Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De weg naar het ongeloof

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De weg naar het ongeloof

Eén van twee: God bestaat – of Hij bestaat niet

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

“Ach, wat maakt het uit wat je gelooft en hoe je leeft. Als je maar goed leeft. Daar hebben we God niet voor nodig. Godsdienst verbitterd mensen, maakt fanatici die alleen hun eigen geloof verabsoluteren. Alle godsdiensten zijn ongeveer gelijk”.

In de moderne cultuur sluipt steeds meer de gedachte binnen dat alle religies gelijk zijn. Dat waarheid niet absoluut is. Het gaat erom dat we ons zelf ontwikkelen, dat we vrij zijn, dat we onze eigen koers kunnen varen in dit leven. Een paar kernwoorden keren telkens terug in de media. Dat zijn: autonomie,tolerantie, respect.

Gelijke plek
Alles bij elkaar genomen brengt ons dat ‘relativisme’. Dat wil zeggen dat niets met zekerheid gezegd kan worden. Niets is vast noch eenduidig, want elk mens is verschillend. Zo kunnen we spreken over ‘moreel relativisme’. Het doen en laten van mensen is per persoon anders. Er is geen vaststaande norm voor goed en kwaad. Elke cultuur heeft daar zijn eigen spelregels voor. We kunnen ook spreken over religieus relativisme. Moslims beleven hun geloof anders dan Christenen. Toch kunnen doen en laten gelijk oplopen als het gaat om naastenliefde. Zo komen mensen tot de gedachte dat alle religies gelijkwaardig zijn, hoewel de inhoud kan verschillen. Tegenwoordig staan we binnen de Nederlandse samenleving religieus pluralisme voor. Daaronder verstaan we dat alle religies een gelijke plek dienen in te nemen. Godsdienstige verschillen worden niet alleen geaccepteerd, maar zelfs toegejuicht. De veelkleurigheid draagt bij tot de ontwikkeling van ieder persoonlijk. Politiek gezien noemen we dat ‘inclusieve neutraliteit’. De overheid garandeert dat elke religieuze gemeenschap een plek heeft in de samenleving.

Vrij laten
Nu roept dat onherroepelijk ook spanningen op. In de Nederlandse samenleving merken we die spanningen goed. Politicus Pim Fortuyn werd in 2002 vermoord door een dierenactivist die gevaar zag in het optreden van Fortuyn. De zwakkeren worden weggedrukt door eindeloze tolerantie. Theo van Gogh werd vermoord in 2004 door een goed geïntegreerde allochtoon. Hij moest deze moord plegen van zijn geloof. Wanneer geen respect werd opgebracht voor de islam, moet je handelend optreden. Beide gevallen doorbreken de code die we in onze cultuur hebben vastgesteld: we praten over verschillen. Hoe komt het dat mensen de code doorbreken en handelen naar eigen inzichten? Door de nadruk die gelegd werd op de ontwikkeling van de eigen persoon en individu. Door de nadruk op het recht om niet afgestemd te zijn op de ander. Let op het woord ‘recht’ in dit verband: we hoeven niet naar elkaar te luisteren. We moeten elkaar vrij laten. Dat gaat dus mis: relativisme loopt uit op moord en doodslag. Resultaat is dat er nu een diepgaand debat plaatsvindt in Nederland over de plaats van religie in de samenleving. Met als gevolg dat onlangs geopperd is om besnijdenis te verbieden als een onnodige medische handeling. Dat lijkt een kleinigheid. Toch lijkt dat maar zo: openlijk wordt ervoor gepleit dat vrijheid van godsdienst is ondergeschikt aan vrijheid van persoonlijke integriteit en meningsuiting. Kennelijk wil men in de samenleving meer eenduidigheid. En dat is een eenduidigheid waarin religie een ondergeschikte rol speelt. Dat betekent dat we ons moeten verantwoorden voor het forum van de samenleving.

Wat maakt het uit?
Sorry, het was een lange aanloop. Maar die heb je nodig. Nu jij. Je probeert je geloof inhoud te geven. En een ander zegt gewoon: ‘Wat maakt het uit wat je gelooft?’ Hoe reageer jij? Verschrikt gaat je mond dicht. O ja, dat is waar ook. Ik heb maar een mening, net als de ander. Toevallig ben ik zo opgevoed. Nee, niet toevallig. Het is Gods leiding dat je mag weten van zonde en genade, van waarheid en leugen. Stel dat het inderdaad niets te zeggen over of een andere religie wel of niet waar is. Weet je dat je dan ongemerkt alles op losse schroeven zet, ook je eigen overtuiging? De gedachte dat ieder gelijk heeft, dat alle geloven gelijkwaardig zijn, is de kortste weg naar ongeloof. Dan relativeer je ook je eigen gelijk en is er geen waarheid meer. Dat kan niet. Want of God bestaat, of God bestaat niet. Dat God niet bestaat, is atheïsme. Daar hebben we het al over gehad. Atheïsme is een onmogelijke gedachte. Er is een God. Hij openbaart Zich alom, in de natuur en in de Bijbel. In het leven van Zijn kinderen en in voorzienige leidingen. Stel dat mensen zeggen dat alle religies delen in de ene waarheid van God. Hoe kan het dan dat die ene waarheid zo tegenstrijdig overkomt? De ene religie vraagt naastenliefde en de andere vraagt mensenoffers. Beide delen in dezelfde waarheid? Dat kan toch niet. God kan Zijn wetten toch niet per cultuur veranderen? Dan biedt Hij geen absolute waarheid aan ons aan.

Twijfel zaaien
Is er wel een absolute waarheid? Kunnen we duidelijk zeggen: God bestaat en er is een hemel en een hel? Ja, dat kunnen we. Als jij zegt: God bestaat, dan spreek jij je betrokkenheid uit op God. Dan belijdt je dat er een God is. Daarmee nodig je de ander uit tot een gesprek daarover. Natuurlijk zul je mensen tegenkomen die zeggen: ‘Daar geloof ik niets van. Ieder zo zijn mening en laat me met rust’. Dat is gemakzuchtig en oppervlakkig. Kun je daar nog wat tegenover stellen? Jazeker. Zaai twijfel. Zeg: ‘Stel dat jij gelijk hebt, stel er is inderdaad geen God. Dan verlies ik niets met mijn overtuiging dat Hij er wel is. Maar stel dat jij geen gelijk hebt. Stel dat er wel een God is. Dan heb je na afloop van je leven een eeuwig probleem. Durf je dat te riskeren?’

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 september 2010

Daniel | 32 Pagina's

De weg naar het ongeloof

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 september 2010

Daniel | 32 Pagina's