Belijdenis doen... waarom, wanneer?

Rond het doen van openbare belijdenis zijn er heel veel vragen. Jij denkt er misschien wel over na: hoe moet het nu in het komend catechisatieseizoen. Weer naar de gewone catechisatie of moet ik me straks opgeven? Kan ik eigenlijk wel openbare belijdenis afleggen, moet je daar niet bekeerd voor zijn? Een ander vindt het misschien helemaal niet nodig om belijdenis te doen. Je kunt toch gewoon stoppen met catechisatie? Neen, belijdenis doen hoeft voor mij echt niet.

In al die vragen rond het doen van openbare belijdenis probeert ds. G.J. van Aalst in het pas verschenen boekje Met hart en mond met als onder titel 'Ons belijdenis doen' de weg te wijzen naar Gods Woord. In negentien hoofdstukken gaat hij in op het doen van openbare belijdenis. En als je geen belijdenis wil doen? Dan kun je het boekje dichtlaten? Nee, ook dan moet je het boekje lezen, want je leest er in wat het betekent geen openbare belijdenis te doen.

Waarom er gesproken wordt over belijdenis des geloofs komt in het eerste hoofdstuk aan de orde. In dit hoofdstuk wordt gewezen op de keuze van Ruth. Over welk geloof nodig is om belijdenis te doen, handelt het tweede hoofdstuk. Belijdenis doen we in het openbaar iedere dag in ons doen en in ons laten. Daar lees je over in de twee volgende hoofdstukken. De historische achtergrond van het doen van openbare belijdenis komt in een aantal andere hoofdstukken aan de orde. Heel duidelijk blijkt dan dat de zorg om de jeugd te onderwijzen de kerk door alle eeuwen heen heeft bezig gehouden. Calvijn heeft het belang van het onderwijs aan de jeugd van de gemeente onderstreept. Het is onderwijs dat door Gods Geest gebruikt kan worden tot eeuwig behoud. Daarom is catechisatie zo belangrijk.

Over de verhouding belijdenis en Avondmaal gaat het in de hoofdstukken 8 tot en met 10. Het verschil tussen een kerkelijk recht tot het Avondmaal door het doen van openbare belijdenis en een Goddelijk recht door genade van God in het hart komt nadrukkelijk aan de orde. In een tijd waarin steeds meer een kerkelijk recht voldoende lijkt te

zijn, laat de auteur zien dat Calvijn al schreef, dat het gebruik van het Avondmaal zonder dat de Heere in het hart heeft gewerkt een mens leeg laat. Tussen belijdenis en Heilig Avondmaal ligt daarom steeds opnieuw de zelfbeproeving. Dat er openbare belijdenis gedaan moet zijn voor de gang naar het Avondmaal ligt vast in de Dordtse Kerkorde van 1 618-1619. Tucht en onderzoek blijft dan echter nodig.

Ook de vragen die bij het doen van openbare belijdenis worden gesteld worden behandeld. Waar zeg je nu 'ja' tegen als je belijdenis doet. Belijdenis niet alleen met de mond maar ook met het hart. Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God vandaan.

Naar Gods Woord en de belijdenisgeschriften ben je verplicht je bij de kerk te voegen. Als belijdend lid van de gemeente moet zichtbaar zijn in je doen en laten dat je tot de kerk behoort. Niet alleen op zondag maar ook door de week op je werk, onder je vrienden, in de wereld te midden van het moderne heidendom. Dat is niet eenvoudig. Het verschil tussen de wereld en de kerk, tussen onheilig en het wees heilig wordt duidelijk aangewezen. Laat dit boekje niet ongelezen!

Ds. G.J. van Aalst, Met hart en mond. Ons belijdenis doen (Houten, Den Hertog 2005); ISBN 90 331 1850 5; 146 pag.; prijs € 15, 90.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen