Nieuw leven door Christus' opstanding

In Romeinen 8:34 zegt Paulus: wie is het, die verdoemt? Christus is het, Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook opgewekt is, Die ook ter rechterhand Gods is, Die ook voor ons bidt. Waarom is de opstanding van Jezus zo belangrijk voor het geloof?
"De opstanding van Christus is het belangrijkste heilsfeit. Als Jezus niet zou zijn opgewekt en opgestaan, zegt Paulus, dan zou er niets van ons geloof overblijven. De kruisdood van Christus was de betaling voor zondaren, maar door Zijn opstanding kan Hij Zijn gerechtigheid ook uitdelen. Met de opwekking van Christus schrijft God de Vader 'voldaan' onder de schuld die de Zijnen bij God hadden. De openstaande rekening is betaald. God de Vader geeft in de opwekking van Christus Zijn goedkeuring over de betaling. Een betalingsbewijs!”

In welk verband staat deze tekst in Romeinen?
"In Romeinen 8: 30 noemt Paulus de heilsorde. Vervolgens vraagt hij in vers 31 en 32: Zo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? Die ook Zijn eigen Zoon niet heeft gespaard maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, zal Hij ook ons met Hem niet alle dingen schenken? Dat zijn alle dingen uit de heilsorde (zie kader) die nodig zijn voor de eeuwige zaligheid. Die schenkt Hij uit genade alleen. Vervolgens komt de climax; de opstanding van Christus (vers 34). Er staat dat Christus is opgewekt. Hij is opgestaan door Zijn eigen kracht. Maar ook opgewekt door de Vader als goedkeuring voor Zijn aangebrachte gerechtigheid. De opstanding is dus het hoogtepunt van de heilsorde.”

De laatste vijand die tenietgedaan wordt, is de dood. De dood is toch bij Jezus’ opstanding al overwonnen.
"We moeten hierbij niet alleen denken aan de tijdelijke dood. De dood die de mens heeft verdiend, is de dood van Genesis 2:17: Ten dage als gij daarvan eet, zult gij de dood sterven. Dat is de drievoudige dood. De tijdelijke, geestelijke en eeuwige dood. Als Christus de dood niet was ingegaan zou geen mens ooit het eeuwige leven kunnen ontvangen. Hij heeft die drievoudige dood overwonnen voor Zijn kerk. Daarom is de tijdelijke dood geen eis meer tot betaling, maar alleen een doorgang tot het eeuwige leven. Zondag 16 zegt: 'Onze dood is geen betaling voor onze zonden, maar alleen een afsterving van de zonden en een doorgang tot het eeuwige leven.' Als Gods kind sterft, legt hij de oude mens af en zal eenmaal opstaan in een verheerlijkt lichaam. Alle mensen die nog leven bij de wederkomst krijgen in een ogenblik een onverderfelijk lichaam.”

Hoe was dit vóór dat Christus opstond uit het graf?
"Al van eeuwigheid lag de weg van verzoening door Christus' voldoening vast. Voor jou en mij is dat onmogelijk te begrijpen. De kracht van Christus' lijden, sterven en opstanding heeft ook betekenis voor al Gods kinderen die voor Christus gestorven zijn. Daarom kan Job zeggen: Ik weet mijn Verlosser leeft. En ik zal in mijn vlees Hem aanschouwen (Job 19:25-26). Job mag door het geloof weten dat de opstanding van Christus een zeker bewijs is van zijn zalige opstanding.”

Waarom is het voor Paulus zo vanzelfsprekend dat Christus’ is opgestaan?
"Er is van Christus' opstanding niemand getuige geweest. De schrijvers van de Catechismus vragen zich niet af of het wel waar is, maar gaan direct naar het nut van de opstanding voor de gelovigen. Paulus noemt als bewijs de vele getuigen aan wie Christus na Zijn opstanding verscheen. Hij noemt er enkele (zie kader), waaronder zichzelf. Andere bewijzen zijn het geopende graf en de tekenen in de natuur, zoals de aardbeving. Natuurlijk blijft het een geloofszaak. Heilsfeiten hebben pas kracht als de Geest ze door het geloof toepast. Dat geloof vinden we in Zondag 17: 'Ten andere, worden ook wij door Zijn kracht opgewekt tot een nieuw leven. Ten derde, is ons de opstanding van Christus een zeker pand onzer zalige opstanding'. God kan de mens alleen genadig zijn in de gekruisigde en opgestane Christus. Dat moet Gods kind leren. Dat is het afsterven van de oude mens. Met Hem de dood in, maar ook met Hem mogen opstaan. Het is een wonder als het zo Pasen wordt in ons leven. Dan mag Gods kind bij ogenblikken ook weten dat het goed is. Dat Christus alles heeft overwonnen; alles volbracht heeft. Het geopende graf betekent dan dat Gods kind rechtvaardig is voor God. Deze dingen hoor je steeds in de preek en op de catechisatie.”

Hoe ervaart Gods kind dat zekere pand waarvan Zondag 17 spreekt?
"Christus is met ziel en lichaam opgestaan. Een menselijk lichaam, maar wel een verheerlijkt lichaam. Daarom zal ook Gods kerk opstaan met ziel en lichaam. Dat is een waarborg en pand. Jongeren zijn eerlijk. Ze vragen op catechisatie: "Hebben wij het wel goed? Straks vergissen we ons.” Als Pasen toegepast wordt in ons hart, dan is het een zeker pand dat we eenmaal met een zalig lichaam opgewekt worden. Dan kan en wil je het niet meer missen.
Zelf heb ik een zusje verloren van twaalf jaar. Er was zo'n zekerheid, onder andere door getuigenis van haar leven en wat God gesproken had. Dat het voor haar goed mocht zijn. Maar bij het open graf werd dat aangevallen door satan: 'Wat als er nou geen opstanding is?' Als dan Gods Heilige Geest ons het geloofsoog richt op Christus; dat Hij voor Zijn kinderen de dood is ingegaan, maar ook is opgestaan en de Eersteling is geworden degenen die in Hem ontslapen zijn; dan is het zo waar dat Zijn kinderen in het graf rusten mogen tot de dag der zalige opstanding. Die woorden staan ook op het graf van mijn zusje: 'Hier rust tot de zalige opstanding..' Dat kan alleen voor Gods kinderen. Want dan is de straf uit de dood weg. De dood is, ook voor Gods kinderen de laatste vijand die tenietgedaan moet worden. Het is tegen het leven in. De mens is niet geschapen om te sterven. Het lichaam zal altijd blijven vechten om te leven. Daarom blijft de dood iets verschrikkelijks. Ook voor Gods kinderen. De dood blijft een vijand, maar de Heere kan het wegnemen door te laten zien dat het alleen een doorgang is naar het eeuwige leven.”

Wat is ons geloof zonder de opstanding van Christus?
"Niets, dan houd je alleen de dood over. Als Hij de dood niet had overwonnen, is ook Zijn lijden voor niets geweest. We kunnen dan nog zo netjes hebben geleefd, maar het eeuwige leven is dan onmogelijk. Ons geloof is leeg en zinloos. We lezen in 1 Korinthe 15: En indien Christus niet opgewekt is, zo is dan onze prediking ijdel en ijdel is ook uw geloof.”

Hoe kunnen wij deel krijgen aan de troost uit Christus opstanding?
"Als de Heere een nieuw hart geeft, gaat Hij dat toepassen door Zijn Heilige Geest. Je deelt er dan in, omdat Hij het schenkt. Ook zal Hij door de kracht van Zijn Geest het nut van de opstanding in het hart leggen. De zekerheid. Voor ons allen geldt: er komt een dag van sterven, en een dag van opstanding. Er zijn maar twee mogelijkheden. Of een zalige opstanding in Christus, óf een rampzalige opstanding buiten Christus. Maar wat roept de Heere nog steeds, ook tot jullie? Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in de dood des goddelozen! Maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven (Ez.33:11)?”

Getuigen van Christus' opstanding door Paulus geciteerd
• Aan Cefas (Petrus)
• Aan de discipelen.
• Aan vijfhonderd broeders op één dag
• Aan Jakobus
• Aan alle apostelen
• Aan Paulus op weg naar Damascus

Heilsorde door Paulus beschreven in Romeinen 8:30
• Verordineerd
• Geroepen
• Gerechtvaardigd
• Verheerlijkt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen