Schuldbelijdenis, wanneer?

Er zijn heel veel zonden onder ons, kerkmensen. Tot in het allerheiligste, bijvoorbeeld ons bidden, bezetten de zonden ons. Wat spreken we ons gebed vaak gedachteloos uit.
We noemen de naam van God zonder erbij na te denken. Het is het misbruiken van Gods naam. Niet bidden mag echter ook niet. Daarom is het zo nodig om met ons hart dagelijks te leren bidden: Vergeef ons onze zonden.
Daarnaast heb je ook het grove taalgebruik, waarbij vloeken klinken. Er is meestal een beperkt aantal mensen aanwezig als die vloeken klinken. Als het gaat om een medelid van de kerk zul je hem naar Mattheüs 18 eerst persoonlijk moeten vermanen, opnieuw moeten waarschuwen.
Dat kan helpen, waardoor iemand zijn schuld belijdt voor God. Luistert iemand niet, dan zul je de waarschuwingen met een ander erbij moeten herhalen. Luistert betrokkene ook niet naar die herhaalde waarschuwingen, dan moet je het de kerkenraad zeggen. Die zal betrokkene ook vermanen en zo nodig onder ‘stille censuur’ plaatsen, zodat hij geen kind kan laten dopen en niet aan het Avondmaal mag deelnemen. De censuur wordt opgeheven na het doen van schuldbelijdenis voor de kerkenraad. Dit wordt, gelet op het vrij verborgen karakter, niet afgelezen.

Belijden
Anders is het als iemand, zonder dat hij bijvoorbeeld psychisch in de war is, op zondag bij het uitgaan van de kerk luid en duidelijk ten aanhoren van heel de gemeente vloekt. In die situatie is het nodig dat vermaan brengt bij schuldbelijdenis waarvan de gemeente in kennis wordt gesteld.
Bij het zevende gebod zijn de gevolgen van de zonde in sommige gevallen ook openbaar, bijvoorbeeld als een meisje in verwachting is buiten het huwelijk. Ook dan volgt vermaan.
Deze waarschuwingen moeten ook dan brengen tot belijden van de zonde. Gelet op het openbare karakter voor heel de gemeente, wordt ook dit belijden van schuld bekend gemaakt aan de gemeente.

Eerste steen
Het gaat er dan altijd weer om dat Gods naam en eer is aangetast in het openbaar. Daarom moet ook openbaar worden gemaakt dat dit is hersteld. Heeft het niet openbaar plaatsgehad, dan kan het belijden van schuld in het verborgen plaats hebben.
Er zijn in kerkelijk leven ook afkondigingen van schuldbelijdenissen tegen andere geboden.
Laten we echter altijd bedenken: wie van ons zonder zonde is, werpe de eerste steen. De zonde die een ander uitleeft, leeft in mijn hart. Mijn naam zou steeds opnieuw moeten worden afgelezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen