Door Israëls God gegeven

Het gaat in de boeken 1 en 2 Samuël en de daarop volgende boeken 1 en 2 Koningen om het koningschap in Israël. Deze boeken vormen samen één geheel. Het thema is al aangestipt in het boek Richteren. Er was immers juist wanorde in Israël, omdat er geen koning was. Maar met de geboorte en het werk van Samuël bereidt de Heere het koningschap over Zijn volk voor. Samuël dient eerst als richter en ziener. Wanneer men vroeger vragen aan de Heere te stellen had, kon men naar de ziener gaan. Typerend in het leven van Samuël is de luisterhouding: Spreek, want Uw knecht hoort (1 Samuël 3: 10). Saul en zijn knecht komen bij Samuël op zoek naar de ezelinnen van zijn vader. Op zoek naar ezelinnen ontvangt hij echter van Samuël de zalving tot het koningschap. Wanneer Saul eenmaal koning is, treedt Samuël terug als richter. Zijn ambt als ziener verandert daarmee ook. De ziener wordt een profeet (1 Samuël 9: 9). De profeet dient naast de koning en wijst de koning voortdurend op de wil van God. In het begin gaat het goed met Saul; na verloop van tijd begint hij echter eigenwillig te handelen. Het is duidelijk dat hij ten diepste Gods Koningschap over Zijn volk niet erkent. Tot droefheid van Samuël wordt Saul door de HEERE verworpen als koning. Het gaat juist op het punt van de luisterhouding verkeerd. Samuël zegt: Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer, opmerken dan het vette der rammen ( 1 Samuël 15: 22). Samuël moet David in zijn plaats zalven. Voor David breken moeilijke jaren aan. Hij wint vertrouwen bij het volk en mag daarin Zijn zalving tot koning bevestigd zien, maar Saul begint hem steeds meer als zijn rivaal te zien. Hij vervolgt hem en zo wordt David vluchteling. Opvallend is echter Davids gehoorzaamheid aan Gods wil en het respect voor de koning als de gezalfde des HEEREN, ook als Saul hem vervolgt. Niet altijd is het vertrouwen van David op God gericht. Soms wankelt hij. Maar God houdt hem vast. David wordt de man naar Gods hart genoemd. Hij erkent het koningschap van God over Zijn volk. Vooral tijdens zijn vlucht voor Saul is dat te zien. In de kracht van de Heere mag hij staande blijven. De Heere bewaart hem ook voor grote zonden tegen God en Zijn volk. Wat was er van David terecht gekomen als de wijze Abigaïl hem niet van dwaasheid teruggehouden had om zijn verhaal van Nabal te halen? Ook David was niet aan zichzelf toevertrouwd. Zo wijst de geschiedenis van David heen naar de Heere Jezus, de grote Davidszoon. David is een type van Jezus. Tegelijk roept zijn zondige leven ook om Jezus. In feite is alleen Jezus de dragende grond onder het leven en latere koningschap van David. Zo wordt dat nog beleefd door Gods kind, als het ziet op eigen zonden en ongerechtigheden, en als het geloof in oefening is zingt het daarom wel eens van de zaligheid die er in Hem als de grote Koning ligt: ‘Want God is ons ten schild in ’t strijdperk van dit leven en onze Koning is van Israëls God gegeven’ (Psalm 89: 8, berijmd).

Informatie
Schrijver Geschiedschrijvers van Israël. Profeten waren in Israël doorgaans ook degenen die kronieken bijhielden van de koningen.
Tijd Ca. 1000-900 v. Chr.
Adres De Israeliëten vanaf de koningentijd tot de ballingschap
Thema Gods Koningschap over Zijn volk

Inhoud 1 Samuël
1:1-7:17 Eli en Samuël
8:1-15:35 Samuël en Saul
16:1-31:13 Saul en David

Kerntekst Richteren 21:25
Doch de HEERE zeide tot Samuël: Hoor naar de stem des volks in alles wat zij tot u zeggen zullen; want zij hebben u niet verworpen, maar zij hebben Mij verworpen, dat Ik geen Koning over hen zal zijn.

Leeswijzer
Lofzang van Hanna 1 Samuël 2:1-11; vergelijk Lukas 1:46-56
Roeping van Samuël 1 Samuël 3: 1-21
Samuël en het koningschap 1 Samuël 8-10; 13:7-23; 15
Saul 1 Samuël 9-15; 28; 31
David 1 Samuël 16-27; 29-30

Lijn naar het Nieuwe Testament
De geschiedenis van de koningen roept om de grote Koning, de Heere Jezus, Die Zijn volk rechtvaardig, wijs en zacht regeert. Saul is de verworpen koning; Davids Gods uitverkoren koning; als zodanig een type van de Heere Jezus in de dingen die hij als koning tot behoud van het volk doet. In zijn preek op de Pinksterdag laat Petrus dat zien, (Handelingen 2:14-36).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen