Brief aan een

"Mag ik vragen over wie je het precies hebt? " informeert z'n moeder. "Over Timothy McVeigh, die in Amerika zoveel mensen de lucht in heeft laten vliegen. Verschrikkelijk!" "Hoe kom je daar nu opeens bij, " vraagt z'n moeder, "die executie was toch al in eh... 2001 geloof ik? " "We hadden het er over op school. Bij godsdienst ging het over het zesde gebod. Over moord en de doodstraf enzo. Die McVeigh heeft in Oklahoma City een vrachtwagen laten ontploffen bij een groot gebouw. Daardoor heeft hij 168 mensen vermoord en 500 mensen verwond en verminkt. Ik vind de ergste straf voor zulke gasten nog te weinig. En nu moeten we als huiswerk een verzonnen brief schrijven aan zo'n kerel die in de dodencel zit. Nou, die ga ik eens even wat naar z'n hoofd gooien!"

Als Albert even later de computer aangezet heeft, begint hij direct te tikken. Hij zal het maar aan die McVeigh doen, denkt hij, daar weet hij nu tenminste iets van. Ook al is het wel raar om zo aan een overledene te schrijven.

"Allereerst zou ik u willen zeggen dat ik het volkomen terecht vind dat u ter dood veroordeeld bent. U heeft bewust mensen gedood. Het is nogal logisch dat dat niet mag. Ik kan niet begrijpen wat u gedaan hebt. Ik heb echt wel eens ruzie en ik ben ook wel eens kwaad, zelfs wel driftig af en toe volgens m'n ouders, maar ik heb nog nooit de neiging gehad om iemand te vermoorden. En u heeft dat koelbloedig gedaan. Daarom heeft u de dood verdiend. Want het zesde gebod zegt: Gij zult niet doodslaan en in de Bijbel staat ook: Wie des mensen bloed vergiet, zijn bloed zal door de mens vergoten worden." Hij zal er maar niet bijzetten dat volgens hem de executie wel wat pijnlijker had gemogen. Albert schrijft verder: "In Nederland is de doodstraf afgeschaft, maar u heeft de pech dat u een Amerikaan bent. Ik moet toegeven, in Nederland gaan we een beetje merkwaardig met de dood om. De doodstraf vinden de mensen té erg, onmenselijk, maar ongeboren kinderen en zieke oude mensen worden wel zonder pardon gedood." Dat komt natuurlijk niet goed over, bedenkt Albert. De mensen die vóór abortus en euthanasie zijn, vinden zichzelf ook heel barmhartig en menselijk, omdat ze die baby's en zieken geen onmenselijk leven willen aandoen. Hij schrapt deze alinea toch maar. Nu moet hij natuurlijk met meer argumenten komen voor de dood

seraf. Maar eigenlijk zit hij aan iets anders te denken. De Heere Jezus heeft toch ook ergens over het zesde gebod gesproken? Albert bladert in zijn Bijbeltje. De Bergrede. Ja, daar heeft hij het: Mattheüs 5. Gij hebt gehoord, dat tot de ouden gezegd is: gij zult niet doden; maar zo wie doodt, die zal strafbaar zijn door het gericht. Doch Ik zeg u: Zo wie ten onrechte toornig is, die zal strafbaar zijn door het gericht; en wie tot zijn broeder zegt: Raka! Die zal strafbaar zijn door de grote raad; maar wie zegt: Gij dwaas! Die zal strafbaar zijn door het helse vuur.-

Niet echt een tekst om een moordenaar naar z'n hoofd te slingeren. Want die tekst zegt evenveel over McVeigh als over Albert. Wie ten onrechte toornig is... Wie een scheldwoord zegt... Hoort dat ook bij het zesde gebod? Albert heeft opeens niet zoveel zin meer in die brief. Zal hij tussendoor even een spelletje doen? Bijna heeft hij Word al afgesloten, als hij zijn adem inhoudt. Moet hij op dit moment gaan schieten en laten ontploffen en zich gaan vermaken met geweld? Laat die games maar zitten. Hij bladert door zijn godsdienstschrift. "De catechismus: Het zesde gebod verbiedt onteren, haten, kwetsen, doden, wraakgierigheid, het kwetsen van mijzelf of mij moedwillig in gevaar begeven.

Haat, nijd, toorn, wraakgierigheid is ook doodslag voor God. Het zesde gebod gebiedt: onze naaste liefhebben als onszelf, geduld, vrede, zachtmoedigheid, barmhartigheid, vriendelijkheid, andermans schade afkeren en ook onze vijanden goed doen. Kaïn en Abel... Ben ik mijns broeders hoeder? " Albert krijgt het steeds warmer. Hij weet nota bene zelf niet eens wat hij moet doen om het zesde gebod te kunnen houden. Gelukkig hoeft hij niet voor het gerecht, want hij is tenslotte geen moordenaar. Dacht hij... Maar het helse vuur...?

Hij leest de eerste alinea van zijn brief nog eens door. "... nog nooit de neiging gehad om iemand te vermoorden"? Wilde hij een moordenaar verwijten naar zijn hoofd smijten? Alleen wie zonder zonden is, mag stenen gooien.

Langzaam maakt hij het computerscherm leeg. "Beste meneer, " tikt hij. "Het is verschrikkelijk wat u gedaan heeft. U heeft mensen hun ziel afgenomen en aan hun genadetijd een einde gemaakt. Maar ik moet erkennen dat er in de samenleving heel veel moorden gepleegd worden die nooit bestraft worden: gedachtenmoorden, een beetje-moorden, bijnamoorden en onopgeloste moorden. Ook door mij, al begrijpt u dat misschien niet.

God wil niet dat wij elkaar haten en doden, maar dat wij elkaar liefhebben. Daarom moet ik u ook liefhebben en u schrijven over die God.

U heeft nog een beetje tijd over om te bedenken wat u gedaan hebt. Misschien kent u het verhaal uit de Bijbel van Kaïn die zijn broer Abel doodsloeg. Kaïn dacht dat zijn misdaad te groot was voor vergeving. Maar dat was niet waar. U verdient wel de doodstraf, maar tegelijk kunt u genade krijgen. Niet meer van mensen, maar wel van God. Hij wil de ergste zonden vergeven omdat Jezus gestorven is voor zondaren. Ook voor de moordenaar die aan het kruis naast Hem hing. Hij heeft de dood overwonnen en geeft het Leven. Vraag Hem om genade. Ik wens u veel sterkte. Albert"

Dit is het zesde deel in een serie over de Tien Geboden, die om het andere nummer verschijnt in deze rubriek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen