“Bijbellezen vormt kernjeugdwerk”

De Jeugdbond start ‘Programma Filippus’ over Bijbellezen. Dat klinkt alsof Bijbellezen te weinig aandacht krijgt. Lachend: “Eerlijk gezegd zijn we nog op zoek naar een goede naam. Want Bijbellezen vormt de kern van het jeugdwerk. Dat kun je niet in een programma of een project onderbrengen. Als de Bijbel niet meer gelezen wordt, kunnen jongeren net zo goed naar de scouting gaan. Bijbellezen is daarom ook één van de doelstellingen van de Jeugdbond. En wij vinden dat die doelstelling wat extra aandacht mag krijgen.”

Waarom?
“Jongeren vinden de Bijbel moeilijk te begrijpen. Dat signaal krijgen we van verschillende kanten. Tijdens de laatste Generale Synode bijvoorbeeld wezen verschillende predikanten op dit probleem. Ook heeft de Jeugdbond een onderzoek gedaan onder bezoekers van Winterconferenties. We hadden een lijst met woorden uit de Statenvertaling gemaakt, zoals ‘bagge’ en ‘magen’, en vroegen aan de jongeren wat die woorden betekenden. Veel jongeren bleken niet te weten wat die woorden betekenden. Maar het gaat verder dan alleen die woorden: zinnen, pericopen, hoofdstukken. Wat wordt er mee bedoeld? Vaak vinden jongeren dat heel moeilijk. Een deel van de serieuze jongeren grijpt daarom naar andere vertalingen, met alle risico’s van dien. Daarom vindt de Jeugdbond het belangrijk aandacht te geven aan dit onderwerp. Natuurlijk, jongeren hebben het licht van de Heilige Geest nodig om de geestelijke lading van een tekst te zien. Maar het verstand is wel een sleutel tot de inhoud.”

Waardoor komt het dat jongeren de Bijbel moeilijk vinden?
“Een oorzaak is de Statenvertaling. Dit is een heel goede en mooie vertaling. Niet voor niets heeft de synode besloten dat de Gereformeerde Gemeenten deze vertaling gebruiken. Maar deze vertaling is wel ontstaan in de zeventiende eeuw. Het is echter niet zo dat een nieuwe vertaling alle oorzaken zou wegnemen. Je kunt iets wel makkelijk opschrijven, maar als je niet weet waar het over gaat, heb je er nog niks aan. De Bijbel is immers ontstaan in een heel andere cultuur dan de Nederlandse. Wij kennen geen ‘lossers’ in onze cultuur en wij hebben ook geen sprinkhanenplagen. Daarnaast is Gods woord geschreven in een andere taal. Nederlands en Engels lijken best een beetje op elkaar: de talen gebruiken bijvoorbeeld dezelfde letters en bij allebei lees je van links naar rechts. Maar de zinsvolgorde in het Engels is echt anders dan in het Nederlands. En sommige woorden kun je heel moeilijk vertalen. De verschillen tussen het Nederlands en het Hebreeuws zijn nog veel groter. En ja, veel mensen hebben ook geen zin om hun best te doen die drempel te slechten. Waar het om gaat, is dat mensen zich hier bewust van zijn. Niet alleen jongeren, maar ook ouders, leiders van jeugdverenigingen en ambtsdragers. De Jeugdbond wil niet klagen over jongeren, maar helpen de Bijbel te lezen en te begrijpen. En echt: door het lezen van de kanttekeningen of een bijbelverklaring en een goede Bijbelse encyclopedie te gebruiken kun je een aantal van deze oorzaken wegnemen en beter begrijpen waar de tekst over gaat.”

Het programma richt zich op drie dingen: gebruik, gesprek en begrip. Leg dat eens uit.
“Het gebruik van de Bijbel onder jongeren wil de Jeugdbond gaan stimuleren via het jeugdwerk. We willen bijvoorbeeld tijdens de Zomerkampen van 2009 een speciaal programma maken rondom Bijbellezen. En tijdens Bondsdagen willen we jongeren leren Bijbelstudie te doen. De gebruikte methode komt op een Bijbelwijzer te staan die ze meekrijgen. Voor het gesprek over de Bijbel zijn de jeugdverenigingen heel belangrijk. De al genoemde Bijbelwijzer kan ook gebruikt worden om het begrip van de Bijbel te verbeteren. En sinds het begin van dit jaar is in Daniël aandacht voor de betekenis van moeilijke woorden. Daniël is trouwens ook voor het gebruik van de Bijbel en het gesprek erover van groot belang. Heel belangrijk is dat ook ouders, leiders van jeugdverenigingen en ambtsdragers het goede voorbeeld geven en aan de slag gaan met dit thema. Jongeren gaan niet meer en anders bijbellezen als ze dat één keer oefenen tijdens een Jeugdbond- activiteit. Het moet iedere keer terugkomen, in het gezin, tijdens catechisatie. Hoe? Het gaat niet om ingewikkelde dingen. Ik heb zelf geleerd dat het niet goed is aan tafel een lang Bijbelgedeelte te lezen zonder uitleg. Onze oudste dochter wilde best wel luisteren, maar ik moest dingen gaan uitleggen, want ze begreep niet wat ik las. Ook heel belangrijk: op toon lezen. Als de Bijbel op één toon wordt voorgelezen – hoe eerbiedig ook bedoeld –, wordt de Bijbel traditie, en komt het niet meer over als het levende Woord van God. En om dat laatste gaat het: dat in onze omgang, met de Bijbel blijkt dat het het lévende Woord is.”

Wanneer is het programma geslaagd?
“Dat is lastig te zeggen. Je kunt niet zeggen: we gaan meten en als driekwart van de jongeren dagelijks uit de Bijbel leest, is het programma geslaagd. Je wilt honderd procent, en belangrijker: het is nodig dat jongeren geraakt worden. Dat de Bijbel opengaat als Woord en niet als boek. Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord. Dat kan de Jeugdbond niet. Wel kunnen we bidden en jongeren zo dicht mogelijk bij dat Woord proberen te brengen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen