We moeten jou niet!

Pesten komt helaas nog altijd voor.
Op allerlei manieren. Het is vernederend en maakt veel kapot.
Waarom gebeurt het? Wat kun je eraan doen? Wat zegt de Bijbel erover? Pesten komt veel voor. Zo’n 350.000 kinderen worden minstens eenmaal per week gepest. Op de site van pestweb is te lezen dat acht procent van de leerlingen in het voortgezet onderwijs aangeeft wel eens gepest te worden. Dat zijn er wel twee in elke klas!

Plagen
“Nou zeg, je kunt toch wel tegen een stootje. Doe niet zo kinderachtig. ’t Was maar een geintje hoor!”
Plagen of pesten. De grens is soms heel dun. Wat is het verschil?
Plagen gebeurt vaak spontaan en zonder kwade bedoelingen. Het is daarom vaak leuk, plezierig en grappig. Het duurt niet lang en de ene keer plaagt de één, de andere keer plaagt de ander. Je bent aan elkaar gelijk. Dat is bij pesten niet zo. De pester is vaak sterker, heeft een grotere mond en anderen kijken vaak tegen de pester op. Vaak gebeurt het pesten niet één keer, maar is elke keer dezelfde weer de klos. Een pester heeft geen positieve bedoelingen; hij wil pijn doen, vernielen of kwetsen. Iemand die gepest wordt, voelt zich vaak eenzaam, verdrietig, onzeker en bang.

Manieren
Pesten komt op allerlei manieren voor. Het gebeurt met woorden.
Door iemand (online) uit te schelden of belachelijk te maken. Door over iemand te roddelen. Pesten kan ook op een lichamelijke manier.
Door iemand achterna te lopen, klem te zetten, te duwen, te schoppen of te slaan. Iemand kan gepest worden doordat hij of zij wordt genegeerd of buitengesloten bij gesprekken, niet mee mag fietsen met de groep of als enige van de klas geen uitnodiging krijgt voor een feestje.

Waarom?
Pesters hebben vaak niet door dat ze een ander veel pijn en verdriet doen. Het was immers ‘maar een grapje’. Ze denken dat anderen het leuk vinden en tegen hen opkijken. Iemand kan pesten om een bepaalde macht te krijgen. Ook jaloezie kan een reden zijn. Een pester kan heel stoer of zelfverzekerdheid lijken. Meestal is hij dat niet. Een pester is vaak onzeker.
Om zijn onzekerheid te verbergen gaat hij pesten. Dat durft hij niet alleen en daarom heeft hij vaak een groepje jongeren om zich heen. De jongeren die bij de pester horen, zijn zelf vaak ook bang om gepest te worden. Door vrienden te zijn met de pester hopen ze dat ze zelf niet worden gepest. Ze lachen luid mee, maar ergens beseffen ze dat ze verkeerd bezig zijn.

Praten
Als je wordt gepest is het vaak moeilijk om er met iemand anders over te praten. Misschien ben je bang, of schaam je je dat je wordt gepest. Je denkt dat het vanzelf wel zal overgaan of juist nog erger zal worden. Toch is het goed om erover te praten met iemand die jij vertrouwt. Praten lucht op! Zwijgen houdt het pesten vaak in stand.
Kies iemand uit bij wie je je op je gemak voelt. Je ouders, een vriend of vriendin of je mentor. Zij kunnen je steunen en je helpen om het pesten te stoppen. Vertel je verhaal rustig. En als je wilt dat iemand alleen maar luistert zonder gelijk wat te doen, spreek dat met elkaar af.

Jouw naaste
Als jij je met iemand uit je klas vergelijkt, zie je overeenkomsten en verschillen. Je ziet gaven, talenten, fouten en gebreken. Iedereen heeft weer andere mogelijkheden, gaven en talenten. Het ene talent is niet beter dan het andere, alleen anders. Pesten is een groot kwaad.
Het is een rechtstreekse overtreding van het zesde gebod. Lees voor jezelf maar eens wat hierover in zondag 40 van de Catechismus staat. De Heere roept ons in de Bijbel op om Hem en elkaar lief te hebben. Dat kan op geen enkele manier samengaan met pesten.
Als je ziet dat iemand gepest wordt, doe dan iets. Pest nooit mee. Maak eens een praatje, vraag hem of haar mee te doen in een groepje.
Vertel aan een docent of je mentor dat er gepest wordt. Het is onze opdracht om onrecht tegen te gaan.
Heel concreet geef je zo invulling aan het gebod om je naaste lief te hebben als jezelf.

www.pestweb.nl

---
Wieke (15)

Ik loop naar de aula. In de hoek zie ik de meiden van m’n klas zitten.
We hebben een tussenuur, wiskunde valt uit. Ik twijfel. Ga ik bij hen zitten of toch maar naar de bieb? Daar ben ik alleen. Het is er rustig.
Maar eigenlijk wel saai. Ik zie dat er naast Janine een stoel vrij is. Toch maar proberen. Niemand lijkt gemerkt te hebben dat ik ben gaan zitten. Paula heeft, zoals gewoonlijk, het hoogste woord: ‘Volgende week is m’n feestje meiden, de hele klas uitgenodigd, ruimte zat.’ ‘Gaaf joh!
Echt te gek, meid!’ De reacties zijn niet van de lucht. Als de bel gaat loop ik met Anne naar het lokaal. Ik vraag haar of zij het adres van Paula weet. Ze blijft staan: ‘Hoezo?’ vraagt ze. ‘Nou, voor haar feestje!’ zeg ik. ‘Nee, máár’, roept ze keihard, ‘dus jíj denkt dat je ook mag komen?’ ‘Hé Paula, hoor es, de slome hier denkt dat ze ook uitgenodigd is, lachen hè?’ Paula draait zich langzaam om. De anderen blijven nieuwsgierig staan. Ze kijkt me aan. ‘Jij...?’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen