op Gods genadetroon. Leg je eenzaamheid neer voor de Heere. Zelfs als al je pogingen om 'uit je schulp te kruipen' mislukken: bid! De Heere Jezus weet wat eenzaamheid is. Hij heeft hier méér onder geleden dan enig ander. Het meest nog toen Hij, hangend aan het kruishout van Golgotha, het uitriep: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten...? Hij werd van God verlaten, "opdat wij nimmermeer van God verlaten zouden zijn"!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 april 2005

Daniel | 36 Pagina's

Niet alleen, tocli eenzaam...

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 april 2005

Daniel | 36 Pagina's