Losgeweekt van de eigen gemeente

Waarom bent u geïnteresseerd in de evangelische beweging?
“Tijdens mijn studie theologie had ik contact met reformatorische studenten die de overstap maakten naar een evangelische gemeente. Hierdoor ging ik nadenken over de vraag wat evangelische mensen precies denken en waarom reformatorische mensen de overstap maken naar een evangelische kerk. Die interesse werd verder aangewakkerd toen ik godsdienstdocent werd. Jongeren stellen mij veel vragen over het evangelisch gedachtegoed, bijvoorbeeld naar aanleiding van de EO-jongerendag of jongerenavonden in Doorn. Daarnaast ontmoet ik leerlingen die zelf overstappen naar een evangelische gemeente of leerlingen die worstelen met de overdoop van een familielid in een evangelische kerk. Die evangelische beweging is overigens veel breder dan de reformatorische gezindte. We kunnen dan ook niet spreken over ‘de evangelischen’. In sommige evangelische mensen zullen we ons meer herkennen dan bij anderen. Laten we evangelische mensen in de eerste plaats blijven zien als medechristenen.”

Hoe worden reformatorische jongeren beïnvloed door de evangelische denkwereld?
“Allereerst wil ik bij deze vraag de kanttekening plaatsen dat onze ogen vaak gericht zijn op jongeren. Zij worden als kwetsbare groep beschouwd. Maar welke signalen geven we als ouders door aan onze kinderen en hoe overtuigend is onze vorming? Laten we niet vergeten dat volwassenen evengoed beïnvloed worden door het evangelisch gedachtegoed en vaak richting jongeren niet voldoende principieel hard kunnen maken waar het in het evangelische gedachtegoed aan schort. Veel jongeren maken deel uit van verschillende vriendennetwerken die kerkmuren overstijgen. Deze contacten worden makkelijk gelegd met behulp van media als Hyves, email en mobiele telefoon. Door dit contact met evangelische christenen, gaan jongeren nadenken over het verschil met de reformatorische traditie. Daarnaast merk ik zelfs dat een aantal jongeren behoorlijk actief aan het shoppen is in andere gemeenten. Als je eenmaal gaat shoppen, is het steeds lastiger om je te binden aan de gemeente waar je bij hoort. Wij denken hierbij vooral vanuit eigenbelang. ‘Ik voel me hier niet thuis, ik vind de prediking hier niet fijn of ik krijg hier onvoldoende voeding.’ Maar wat wij voelen, is niet van belang. Teveel emotie en gevoel en te weinig nuchter vertrouwen op het Woord past bij het postmoderne levensgevoel. In Gods Woord kunnen we echter lezen dat de Heere ons leven leidt en bestuurt. Zou Hij ons dan voor niets in een bepaalde gemeente geplaatst hebben? Ne e, de Heere heeft ons allemaal een plekje gegeven in de gemeente waarin we zijn geboren en Hij vraagt aan ons om ons daar in te zetten.”

Welke bezwaren heeft u tegen de overstap naar een evangelische gemeente?
“Allereerst wil ik jongeren waarschuwen die overwegen om over te stappen. Juist tijdens je puberteit zit je midden in de zoektocht met de vraag: wie ben ik?’ Het is niet verstandig om tijdens zo’n turbulente tijd de overstap te maken. Het ontwikkelen van een persoonlijke overtuiging heeft tijd en rust nodig. Dat is in deze gejaagde, onrustige tijd heel ingewikkeld. Toch laat de Bijbel ons zien dat we geduld moeten hebben om te leren wat God tot ons te zeggen heeft. Als we daarin te overhaast beslissingen nemen en deze rijpingstijd forceren, werkt dat vaak contraproductief. Zo heb ik veel jongeren meegemaakt die tijdens hun puberteit een overstap maakten naar een evangelische gemeente, maar na enkele jaren ontdekten dat de puinhoop in evangelische gemeenten vaak even groot is als in andere gemeenten en het zo heerlijk opgetogene vaak heel oppervlakkig is. Evangelische mensen zijn net zulke zondige mensen als reformatorische mensen. Vaak worstelen ze met dezelfde vragen. Een overstap levert dan vaak ook meer twijfel op dan zekerheid. Innerlijke rust krijgen we pas door onderwerping aan de weg die God met ons leven geeft. Deze lijdzaamheidgedachte betekent een enorme inperking van onze vrijheid. En als er iets is dat wij moeilijk vinden, is het wel dat een Ander beslist over ons leven. In de Nederlandse Geloofsbelijdenis staat zo mooi beschreven dat de onderwerping aan Gods wil ons rust geeft.”

Wat vindt u van interkerkelijke bezinningsavonden als ‘Hé jij daar’ of Stichting Heart Cry?
“Vaak worden deze avonden over één kam geschoren en geassocieerd met het evangelische gedachtegoed. Als we zulke dingen beweren, is het van belang dat we ons verdiepen in deze stichtingen en mensen. We zijn oneerlijk bezig als we deze bijeenkomsten zonder enige verdieping verwerpen als ‘ketters’. Als je daar komt, zit je niet opeens tussen hindoes of Rooms-Katholieken, maar tussen betrokken mensen die er opvattingen op nahouden waarvan niet altijd even duidelijk is waarin ze verschillen van opvattingen uit de reformatorische traditie. De massale toestroom van reformatorische jongeren naar deze interkerkelijke avonden baart mij echter wel veel zorgen. Kiezen voor een tussenvorm tussen reformatorisch en evangelisch heeft namelijk een groot nadeel. De kans is groot dat jonge mensen worden losgeweekt van de gemeente waar ze bij horen, omdat ze los van hun gemeente een soort onderdak hebben gevonden. Waarom is het zo belangrijk om je bij een kerkelijke gemeente te voegen waar het Woord en de sacramenten bediend worden en waar sprake is van ambtelijk gezag? De Heere Jezus heeft Zijn kerk georganiseerd in gemeenten. In gemeenschappen die een lichaam vormen en waarin elk lid betekenis heeft. Natuurlijk is het niet de bedoeling van de stichtingen om mensen los te weken van hun gemeente. Maar als je vaak interkerkelijke bijeenkomsten bezoekt waar je het gezellig vindt, waar veel gezongen wordt en waar boeiende sprekers voorgaan, is de kans dat de band met je eigen kerkelijke gemeente losser wordt, groot. Laten we bedenken dat we lid zijn van die gemeente en onderdeel van dat lichaam. De kerk is onze moeder aan wie we trouw horen te zijn. Dat geldt zelfs als we vermoeden dat onze kerk ziek is. Ik vraag dan altijd: ‘Als je moeder ziek is, wat verandert er dan aan je verhouding met haar?’”

Wat wilt u jongeren tenslotte nog meegeven?
“Ga niet lichtzinnig om met het gegeven dat God je in een bepaalde gemeente geplaatst heeft, maar wees er dankbaar voor. Het individualisme gaat helaas onze gemeenten ook niet voorbij. Laten we niet vergeten dat we gebonden zijn aan onze kerkelijke gemeenschap en hierin verantwoordelijkheid moeten dragen. Zet je daarom in in je eigen plaatselijke gemeente door bijvoorbeeld kerkelijk georganiseerde avonden te bezoeken. Zoek ook mensen binnen je eigen kerkelijke gemeente op die als klankbord kunnen functioneren en je de reformatorische traditie kunnen uitleggen. Laten we ons als kerk en als kerkmensen kritisch afvragen waarom de evangelische beweging zoveel aantrekkingskracht op ons uitoefent. Waarom verliezen we als kerk onze zeggingskracht richting jongeren? En als jongeren kunnen we ons afvragen of onze motieven wel zuiver zijn. We willen graag ongebonden vrij zijn en eigen keuzes maken en ons hierbij niets laten gezeggen door onze ouders en ambtsdragers. Is er niet vaak vooral sprake van ongenuanceerd verzet tegen kerkgewoonten? Tot slot. Van mensen en kerken moeten we het niet verwachten. Van de Koning van de Kerk wel. Deze Koning leeft nog en Hij is het waard om Hem te dienen!”

---
Getuigen
“Is het terecht dat het begrip evangelisch gebruikt wordt voor interkerkelijke jongerenavonden? Ja en nee. Eerst nee. De organisatie van de bijeenkomsten ligt vooral in handen van mensen die een reformatorische geloofsovertuiging hebben en die ook willen uitdragen. Dat zij aandacht vragen voor dingen die in de kerken van de gereformeerde gezindte minder aandacht krijgen, doet daar niets aan af. Levensheiliging en getuigen van geloof zijn Bijbelse zaken. Toch is het antwoord ook ja. Wat is oorspronkelijk eigen aan de evangelische beweging? Dringende oproepen tot persoonlijk geloof en levensheiliging. Wat kenmerkt veel toespraken op jongerenavonden en bijvoorbeeld op conferenties van de Stichting Heart Cry? Dringende oproepen tot persoonlijk geloof en levensheiliging. Wat kenmerkt de organisatie van veel bijeenkomsten? De bewuste inzet van inspirerende sprekers en veel ruimte voor muziek en zang en persoonlijke getuigenissen. Hetzelfde zie je terug bij veel jongerenavonden en conferenties voor reformatorische jongelui.”

Citaat uit Laurens Snoek, Reformatorisch en evangelisch (Den Hertog 2009) pag. 64-65.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen