Geroepen

"Pelgrims hebben heimwee"

sv God beveelt Abram om te breken met zijn geslacht en op reis te gaan naar een ander land, dat God hem wijzen zal. Dat betekent een radicale breuk, namelijk tot in de wortel van zijn bestaan. Stam-en geslachtsverwantschap hadden voor de ouden zeer grote betekenis. Wie buiten zijn geslacht of stam was komen te staan, was een ontwortelde, was iemand zonder huis of land. God roept en leidt Abram uit. Zijn geslacht was verdorven in afgodendienst. Uit enkel genade roept God Abram daaruit. Hij wordt uitgezonderd en daardoor afgezonderd. Dat woord heeft heerschappij. Abram gaat, omdat God spreekt. De HEERE nu had tot Abram gezegd: Ga uit uw land en uit uw maagschap en uit uws vaders huis naar het land, dat Ik u wijzen zal

Abram moet, hij mag, hij wil. Dat alles maakt God door Zijn onweerstaanbaar spreken werkelijk. Door Gods spreken liet Abram het ledige en het arme van zijn maagschap, vaders huis en land, Maar God maakt Abram geen zwerver. God heeft een ander goed hem bekend gemaakt. Hij mag reizen naar het door God gewezen land gescerkc door hec door God gesproken woord. Dan wordt hij pelgrim die op weg is naar

het betere vaderland. Hier wordt hij dan vreemdeling. Een pelgrim neemt niet veel mee op reis. Laat alles achter. Een pelgrim is een gegrepene. Wat hij achter laat, heeft waarde voor hem verloren. Het heimwee, dat in het hart ontwaakt is, maakt hem een gedrevene. Een

gedrevene door Gods Geest. gegaan. Zo ging Mozes, als een gegrepene Gods toen hij de rijkdom van het gesmade volk zag. Door het geloof heeft Mozes, nu groot geworden zijnde, geweigerd een zoon van Farao's dochter genoemd te worden: erkiezende liever met het volk van God kwalijk gehandeld te worden, dan voor een tijd de genieting der zonde te hebben; Achtende de versmaadheid van Christus meerderen rijkdom te zijn, dan de schatten in Egypte; want hij zag op de vergelding des loons (Hebreeën 11:24-26).

Zo ging Ruth als Gods gegrepene uit Moab, omdat Bethlehem het hart bekoorde. Val mij niet tegen, dat ik u zou verlaten, om van achter u weder te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk, en uw God mijn God (Ruth 1:16). Zo gaat Christen uit de stad des verderfs. Gegrepen door Gods spreken. Hij moet er uit en wil er uit. Een andere toekomst wenkt. Zo moet u ook reizen. Het oude land uit; gebroken met uws vaders huis; met afkomst en leven. Een heilig moeten. Niet schipperen om zoveel mogelijk mee te nemen.

Christen riep: "Leven, leven, eeuwig leven." Pelgrim in de wereld zijn, betekent niet doelloos zwerven, maar op het kompas van Gods Woord reizen, want dat Woord is levend en krachtig geworden. Pelgrims trekken maar voort. Ze hebben heimwee. Ze /aten a//es achter, maar zien van verre de stad. Heb je met de pelgrim de reis aanvaard? Moest het? Wilde je ook, omdat God gewillig maakte?

wijlen ds. A. Vergunst

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen