Orgaandonatie (2)

In mijn antwoord stelde ik dat je op grond van Gods gebod tot naastenliefde - Heb je naaste lief als jezelf - donor kunt zijn. Op die manier kun je het leven van anderen redden of verbeteren. In verschillende reacties werd gewezen op het grote gebod: God liefhebben boven alles. Hij is onze Schepper en heeft ons gemaakt zoals we zijn. Elk lichaam is uniek, met alle dingen die daarbij horen. Aan ons lichaam mogen we niet sleutelen. Leven en dood, gezondheid en ziekte, voorspoed en tegenspoed, het is allemaal in Zijn hand. Als de functie van onze organen afneemt, is dat Gods voorzienig handelen in ons leven. Gaan we niet op de stoel van de Schepper zitten, als we gezonde organen afstaan alsof ze ons eigendom zijn?

Waar ligt de grens?

Het is inderdaad heel belangrijk dat we ons in alle dingen afhankelijk weten van God, onze Schepper. Hij leidt en bestuurt alle dingen. Ook een ernstige ziekte gaat niet buiten Zijn zorg en leiding om. De vraag is hier echter: waar leggen we de grens als het gaat om de medische zorg die nodig is? Op medisch gebied is ontzettend veel mogelijk, maar mag alles wat ook kan? Daaraan zijn grenzen. Denk aan het bericht over een Italiaanse arts die in China het hoofd van een Russische IT-specialist wil transplanteren. Als het al zou lukken, is het toch volstrekt helder is dat dit te ver gaat. De kans op verlamming en op afstoting is levensgroot. De man om wie het gaat, heeft een progressieve spierziekte en wil het risico nemen… Waar ligt de grens? Sommige dingen zijn helder, zoals in het voorbeeld hierboven. Maar dat geldt niet voor alles. Om dit duidelijk te maken, is het goed om het onderwerp te verbreden naar weefseldonatie. Ook weefsel hoort bij het unieke van ons lichaam. Denk aan bloed, hoornvlies, bot- en peesweefsel, huid, bloedvaten en hartkleppen. Is het geven van bloed ook een stap te ver? De Jehova’s Getuigen vinden van wel. Zij geloven op grond van de Bijbel dat het bloed de levenskracht van een levend wezen is en weigeren daarom bloedtransfusie. Er zullen zeker ook Bijbelgetrouwe christenen zijn, die hierin de Jehova’s Getuigen bijvallen. Maar er zijn er ook (veel meer waarschijnlijk) die geen moeite hebben met het doneren en transplanteren van bloed. Anderen zullen de grens leggen bij de huid, of bij een niertransplantatie. Weer anderen vinden een harttransplantatie te ver gaan.

Voor Gods aangezicht

Iemand die reageerde vond het betrekken van Romeinen 14:5b Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd bij deze vragen te makkelijk. Daarmee kun je elk meningsverschil afdoen. We moeten op grond van Gods Woord keuzes maken. Toch houd ik vol dat deze Bijbel(!) tekst juist hier heel gepast is. De Bijbel spreekt zich niet helder uit over orgaandonatie. Wat is het dan belangrijk dat we onze keuzes voor Gods aangezicht maken. De een zal voor Gods aangezicht leren dat het niet kan. De ander zal leren dat het wel kan. Het is echt een persoonlijke keuze, maar geen keuze zonder de Heere. En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden (Jak. 1: 5). Ook een keuze voor of tegen orgaandonatie kan niet zonder geloof en bekering. Anders kunnen we met onze keuze nooit oprecht God bedoelen en onze naaste dienen. Laat dat onze eerste zorg zijn. Wie door genade Christus volgt, wil dicht bij Hem leven en teer met de vragen van het leven omgaan. Tot Zijn eer!

Laurens Kroon

Leestip

Als grenzen vervagen - Medische beslissingen rondom het levenseinde. Dr. H.J. Agteresch - Uitg. Den Hertog, 88 blz., € 6,90.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen