Meer dan een bezoekje bij opn oma

In Nederland zijn er bijna vier miljoen mensen die voor een ander zorgen Zo'n 750.000 mantelzorgers zorgen zelfs meer dan acht uur per week en langer dan drie maanden voor een ander. Wat zijn mantelzorgers? Ze zorgen voor een chronische zieke, gehandicapte of hulpbehoevende partner, ouder, kind of ander familielid, vriend of ken-JSM-VJTO nis. Mantelzorgers / ZSrffljral zijn geen pro-M**-' fessionele ••> : " fljC flEr leners, maar geven zorg omdat zij een persoonlijke band hebben met degene voor wie ze zorgen. Het gaat |_ dan niet om de alledaagse zorg; mantelzorg is vaak langdurig en intensief. Marlène Zevenbergen is zo'n mantelzorgen Dagelijks gaat zij naar verpleeghuis Salem in Ridderkerk, waar haar opa en oma wonen. "Als ik eens iets anders heb, probeer ik dat een beetje later te plannen of ik ga 's middags naar opa en oma als ik dan tijd heb. Op zondag ga ik alleen even kijken hoe het is, omdat ik dat altijd al deed toen ze nog thuis woonden. Ze komen meestal een keer in de week naar ons huis en blijven dan gezellig mee-eten."

Opleiding verzorgende

Marlènes oma was, toen ze nog in haar eigen huis woonde, afhankelijk van de hulp van haar kinderen en kleinkinderen. "Ik ging er toen een paar keer per dag heen, want ze woonde niet zo ver van ons vandaan, " Samen met haar moeder hielp ze met aankleden, douchen, benen zwachtelen, medicijnen uitzetten en huishoudelijke karweitjes. "Ik vond het allemaal zo leuk om te doen, dat ik toen met mijn andere opleiding gestopt ben en voor verzorgende verder ben gegaan, en ik heb er nog geen dag spijt van gehad."

Als Marlène bij haar opa en oma komt, leest ze een stukje uit de krant

of een prekenboek voor. Meestal zijn er 's avonds nog meer familieleden. "Dan zitten we gewoon gezellig koffie te drinken en te kletsen." Overdag doet ze andere dingen met opa en oma. Ze gaat dan bijvoorbeeld koffie drinken in de zaal of een rondje wandelen en in de zomer naar de gorzen. "Ik vind het altijd erg leuk om dingen te ondernemen, omdat ze het ontzettend waarderen en het hun dagelijkse sleur doorbreekt."

Geen verplichting

Het is nog nooit voorgekomen dat Marlène het bezoek als een verplichting zag. Soms kan ze er wel tegenop zien, als bijvoorbeeld haar oma ziek is of zich niet lekker voelt. Het is dan spannend hoe ze haar aan zal treffen. Toch is er altijd wel iets dat haar stimuleert om te gaan. "Helemaal nu ze allebei in verpleeghuis Salem zitten, is het toch wel belangrijk om regelmatig te gaan." Ook haar moeder gaat heel vaak en doet ontzettend veel voor ze. Marlène: "En dat is toch iets wat je vanzelf overneemt."

Het zijn de kleine dingen die het 'm doen. Marlène vertelt dat ze het leuk ze het vindt om haar opa en oma te zien genieten van de vis die ze heeft meegebracht. Ook vindt ze het leuk om gesprekken te hebben over vroeger. Dan komt ze dingen te weten die ze nog nooit gehoord heeft. "Soms gaan we wel eens rondje lopen en dan genieten ze al van het feit dat ze buiten lopen."

Oma vindt het fijn dat Marlène komt. "Ze komt vaak en brengt dan wat lekkers of leuks mee voor mijn kamer maar haar gezelschap waarderen we ontzettend. "En ze neemt altijd lekker gebak mee!" zegt opa. "Opa snoept nogal graag en vraagt vaak voor de grap: waar zijn je moorkoppen? " zegt Marlène lachend.

Waardering

Oma vindt het altijd erg Fijn als er bezoek komt. "Het is altijd erg gezellig en ik geniet er iedere dag opnieuw van." Dat laten ze ook altijd blijken als Marlène weggaat. Opa vraagt steevast: "Kom je morgen ook? Ik vind het altijd zo gezellig als je er bent." Marlène merkt ook dat ze op haar rekenen. "Kom ik een keer niet zonder het te zeggen, dan denken ze dat ik ziek ben. En als ik er dan weer ben, zeggen ze: ik heb je gemist, hoor. Was je ziek? "

Met nieuwjaar kreeg Marlène een cadeau van haar opa en oma als teken van dankbaarheid. Dat vond ik ontzettend leuk. Het is helemaal niet verkeerd om eens in de paar weken bij een ouder iemand op bezoek te gaan. Je kunt hele boeiende en leerzame gesprekken hebben met zo'n 'oudere'.

"Wij hebben van de jeugdvereniging een soort bezoekregeling opgesteld. Dan gaan er eens in de zoveel weken op vrijdagavond een paar van de JeV naar de 'jongerengroep' in Salem. Ik ben daar ook een keer geweest met een vriendin. Dan doen we spelletjes, spelen orgel en zingen of we maken een praatje. En elke keer als ik een van de bewoners zie van die afdeling vraagt hij: wanneer komen jullie weer? "

Sommige bewoners krijgen nooit bezoek en dat vindt ze toch wel erg zielig. Die mensen waarderen het altijd ontzettend als er '(bezoek)vrijwilligers' langskomen om een praatje te maken of een spelletje te doen. Ik heb altijd respect voor mensen die eens in de week vrijwilligerswerk doen! De zorg kan niet zonder vrijwilligers. Daarom benadrukt Marlène dat je er nooit spijt van krijgt als je, je opa, oma of een ander familielid verzorgt en opzoekt. En het geeft ook nog eens veel voldoening.

Er zijn meer mogelijkheden dan je denkt om mantelzorg te verlenen. Wil je meer weten of je ervaringen delen? Kijk dan op www.mezzo.nl. Je kunt je vragen ook stellen aan het verzorgingstehuis of de zorginstelling bij jou in de buurt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen