PREDIK HET WOORD

Geldt deze vraag ook voor de kerk? Het centrale moment voor de kerk is de eredienst. Daarin is van multimedia geen spoor te bekennen. In plaats van beeldtaal, die je voortdurend om je heen ziet, is de kerk sober ingericht. In plaats van het fitsende tempo waarin signalen en activiteiten elkaar afwisselen, krijg je in de kerk een preek te horen van een uur, gehouden door één man. Moet de kerk nodig met de tijd mee gaan?

Het Woord centraal

In de kerk gaat het om Gods Woord. In het sobere kerkinterieur wijst alles daarop. De kansel met de opengeslagen Bijbel staat in het middelpunt. Dat heeft een belangrijke reden. In dat Woord maakt God Zich bekend. Hij leert ons daarin ook wie wij zijn. Zijn Woord heeft gezag over ons leven. En in ons sterven zullen we naar Gods Woord geoordeeld worden.

De Bijbel is eeuwen oud. Hoe zullen mensen uit allerlei plaatsen en tijden de boodschap kunnen verstaan? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? (Rom.10:14). In het volgende vers haalt Paulus een tekst uit het Oude Testament aan. En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen! (Jes. 52:7).

De inhoud van de boodschap is Gods Woord. De zonden moeten worden aangewezen - en dat God ze straffen zal. De mensen moeten worden opgeroepen tot bekering. Alleen door berouw en terugkeer tot God is er ontkoming! De Heere Jezus moet worden verkondigd. Hij heeft God groot gemaakt en voor al de Zijnen de schuld betaald. De oproep tot geloof moet klinken. Want alleen door het geloof wordt de zaligheid verkregen.

Verkondiging van het Woord

In onze tijd is er veel beeldmateriaal. Op zich hoeft dit niet verkeerd te zijn. Een landkaart of een afbeelding van de wapenrusting van een soldaat kan goed helpen om de Bijbel beter te begrijpen. Kan de dominee dan geen gebruik maken van illustraties? Met de beamer kunnen ze gemakkelijk geprojecteerd worden. Er zijn kerken waar men bij de preek ter illustratie zelfs videofragmenten laat zien.

Voor het antwoord hierop is het belangrijk hoe we de prediking waarderen. Prediking is niet een soort uitleg-les bij de Bijbel. Het is ook niet een lezing over een interessant Bijbels onderwerp. In de prediking wordt de boodschap van Gods Woord gebràcht! In het Oude Testament zond God de profeten. In het Nieuwe Testament hebben de predikers dezelfde opdracht. Zij moeten spreken in de taal van de mensen. Ze moeten voorbeelden gebruiken die de mensen aanspreken. Hun boodschap moet persoonlijk en praktisch zijn, gericht op het hart van de mensen. Zo is de opdracht die de Heere aan Zijn dienstknechten heeft gegeven. “Alzo spreekt de Heere!” en: “Het Koninkrijk Gods is nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.”

Zie je wat een preek bijzonder maakt? In de preek wordt God en Zijn Koninkrijk verkondigd. De preek gaat over het geestelijk leven. De eeuwige dingen worden daarin aan je hart gelegd. Volgens de opdracht van de Heere moet dat gebeuren door de prediking van het Woord. Door de prediking van de Bijbel wil de Heere Zich openbaren. Dan voegt de Heilige Geest Zich bij het Woord. Hij geeft het Woord zijn Goddelijk gezag in de harten van de hoorders. Zo richt de Heere Zijn Koninkrijk op in levens van mensen.

Nieuwe vormen?

Er zijn helaas veel moderne theologen die hier anders over denken. Zij stellen dat God Zich ook laat kennen als je een ontspannend boek leest of een video bekijkt. De zaligheid hoeft volgens deze mensen ook niet meer geschonken te worden; ze gaan ervan uit dat iedereen er al in deelt. Je hoeft dat alleen maar te onderhouden. En dat kan volgens hen dus op allerlei manieren.

Maar als we zo denken, geven we beeld een te grote plaats. In het tweede gebod verbiedt de Heere het maken van afgodsbeelden. Hij weet dat wij er gevoelig voor zijn om beelden eer te geven. De Heidelbergse Catechismus zegt dan ook dat we beelden niet in de kerk gebruiken. Want God wil Zijn kerk onderwezen hebben door de levende verkondiging van Zijn Woord, en niet door stomme beelden.

Dat is sterk uitgedrukt! Hoe duidelijk ze ook zijn voor het hier en nu, om iets te weten over God en de eeuwigheid zijn ze volgens de catechismus nietszeggend. Wat is daarvan de reden? Gods Koninkrijk komt niet met uiterlijk gelaat. “Het is binnen in u,” zegt de Heere Jezus. De Geest is het, Die levend maakt; het vlees is niet nut.

De woorden, die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven (Joh. 6:61). Beelden vullen precies dat in, wat woorden niet doen. En dat mag hier nu net niet gebeuren. Maar gelijk geschreven is: Hetgeen het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft dien, die Hem liefhebben (1 Kor. 2:9). Beelden schieten niet alleen te kort om God en Zijn Koninkrijk weer te geven. Ze geven altijd een aardse voorstelling van zaken. Zo bezien zijn beelden zelfs mis-leidend. Een ingrijpend voorbeeld daarvan zien we in de geschiedenis met het gouden kalf.

Daar komt nog iets bij. Tijdens de preek spreekt de Heere door Zijn Woord. Als er andere dingen bijgehaald worden, leidt dat de aandacht af. De luisteraars gaan dan naar de plaatjes kijken in plaats van dat ze luisteren naar de verkondiging van Gods Woord. De misschien wel goed bedoelde illustraties zijn dan af-leidend.

Getuigen

Dagelijks komt het nieuws uit heel de wereld tot ons. We lezen het in de krant, we zien de beelden op internet. Je gaat ervan uit dat het nieuws goed is weergegeven. Soms heeft het veel impact. Maar eigenlijk staat het altijd ver van je af. Dat is anders wanneer je een getuige spreekt: iemand die bijvoorbeeld zelf bij de inhuldiging van de koning is geweest. Hij heeft de koningsmantel gezien en de eed van de koning uit zijn eigen mond gehoord. Zo moeten Gods knechten getuigen zijn. Ze moeten je van Hem vertellen. Ze mogen beeldend spreken, gunnend en waarschuwend. En als de Heilige Geest erin meekomt, zul je het ervaren: dit is echt.

Even terug naar het voorbeeld waarmee we zijn begonnen. Ik heb toen aan de jongelui gevraagd of ze mij hun digitale spel wilden uitleggen. Het bleek te gaan om een oorlogsspel. De bedoeling was dat je soldaten van de vijand zou uitschakelen. Het puntenaantal was eigenlijk hetzelfde als het aantal keer dat je had raak geschoten. Iemand met 175 punten heeft dus 175 dodelijke slachtoffers gemaakt. De scores gingen overigens nog wel een beetje hoger.

Met stijgende verbazing hoorde ik het gesprek aan. Eén van de jongens zat bij me in de kerk. Ik vroeg hem of hij nog wist wat de ouderling zondagochtend had voorgelezen. Vragend keek hij me aan. De tien geboden? Gij zult niet doodslaan. Maar de jongens vonden het vergezocht om dat er nu bij te halen. “Meneer, wat wij doen is maar een spel!”

Misschien speel jij dergelijke games niet. Ja, stel dat jij alleen maar goed gebruik maakt van digitale media. Dan nog heb je een getuige nodig die met zijn eigen stem je vertelt hoe de dienst van de Heere is. Als we de prediking vormgeven als digitale communicatie, wie zal jou dan nog roepen tot Gods werkelijkheid?

Persoonlijke boodschap

Wat doe jij met deze boodschap? Mogelijk verdring je die tussen alle andere dingen die je doen moet. Misschien ben je verslaafd aan je game of je iPad. Jammer van je tijd. Natuurlijk mag je digitale media gebruiken voor nuttige doelen. Waar ze doel op zich worden, duik jij onder in een schijnwereld, die je afeidt en hindert van God en Zijn dienst. Wordt het niet de hoogste tijd dat je wat betreft je digitale leven het roer radicaal omgooit? Heb God lief boven alles. Hij laat zich vinden in Zijn Woord. Daar kan Hij zeker een Bijbel-app voor gebruiken. Maar je zult wel werkelijk je knieën moeten buigen. Heb je naaste lief als jezelf. Dat doe je door niet te roddelen in de appgroep. Maar liefhebben komt pas tot zijn recht als je de echte persoon ontmoet en met hem of haar een werkelijke relatie aangaat. Maak daar werk van!

Wat voelt een prediker zich nietig en machteloos. Wat zal een eenvoudig Bijbelwoord uitrichten in het krachtenveld van de moderne communicatie-mens? Hoe zal een jongere worden bereikt die zich van ’s morgens tot ’s avonds helemaal onderdompelt in de wereld van beeldschermen en apps? Heb jij het je wel eens afgevraagd?

Hoor, God laat Zijn stem horen. Zondag in de kerk mag je erbij zijn als het klinkt: “Mijn Zoon, Mijn dochter. Geef Mij je hart.” Zo eenvoudig als het klinkt, zo krachtig kan de Heilige Geest dit afdrukken in je hart. En dat is nu precies wat er moet gebeuren. Niet door kracht noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de HEERE der heirscharen (Zach. 4:6). Daarom bidden we voor de dominees of ze mogen preken niet in bewegelijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht (1Kor. 2:4). Ben jij al - net als de Pinksterlingen - getroffen in het hart? Of zie je niet dat je verloren ligt in de zonde? Val deze Koning te voet. Nog is het de tijd dat Hij zondaren Zijn genade bewijst!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen