Reizen in dienst van de grote Zender

Paulus is in zijn leven veel op reis geweest. Onrustig was zijn hart, totdat hij rust vond in God. Maar toen begon een rusteloos leven, waarin hij steeds onderweg was. Soms bleef hij een periode in een bepaalde plaats, maar nooit langer dan twee jaren. Dan trok hij weer verder, om van stad tot stad het Evangelie te verkondigen.

Geroepen om te reizen
De jonge Saulus van Tarsen is op weg naar Damascus, vanuit Jeruzalem, als Christus Hem verschijnt. Hij vervolgt de jonge christelijke gemeente met ongekende ijver. Maar de Koning van de Kerk arresteert hem: Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij? (Hand. 9: 4). Daar krijgt zijn leven een totaal ander doel. De Heere zegt tegen Zijn knecht Ananias: Ga heen, want deze (Saulus) is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen en de koningen en de kinderen Israëls. Van een vijand van Christus wordt hij een gezant van Christus. De pijlen van Christus treffen in het hart van de vijanden van de Koning (Ps. 45: 6).
Na zijn bekering predikt Saulusterstond Christus in de synagogen (Hand. 9: 20). Wat een Godswonder. Wie is in de Christelijke Kerk groter dan deze apostel, die zichzelf de minste noemt, omdat hij de gemeente vervolgd heeft?

Voorbereiding
Paulus is na zijn bekering niet gelijk begonnen met zijn eerste zendingsreis. Zijn bekering vond plaats rond het jaar 33 na Chr. Tussen Handelingen 9 en Handelingen 13, waar je leest over de uitzending van Paulus en Barnabas zitten ongeveer veertien jaren. Je leest over deze periode niets in Handelingen. In Galaten schrijft Paulus er zelf over. Lees hoofdstuk 1 en 2 van deze brief maar eens door. Je merkt dat Paulus verwonderd is: het heeft God behaagd om Zijn Zoon in hem te openbaren (Gal. 1:15-16)! Hij verkondigt het Evangelie. Hij heeft dat niet van mensen ontvangen, maar door de openbaring van Jezus Christus. Na zijn bekering is hij daarom niet teruggegaan naar

In de zending vieren mensen geen eigen successen

Jeruzalem. Hij is in de woestijn geweest en keerde daarna terug naar Damascus. Pas na drie jaren gaat hij terug naar Jeruzalem om Petrus te bezoeken, maar hij is er maar twee weken en gaat weer weg, om er pas veertien jaar later terug te keren, tijdens het zogenaamde apostelconvent, waarover je kunt lezen in Handelingen 15.

Drie zendingsreizen
Voordat het apostelconvent in Jeruzalem wordt gehouden vindt de uitzending van Paulus en Barnabas vanuit Antiochië plaats. Antiochië vormt het centrum van de kerk op dat moment. Na al die jaren komt de Heilige Geest terug op de woorden van de Heere: En als zij den Heere dienden en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beide Bárnabas en Saulus tot het werk waartoe Ik hen geroepen heb (Hand. 13: 2). Drie zendingsreizen volgen. Elke zendingsreis heeft een eigen sfeer. De eerste zendingsreis gaat naar ‘geboortegrond’. De gebieden die de apostelen samen bezoeken liggen dicht bij elkaar en zijn bekend terrein; Paulus komt uit die omgeving en brengt het Evangelie daar, waar hij vandaan komt. Als de zendelingen terugkeren naar de thuisgemeente doen ze verslag van de grote dingen die de Heere onder de heidenen heeft willen werken (Hand. 14: 27).
De tweede reis is eigenlijk een soort ‘kerkvisitatie’. Paulus bezoekt de jonge christelijke gemeenten in de plaatsen waar hij de eerste keer is geweest. Maar dan gebeurt het verassende: de Heilige Geest geeft een doorbraak naar Europa. In Handelingen 16: 6-10 lees je dit. De Heilige Geest verhindert het Woord in Azië te spreken. Dan begint de zoektocht naar de wil van de Heere. Maar de Heere geeft een gezicht. Paulus ziet in een gezicht in de nacht een man uit Macedonië die roept: “Kom over in Macedonië en help ons”. Het reisgezelschap gaat gelijk over de Bosporus naar Europa: besluitende daaruit, dat ons de Heere geroepen had om denzelven het Evangelie te verkondigen. Tijdens de derde zendingsreis valt het op dat Paulus zelfs twee jaren op dezelfde plek blijft. Twee jaren dient hij de gemeente in de grote stad Efeze. Hij opent er een soort theologische school en draagt bij aan de opbouw van de gemeente. Er is nu geen sprake meer van pionieren, maar van versteviging en groei in de diepte. In de brieven die Paulus in deze tijd schrijft blijkt ook dat hij veel nadenkt over de christelijke leer en de opbouw van de gemeente. Je leest dit terug in Romeinen - deze brief wordt wel een samenvatting van de christelijke leer genoemd - en in de brieven aan Korinthe, waar Paulus het gemeente leven bespreekt.

Handelingen

Handelingen is geschreven door Lukas als vervolg op het Evangelie. De kerntekst is Gij zult Mijn getuigen zijn (Hand. 1: 8). Vanuit Jeruzalem wordt de kring van dit getuigenis steeds groter. Vanaf hoofdstuk 13 gaat het evangelie door Paulus en Barnabas zelfs naar de heidenen. Lukas was erg nauwkeurig. Je merkt dat hij veel feiten verzamelde. Zijn geografische kennis is perfect en ook zijn chronologie is erg nauwkeurig. Zijn Grieks is heel goed en zijn kennis is groot. De Griekse naam voor dit Bijbelboek is ‘Praxeis’. Dit was het standaardwoord voor een verslag van grote veldslagen van de groten der aarde zoals Alexander de Grote en Julius Ceasar. Zo is Handelingen het verslag van de veldtocht van de Heilige Geest. Door het werk van de Heilige Geest gaat de verkondiging van Christus door, onverhinderd; dat is daarom niet voor niets het laatste woord van dit Bijbelboek

Geen succesverhalen
Zendingswerk is moeilijk werk. Dat kun je zeker zeggen, als je goed kijkt naar de verhalen die Lukas beschrijft. Vanuit Antiochië begon Paulus zending te bedrijven, maar al snel volgden er diepe teleurstellingen. In Salamis was er geen interesse; in Pafos was er vijandschap, ongeloof en bijgeloof, denk maar aan Elymas, de tovenaar; in Perge kwamen er problemen in het eigen team: Johannes Markus scheidde zich af en keerde terug naar Jeruzalem. Het zendingswerk wordt bestreden. Paulus wordt mishandeld, genegeerd en gevangen genomen. Paulus kreeg zelfs een conflict met zijn broeder Barnabas. In de zending vieren mensen geen eigen successen, want alle roem is uitgesloten: het is alleen Gods werk. Door Zijn Geest is er vrucht: samenwerking, volharding, trouw en bekering en geloof.

Gebed
Je gaat deze zomer ook een reis maken. Denk daarbij aan Paulus en aan de grote Zender van de heilige apostel. Denk aan de teleurstellingen, maar ook aan de grote blijdschap die er was, omdat door alle menselijke activiteiten de Heilige Geest het Woord gebruikte bij de stadhouder op Cyprus, bij Timótheüs, Lydia, de stokbewaarder, ga zo maar door. Bij allen die bekend zijn bij de Heere en van wie de namen staan geschreven in het Boek des Levens. Denk ook aan de gemeente van Antiochië. Zij dienden de Heere en vastten toen Barnabas en Paulus werden uitgezonden. Bid, want de zaak van Koning Jezus heeft haast. Zoek naar de weg die de Heere ook persoonlijk in je leven wil wijzen; want alleen als jij zeker weet dat de plek die je nu hebt van de Heere is, mag je daar blijven.

Feiten en cijfers

 De periode waarin Paulus als apostel diende was ongeveer 10 tot 12 jaar
 Hij heeft 7800 km te land afgelegd en 9000 km ter zee
 Paulus was van plan om zelfs naar Spanje te reizen (Rom. 15: 28)
 Paulus ging altijd eerst naar de synagoge van de Joden en daarna naar de heidenen
 Lukas gebruikt een aanduiding voor Paulus’ prediking die erop wijst dat de apostel steeds de dialoog aanging met mensen
 Paulus had veel kennis van de culturen die hij bezocht

Dirk-Jan Nijsink

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen