Romeinen 7

Later werd hij – helaas – betrapt op overspel. Hij verdween tijdelijk van zijn ‘preekstoel’. Maar hij kwam terug. Terwijl zijn vaste publiek van tienduizenden televisiekijkers ademloos toekeek, beleed hij met een door tranen verstikte stem zijn schuld. De Heere had het hem vergeven, zei hij erbij. Zo hervatte hij zijn werk als succesvol tv-dominee.
Daar in de lobby van het ecuadoraanse hotel spitste ik mijn oren. Jimmy Swaggart had het over Romeinen 7. Paulus verkocht onder de zonde? Nou, zei Swaggart, dat moeten we wel goed interpreteren.
Dat was vroeger. Daarná kwam Paulus in Romeinen 8. Toen kwam de kracht van de Geest en ging alles beter.

Koninklijk
Niet de minsten zijn het met Swaggart eens geweest. Eigenlijk alle evangelischen die willen uitgaan van het zogeheten overwinningsleven. Zeker, een christen was een zondaar – en wat voor eentje! Maar door genade vernieuwd leeft hij nu door het geloof. Geen Romeinen 7 meer, maar Romeinen 8. Zelfs een gereformeerd theoloog als prof. dr. Herman Ridderbos is een eind die kant op gegaan. Hij schreef een prachtig boek over het gedachtegoed van Paulus. Uiteraard kwam daarbij ook dat “ik ellendig mens” aan de orde, dat
wel-het-goede-willen-maar-toch-het-kwade-doen. Uiteindelijk schaart ook Ridderbos dat onder Paulus´ ‘eertijds’. Vroeger – maar nu niet meer.

In victorie
In Ecuador komen we veel christenen tegen die er zo over denken. “¿Cómo está?” vragen we, als we ze ontmoeten. Hoe gaat het ermee? “¡Siempre en victoria!” reageren ze – altijd in victorie. Je kijkt ze dan eens aan. Zou het écht waar zijn?
Wat zou hun geheim zijn? Want “altijd in victorie,” – daar kun je toch jaloers op zijn?
Maar dan kom je andere christenen tegen. Die maken in hun eenvoudigheid een heel anderssoortige indruk. Als je met hen zomaar eens Romeinen 7 opslaat, dan veren ze op van herkenning. Dat verdriet van Paulus – dat is het verdriet van hun leven. Maar ook die hoop en dat verlangen van Paulus – daar herkennen ze iets van. Dat alles is voor hen bepaald geen gepasseerd station.
Dat mag het niet zijn en ook niet worden. Hier onderscheidt zich de gereformeerde leer (en exegese van Romeinen 7) radicaal van alles wat televisiedominees of de evangelische beweging te bieden hebben. De klacht van Paulus in Romeinen 7 is de klacht van het ware christenleven hier op aarde. Dat is het steeds dieper inleven van de dood in Adam, waardoor Christus als Borg en Middelaar steeds meer waarde krijgt.

Komma
Het is de reveilprediker Kohlbrugge geweest die dat vanuit Romeinen 7 misschien wel het best heeft aangetoond. Hij bond de strijd aan met theologen die vonden dat ware christenen geestelijk geworden zijn, hoewel hun lichaam (vlees) nog wel aan zondige verleidingen blootstaat.
Kohlbrugge wees met kracht op een komma in vers 14. “Ik ben vleselijk – komma – verkocht onder de zonde”.
We liggen dus niet een beetje, maar met heel ons zijn in de zonde. Ook na ontvangen genade moeten we dat inleven. Wie door genade minder zonde mag gaan doen, zal in eigen oog alleen maar groter zondaar worden. Dáár gaat het om in Romeinen 7. Wat mogen we, ook op het zendingsveld, dankbaar zijn dat het zo in de Bijbel staat. Romeinen 7 leert ons hoe rijk juist arme mensen kunnen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen